Στα Πανεμιστήμια, όπου τα παιδιά καλούνται, συνήθως να διαβάσουν, σε αρκετά μαθήματα, όχι απο συγγράματα αλλά απο σημειώσεις, το πρόβλημα ήταν δεδομένο.
Πλέον, δυστυχώς, σε χρονιά μάλιστα όπου ξεκινά εκπαιδευτική μεταρρύθμιση για τα παιδιά που θα πάνε εφέτος στην Α΄Λυκείου, παρατηρείται πρόβλημα και σε ότι αφορά τα βιβλία των παιδιών σε Γυμνάσιο και Λύκειο.
Η πραγματικότητα, πέρα απο ευθύνες τις οποίες ειλικρινά δεν γνωρίζουμε που είναι σωστό και δυνατό να καταλογίσει κανείς, είναι ότι θα υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση προκειμένου να φθάσουν τα βιβλία στις σχολικές αίθουσες.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, θυμόμαστε ότι στις δικές μας περιόδους σχολικής εκπαίδευσης, παίρναμε βιβλία ακόμα και 1 μήνα μετά απο την έναρξη του σχολικού έτους και σε ορισμένα μαθήματα, περιμέναμε σχεδόν μέχρι τα Χριστούγεννα.
Αντί να πηγαίνουμε μπροστά, παρατηρείται εδώ ένα πισωγύρισμα που είναι πράγματι οδυνηρό.
Οχι για άλλο λόγο αλλά γιατί, κυρίως, προσθέτει ψυχολογική επιβάρυνση σε μεγάλους και μικρούς.
Απο την εποχή όπου μετά απο τις εξετάσεις, τα βιβλία καταστρέφονταν απο τους μαθητές, περνάμε στους καιρούς εκείνους όπου το αναγκαίο μοιάζει με πολυτέλεια.
Το καμπανάκι είχε έλθει απο τα ΑΕΙ και ειδικά απο ορισμένες σχολές όπως η Νομική, με βιβλία που κρίθηκε απαραίτητο να αγορασθούν απο τους φοιτητές, επειδή ήταν ''πολυέξοδα'' και το κράτος δεν τα παρείχε στη σωστή ώρα.
Τώρα, βλέπουμε ότι το πρόβλημα μεγαλώνει και γίνεται πολύ πιο σύνθετο....
Μακάρι να κυλήσει η διαδικασία γιατί όλων τα νεύρα είναι τεντωμένα και το μόνο που δε χρειάζεται μία οικογένεια, ένα σπιτικό, είναι να έχει έναν ακόμα πονοκέφαλο, μία επιπλέον αγωνία....
Ν.Δελαγραμμάτικας
Πλέον, δυστυχώς, σε χρονιά μάλιστα όπου ξεκινά εκπαιδευτική μεταρρύθμιση για τα παιδιά που θα πάνε εφέτος στην Α΄Λυκείου, παρατηρείται πρόβλημα και σε ότι αφορά τα βιβλία των παιδιών σε Γυμνάσιο και Λύκειο.
Η πραγματικότητα, πέρα απο ευθύνες τις οποίες ειλικρινά δεν γνωρίζουμε που είναι σωστό και δυνατό να καταλογίσει κανείς, είναι ότι θα υπάρξει μεγάλη καθυστέρηση προκειμένου να φθάσουν τα βιβλία στις σχολικές αίθουσες.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, θυμόμαστε ότι στις δικές μας περιόδους σχολικής εκπαίδευσης, παίρναμε βιβλία ακόμα και 1 μήνα μετά απο την έναρξη του σχολικού έτους και σε ορισμένα μαθήματα, περιμέναμε σχεδόν μέχρι τα Χριστούγεννα.
Αντί να πηγαίνουμε μπροστά, παρατηρείται εδώ ένα πισωγύρισμα που είναι πράγματι οδυνηρό.
Οχι για άλλο λόγο αλλά γιατί, κυρίως, προσθέτει ψυχολογική επιβάρυνση σε μεγάλους και μικρούς.
Απο την εποχή όπου μετά απο τις εξετάσεις, τα βιβλία καταστρέφονταν απο τους μαθητές, περνάμε στους καιρούς εκείνους όπου το αναγκαίο μοιάζει με πολυτέλεια.
Το καμπανάκι είχε έλθει απο τα ΑΕΙ και ειδικά απο ορισμένες σχολές όπως η Νομική, με βιβλία που κρίθηκε απαραίτητο να αγορασθούν απο τους φοιτητές, επειδή ήταν ''πολυέξοδα'' και το κράτος δεν τα παρείχε στη σωστή ώρα.
Τώρα, βλέπουμε ότι το πρόβλημα μεγαλώνει και γίνεται πολύ πιο σύνθετο....
Μακάρι να κυλήσει η διαδικασία γιατί όλων τα νεύρα είναι τεντωμένα και το μόνο που δε χρειάζεται μία οικογένεια, ένα σπιτικό, είναι να έχει έναν ακόμα πονοκέφαλο, μία επιπλέον αγωνία....
Ν.Δελαγραμμάτικας
