Δευτέρα 2 Μαρτίου 2020

Πέντε χρόνια πίσω....



Πέντε χρόνια πίσω...
Η παντοτινή ΄΄ μαμά΄΄ του Βόλεϊ του Πορφύρα ( και του ΑΣ Αφροδίτη πλέον, για να έχει ένα γιό και μία κόρη ), Τασούλα Λιάρου, τον Οκτώβριο του 2015 στο Σαλπέας, πριν από τον πρώτο αγώνα της ιστορίας μας στην Α1 Εθνική ( διαιτητές Τσίτσικας-Μαρκάτης ) στη βράβευση φιλίας από τον Πορφύρα προς τον Πανναξιακό, με μία τριήρη από το Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος, στη γειτονιά μας, στη Φρεαττύδα.
Τότε, ΟΛΟΙ, έλεγαν ότι θα είμαστε...φωτοβολίδα και ότι...τυχαία βρεθήκαμε στην Α1.
Επεσαν μέσα...Οπως και πέρσι, που μας έλεγαν...μισοπεθαμένους.
Φέτος ζούμε την 4η σεζόν μας στην Α1, ήδη ο Πορφύρας βγήκε 6ος και έπαιξε στην Ευρώπη, φέτος είναι 8ος και έστω και μέσα από την διαδικασία των πλέι άουτ, θα πετύχει τον αντικειμενικό στόχο του.
Και το Σάββατο, πάμε στην ( αγαπημένη ) Νάξο.
Μία ομάδα γειτονιάς, κάνει θαύματα όταν άλλοι κραταιοί, δημοφιλείς, πολυλογάδες, αλαζόνες, βούλιαξαν, βουλιάζουν και θα βουλιάξουν ή παραπαίουν.
Ευχαριστούμε για την αγάπη και την στήριξη σας.
Καλή Σαρακοστή, με ΥΓΕΙΑ.
Υ.Γ. Ο Πορφύρας είναι ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ομάδα και έτσι θα παραμείνει. Ακόμα και με το ...στίγμα του...ερασιτέχνη και του...άφραγκου, επειδή, ο υπεύθυνος του βόλεϊ και Αντιπρόεδρος του συλλόγου, κάνει και τότε και τώρα, την παρουσίαση πριν από τα παιχνίδια...
Δεν είναι για το ...20άρικο που...γλυτώνουμε, όπως μας είπαν, αλλά, επειδή, απλά, έτσι γουστάρουμε να γίνεται.
Απλά, ανεπιτήδευτα, οικογενειακά, αμακιγιάριστα...
Ο κ.Μανώλης στο σκορ, ο κ.Νίκος στο μικρόφωνο, η κα Τασούλα το φαρμακείο, ο Μπουρέκας τον φιλέ, ο Παναγιώτης τα εισιτήρια, ο Αγγελος τα δελτία, ο Ζαννής και ο Κώστας τα νερά, ο Παύλος, ο Βασίλης, ο Βαγγέλης και ο Τάσος όπου χρειασθεί και όλοι οι άλλοι, έτοιμοι να βοηθήσουν.
Οι πόρτες είναι ανοιχτές για όποιους ενδιαφέρονται να προσφέρουν.
Καλά Κούλουμα και να είστε ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ καλά...