Βλέπω ότι στο μπάσκετ, που είναι πάντα μπροστά απο το βόλει, στα τελευταία 25 χρόνια, αποφάσισαν να παίζουν 4 παιδιά κάτω των 20 ετών στην πρώτη ομάδα, στα πρωταθλήματα.
Στο βόλει υπήρχε ο όρος για μία ή δύο αθλήτριες κάτω των 18, αλλά, αφαιρέθηκε επειδή κρίθηκε ότι δεν προσέφερε τίποτα αυτή η προσθήκη.
Η πρόταση του Πορφύρα είναι δεδομένη.
Αν δε θέλετε να μπεί όρος για 4 αθλήτριες κάτω των 20 ετών, στη 12άδα, όπως έχουμε προτείνει εδώ και καιρό, μπορείτε να βάλετε όρο για 4 αθλήτριες που έχουν πρώτο δελτίο στην ομάδα όπου σήμερα αγωνίζονται, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Και η διάκριση αυτή είναι εύκολο να γίνει, με ειδικό στικεράκι στα δελτία ή με δελτία με ειδική ένδειξη, ''γηγενής'΄'.
Ετσι θα υποστηριχθεί το φυτώριο, η ανάπτυξη, η δουλειά στην Ακαδημία.
Διαφορετικά, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να είμαστε διαχειριστές συνδρομών που ανακυκλώνονται χωρίς αποτέλεσμα και προοπτική, αλλά, χρησιμεύουν μόνο σε εφήμερες καταστάσεις.
''Μα με το ζόρι θα παίξουν τα παιδιά ; Αν είναι καλές οι αθλήτριες , ποιός κοιτά αν προέρχονται απο το φυτώριο ή όχι ; Γιατί να γίνονται διακρίσεις σε βάρος άλλων αθλητριών που δεν είναι απο τις υποδομές της ομάδας ;''.
Απορίες που μπορεί να ακουσθούν. Εύλογα.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ θα ΥΠΟΧΡΕΩΘΟΥΝ οι παράγοντες να τρέξουν να βρούν κι άλλα παιδιά κι οι προπονητές να δουλέψουν μαζί τους αλλά και έτσι θα χτισθούν μακροχρόνιες σχέσεις και θα πειρορισθούν οι μεταγραφές και οι ευκαιριακές συνεργασίες.
Στην παρούσα κατάσταση, άλλη λύση δεν υπάρχει.
Τα μπαλώματα, εξάλλου, απλώς καθυστερούν το τελικό ξήλωμα...
Ν.Δελαγραμμάτικας
