Για τους παράγοντες των ερασιτεχνικών συλλόγων, σε όσους δεν έχουν σχέση με τον χώρο αλλά και σε άλλους που δεν μπαίνουν στη διαδικασία να εμβαθύνουν κι αρκούνται σε επιδερμκή κι επιφανειακή σχέση, μερικές σκέψεις...
Οι άνθρωποι που συναντούν στο γήπεδο γονείς, παιδιά, αθλήτριες κι αθλητές, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο.
Μπήκαν στον αθλητισμό απο αγάπη.
Πήγαν τα παιδιά τους ή υπήρξαν αθλητές ή θέλησαν να βοηθήσουν την ομάδα της γειτονιάς τους.
Σπάνια, παρατηρούνται φαινόμενα με τυχοδιώκτες και περαστικούς κι αυτούς ή τους αποβάλλουν τα σωματεία ή αυτά διαλύονται. Τόσο απλά.
Στον Πορφύρα, παραδοσιακά, η διοίκηση ασκείται απο ανθρώπους που στερούνται για να προσφέρουν, που φθείρονται , πονούν, δοκιμάζουν τα όρια τους μέσα απο τη σύνθεση της παρουσίας στην οικογένεια τους, στη δουλειά τους, στην ομάδα τους.
Ακούσαμε, κατά καιρούς, διάφορα.
Αλλος νομίζει ότι...βάζουμε και στην τσέπη, γιατί το σκεπτικό του είναι ''για να τρέχει αυτός τόσες ώρες, θα κονομάει, δεν μπορεί...''.
Αλλος εκτιμά ότι δεν έχουμε τι ...άλλο να κάνουμε κι αντί για το καφενείο, πάμε στο γήπεδο για να μαζεύουμε μπάλες, να δίνουμε νερά ή γλύφουμε καθαρές ή κατουρημένες ποδιές για να βρούμε ένα χορηγό...
Αλλος σκέφτεται με τα δικά του, υστερόβουλα, κριτήρια και βάζει στο μυαλό του διάφορα, πιθανά κι απίθανα, απο την ...ανάγκη για προβολή, μέχρι κι εγώ δε ξέρω τι....
Πολύ απλά, είμαστε εδώ, απο αγάπη, μεράκι, λατρεία.
Οποιος μπορεί να δεί, το αναγνωρίζει εύκολα.
Οποιος απλώς κοιτά ή είναι μίζερος, μπορεί και να μην καταλάβει τίποτα.
Η ουσία είναι ότι στον αθλητισμό και στο δημιουργικό κομμάτι του, ότι κι αν δώσεις, είναι πολύ λίγο σε σχέση με ότι παίρνεις.
Ο αθλητισμός είναι απαιτητικός, ζόρικος, αλλά, όμορφος, δυναμικός, αυθεντικός.
Ελάτε μαζί για να περπατήσουμε στο δρόμο της αγάπης στα σπορ και στον άνθρωπο.
Ελάτε να μοιρασθούμε τα ίδια συναισθήματα.
Σήμερα, ο αθλητισμός όχι μόνο δίνει διέξοδο και δοκιμάζει όρια και δυνάμεις, αλλά, αποδεικνύει ότι αποτελεί μία σταθερή αξία.
Είμαστε όλοι κουρασμένοι, πιεσμένοι, μπορεί απογοητευμένοι, σίγουρα αγχωμένοι.
Ομως, ότι γίνεται μέσα στο γήπεδο, είναι ζωή, δίνει ζωή.
Ξεχνάμε τα πάντα, μπαίνουμε με χαμόγελο στο γήπεδο, παλεύουμε όλοι μαζί.
Καλή διασκέδαση και καλή δύναμη για την αγωνιστική περίοδο που αρχίζει.
Με χαμόγελο, φιλοδοξία, αυτογνωσία και πνεύμα συνεργασίας.
Ν.Δελαγραμμάτικας
Οι άνθρωποι που συναντούν στο γήπεδο γονείς, παιδιά, αθλήτριες κι αθλητές, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό στοιχείο.
Μπήκαν στον αθλητισμό απο αγάπη.
Πήγαν τα παιδιά τους ή υπήρξαν αθλητές ή θέλησαν να βοηθήσουν την ομάδα της γειτονιάς τους.
Σπάνια, παρατηρούνται φαινόμενα με τυχοδιώκτες και περαστικούς κι αυτούς ή τους αποβάλλουν τα σωματεία ή αυτά διαλύονται. Τόσο απλά.
Στον Πορφύρα, παραδοσιακά, η διοίκηση ασκείται απο ανθρώπους που στερούνται για να προσφέρουν, που φθείρονται , πονούν, δοκιμάζουν τα όρια τους μέσα απο τη σύνθεση της παρουσίας στην οικογένεια τους, στη δουλειά τους, στην ομάδα τους.
Ακούσαμε, κατά καιρούς, διάφορα.
Αλλος νομίζει ότι...βάζουμε και στην τσέπη, γιατί το σκεπτικό του είναι ''για να τρέχει αυτός τόσες ώρες, θα κονομάει, δεν μπορεί...''.
Αλλος εκτιμά ότι δεν έχουμε τι ...άλλο να κάνουμε κι αντί για το καφενείο, πάμε στο γήπεδο για να μαζεύουμε μπάλες, να δίνουμε νερά ή γλύφουμε καθαρές ή κατουρημένες ποδιές για να βρούμε ένα χορηγό...
Αλλος σκέφτεται με τα δικά του, υστερόβουλα, κριτήρια και βάζει στο μυαλό του διάφορα, πιθανά κι απίθανα, απο την ...ανάγκη για προβολή, μέχρι κι εγώ δε ξέρω τι....
Πολύ απλά, είμαστε εδώ, απο αγάπη, μεράκι, λατρεία.
Οποιος μπορεί να δεί, το αναγνωρίζει εύκολα.
Οποιος απλώς κοιτά ή είναι μίζερος, μπορεί και να μην καταλάβει τίποτα.
Η ουσία είναι ότι στον αθλητισμό και στο δημιουργικό κομμάτι του, ότι κι αν δώσεις, είναι πολύ λίγο σε σχέση με ότι παίρνεις.
Ο αθλητισμός είναι απαιτητικός, ζόρικος, αλλά, όμορφος, δυναμικός, αυθεντικός.
Ελάτε μαζί για να περπατήσουμε στο δρόμο της αγάπης στα σπορ και στον άνθρωπο.
Ελάτε να μοιρασθούμε τα ίδια συναισθήματα.
Σήμερα, ο αθλητισμός όχι μόνο δίνει διέξοδο και δοκιμάζει όρια και δυνάμεις, αλλά, αποδεικνύει ότι αποτελεί μία σταθερή αξία.
Είμαστε όλοι κουρασμένοι, πιεσμένοι, μπορεί απογοητευμένοι, σίγουρα αγχωμένοι.
Ομως, ότι γίνεται μέσα στο γήπεδο, είναι ζωή, δίνει ζωή.
Ξεχνάμε τα πάντα, μπαίνουμε με χαμόγελο στο γήπεδο, παλεύουμε όλοι μαζί.
Καλή διασκέδαση και καλή δύναμη για την αγωνιστική περίοδο που αρχίζει.
Με χαμόγελο, φιλοδοξία, αυτογνωσία και πνεύμα συνεργασίας.
Ν.Δελαγραμμάτικας
