Εδωσε τον καλύτερο εαυτό της για την ομάδα της καρδιάς της, τον Πορφύρα.
Επαιξε με σθένος, αποφασιστικότητα, αποτελεσματικότητα.
Εγινε μέρος της ιστορίας του βόλει Γυναικών του Πορφύρα, αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ομάδα του...γαλατικού χωριού, εδώ και 16 χρόνια, από τα 17 της.
Την ευχαριστούμε θερμά για όλα όσα μας έδωσε, με αγάπη για τη φανέλα και το σήμα του Πορφύρα, με απόλυτη αφοσίωση και υποδειγματική συνέπεια, φυσικά, με αξεπέραστο ήθος, αυτό που μετέδωσε και στις κόρες μας όταν είχαν την ευλογία να την έχουν προπονήτρια στο ξεκίνημα τους.
Η Βίκυ Μπούρμπη συζήτησε με τον Πορφύρα και από κοινού αποφασίσθηκε ότι θα ήταν προτιμότερο να μην ανανεωθεί η συνεργασία μας, απλώς, γιατί έτσι κρίναμε, μαζί, ότι έπρεπε να γίνει.
Από σήμερα η Βίκυ μας είναι ελεύθερη.
Αν και πάντα θα είναι δεσμευμένη.
Με τον Πορφύρα της καρδιάς της.
Γιατί μόνο όταν αγαπάς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μία ομάδα, κάνεις τόσα για αυτήν, ως αγνός και ταπεινός στρατιώτης της.
Βίκυ, να είσαι καλά.
Μακάρι να βρεθούν και άλλες αθλήτριες που θα συμπεριφερθούν απέναντι στον Πορφύρα, όπως εσύ και θα νιώσουν παράλληλα τόση εκτίμηση και τέτοια αναγνώριση και αποδοχή, όσο εσύ.
Το μόνο βέβαιο ; Θα συναντηθούμε ξανά.
Υ.Γ.
Και κάτι που δεν μπορούσα να σου πώ από κοντά. Ο πατέρας σου θα ήταν πολύ υπερήφανος για εσένα...
Επαιξε με σθένος, αποφασιστικότητα, αποτελεσματικότητα.
Εγινε μέρος της ιστορίας του βόλει Γυναικών του Πορφύρα, αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την ομάδα του...γαλατικού χωριού, εδώ και 16 χρόνια, από τα 17 της.
Την ευχαριστούμε θερμά για όλα όσα μας έδωσε, με αγάπη για τη φανέλα και το σήμα του Πορφύρα, με απόλυτη αφοσίωση και υποδειγματική συνέπεια, φυσικά, με αξεπέραστο ήθος, αυτό που μετέδωσε και στις κόρες μας όταν είχαν την ευλογία να την έχουν προπονήτρια στο ξεκίνημα τους.
Η Βίκυ Μπούρμπη συζήτησε με τον Πορφύρα και από κοινού αποφασίσθηκε ότι θα ήταν προτιμότερο να μην ανανεωθεί η συνεργασία μας, απλώς, γιατί έτσι κρίναμε, μαζί, ότι έπρεπε να γίνει.
Από σήμερα η Βίκυ μας είναι ελεύθερη.
Αν και πάντα θα είναι δεσμευμένη.
Με τον Πορφύρα της καρδιάς της.
Γιατί μόνο όταν αγαπάς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μία ομάδα, κάνεις τόσα για αυτήν, ως αγνός και ταπεινός στρατιώτης της.
Βίκυ, να είσαι καλά.
Μακάρι να βρεθούν και άλλες αθλήτριες που θα συμπεριφερθούν απέναντι στον Πορφύρα, όπως εσύ και θα νιώσουν παράλληλα τόση εκτίμηση και τέτοια αναγνώριση και αποδοχή, όσο εσύ.
Το μόνο βέβαιο ; Θα συναντηθούμε ξανά.
Υ.Γ.
Και κάτι που δεν μπορούσα να σου πώ από κοντά. Ο πατέρας σου θα ήταν πολύ υπερήφανος για εσένα...
