Στις δύο αγωνιστικές περιόδους που μετέχει ο Πορφύρας στο πρωτάθλημα βόλει Γυναικών της Α2 Εθνικής, έχει, με την αποψινή απο τον Ιωνικό Νέας Φιλαδελφείας, με 3-2 σετ, γνωρίσει πέντε ήττες.
Μπορεί, όποιος ενδιαφέρεται, για να πεισθεί, να ανατρέξει απο το αρχείο του μπλογκ μας, στις αναφορές μας στις διαιτησίες αυτών των αγώνων και να διαπιστώσει ότι συνήθως δώσαμε συγχαρητήρια για τους διαιτητές, ΠΟΤΕ δεν επικαλεσθήκαμε τα σφάλματα τους για να εξηγήσουμε μία ήττα μας.
Απόψε, ωστόσο, χάσαμε γιατί, όπως αποδείχθηκε στο κλειστό της Κάντζας, ΕΠΡΕΠΕ να χάσουμε.
Στο κρίσιμο τέταρτο σετ, οι διαιτητές του Συνδέσμου Διαιτητών Αθηνών, δηλαδή, της περιφέρειας του γηπεδούχου σωματείου, οι Ζώης και Στάικος, έκαναν τα πάντα, σφύριξαν ή δε σφύριξαν ότι ακριβώς χρειαζόταν, ώστε να χάσει το σετ ο Πορφύρας.
Είδαμε....ολοκληρωμένη γκάμα λαθεμένων αποφάσεων σε βάρος του Πορφύρα σε αυτό το σετ αλλά δεν έπρεπε να ξαφνιασθούμε.
Μετά απο το πρώτο σετ κι αφού είχαν προηγηθεί συστηματικές κι έντονες διαμαρτυρίες απο τον προπονητή του Ιωνικού αλλά κι αθλήτριες του, που δεν έπαψαν να ζητούν σφυρίγματα και να μιλούν στους διαιτητές, η διαιτησία, περιέργως πράγματι, άλλαξε τη στάση και την προσέγγιση της στο παιχνίδι.
Τα μηνύματα τα είχαμε πάρει σε φάσεις που εντέλει, αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, ότι δεν ήταν ανύποπτες, όπως αφελώς νομίζαμε....
Στο τέταρτο σετ, είδαμε αλυσίδα απο διαιτητικά λάθη σε βάρος μας.
Ηταν προφανές ότι είχε χαθεί ο έλεγχος κι οι Ζώης--Στάικος είχαν επηρεασθεί απο τις φωνές και το παιχνίδι δεν παιζόταν πια μέσα απο τις γραμμές, αλλά, έξω απ΄αυτές.
Επειδή, μας σύστησαν να δούμε το βίντεο του αγώνα, εμείς το προσφέρουμε στη διάθεση της Επιτροπής Διαιτησίας ώστε να το...απολαύσει.
Αν υπάρχει ενδιαφέρον κι ευαισθησία, να σας το στείλουμε, ώστε να έχετε σαφή εικόνα, αξιολογώντας ανάλογα, εφόσον το κρίνετε σκόπιμο.
Σε ένα παιχνίδι μοιρασμένο σε καλά διαστήματα απο τις δύο ομάδες, με τον Ιωνικό πάντως πιο ψύχραιμο στο τάι μπρέικ, απέναντι στον Πορφύρα που δε διαχειρίσθηκε σωστά στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, τις ιδιαιτερότητες του και τις ψυχολογικές προεκτάσεις του, οι διαιτητές πρωταγωνίστησαν, ξέχασαν δηλαδή τον ρόλο και την αποστολή τους.
Να φωνάζουμε κι εμείς, λοιπόν, την άλλη φορά, να διαμαρτυρόμαστε όχι μόνο χωρίς συνέπειες αλλά και να παίρνουμε κι επιβράβευση απο τις αποφάσεις των διαιτητών.
Υπάρχουν ανθρώπινα λάθη. Αποδεκτά. Οταν, όμως, σφυρίζονται όλα τα ...απίθανα, σε παράβαση κανονισμών, σε διαφορετικές περιπτώσεις, πάντα όταν ο Πορφύρας ήταν κοντά στο σκορ, όταν το καθαρό μέσα, γίνεται...έξω σε ΣΑΦΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ, τότε η ευθύνη μετατοπίζεται μόνο στις προσπάθειες των αθλητριών κι αυτό δεν είναι το έργο των διαιτητών.
Επαιξαν απόψε δύο πολύ καλές ομάδες, όμως, αδικείται κι ο Ιωνικός απο το γεγονός ότι διαμορφώθηκε αποτέλεσμα, επηρεάσθηκε η ροή του αγώνα, απο όσα έκαναν οι διαιτητές, με περίσσια μάλιστα αυτοπεποίθηση.
Αν αυτό είναι το επίπεδο της διαιτησίας, να το δεχθούμε.
Ολοι είμαστε μέρος του ίδιου παιχνιδιού.
Δεν είναι, όμως, αποδεκτό, να αλλάζει η αντιμετώπιση των ίδων φάσεων απο τους διαιτητές, στην εξέλιξη του αγώνα, επειδή διαφοροποιήθηκε η λογική τους για το παιχνίδι.
'' Για να μου φωνάζουν συνέχεια, μπορεί να έχουν και δίκιο'' μας έχουν πεί, άλλοι, διαιτητές στο off the record ότι σκέπτονται σε έναν αγώνα.
Ωραία, τότε, να μην έχουμε στους πάγκους ή στο τεραίν, προπονητές κι αθλήτριες, αλλά, ντουντούκες....Καλύτερα θα είναι.
Κάτω απ΄αυτά τα δεδομένα, οφείλουμε να συγχαρούμε τον πρόεδρο του Ιωνικού κ.Χρήστο Σύλλα για την ΑΡΙΣΤΗ συμπεριφορά και φιλοξενία του και την αρχηγό της ομάδας του Μιρέλλα Σύλλα, για την ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ στάση της και σε εκείνη να μεταφέρουμε τα εύσημα για την αγωνιστικότητα των συναθλητριών της.
Bεβαίως, ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ. Και ότι κάνουμε σήμερα, με φωνές και διαμαρτυρίες για να επηρεάσουμε τους διαιτητές, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα το βρούμε μπροστά μας.
Κι οι αθλήτριες του Ιωνικού, όχι όλες, ήταν φανερά επηρεασμένες απο τη στάση του προπονητή τους που απο το αποτέλεσμα δικαιώθηκε, αλλά, τη συμπεριφορά του απέναντι σε έναν, τουλάχιστον, άνθρωπο που θα έπρεπε να σέβεται, ας τη θυμάται....
Εμείς δε θα τη ξεχάσουμε. Μακάρι να κάνει την αυτοκριτική του, γιατί είναι θεμιτό να έχει φιλοδοξίες, αλλά, αθέμιτος ο τρόπος που επιδιώκει να πάρει τη νίκη.
Και στην, όποια, διάρκεια έχει η προπονητική καριέρα του, όλα αυτά θα τα βρεί μπροστά του.
Η νίκη είναι εφήμερη, η συμπεριφορά παντοτινή.
Κι αν κατάφερε να εκνευρίσει, να επηρεάσει, να δείξει αμετροέπεια, να χάσει τον έλεγχο και να προκαλέσει απώλεια ελέγχου, όλοι κι όλα κρίνονται κι η ιστορία γράφεται όχι μόνο απο τα ''καλά φύλλα αγώνα'', αλλά, απο τη συνύπαρξη των ανθρώπων μέσα στον ίδιο χώρο, που επέλεξαν να υπηρετούν, προφανώς, καθένας απο εμάς με άλλον τρόπο.
Δε θέλουμε να μειώσουμε τη νίκη του Ιωνικού. Στο τάι μπρέικ, ανεξάρτητα απο το σκορ, είχε καλύτερη ψυχολογία κι έδωσε πιο πολλά για να πάρει τους δύο βαθμούς κι όχι τον έναν, αλλά, δεν μπορούμε να μην αναλύσουμε πως ακριβώς φθάσαμε στο 2-2.
Τόσα...μαγικά σφυρίγματα σε ένα παιχνίδι, με λάθη σε ένα σετ ΜΟΝΟ για μία ομάδα, πραγματικά, δεν έχουμε ξαναδεί.
Σε ότι έχει σχέση με την απόδοση μας, έπρεπε να είναι καλύτερη, αναμφίβολα θα χρειαστεί να δούν προπονητής κι αθλήτριες τι χρειάζεται να γίνει διαφορετικό, όμως, το αποψινό κυνηγητό, στο όνομα κανενός είδους εγκρατούς στάσης, δε θα μπορούσαμε να το αποσιωπήσουμε.
Οι διαιτητές είναι στο γήπεδο ως συντελεστές του παιχνιδιού, όχι ως πρωταγωνιστές του.
Αφείστε τις ομάδες να χαρούν αυτό που αξίζουν να πάρουν, να ζήσουν με τα λάθη τους κι ασφαλώς δεχθείτε, επιτέλους, ότι εσείς δεν έχετε ως ρόλο να φέρνετε ανάποδα ένα παιχνίδι, για λόγους που εσείς γνωρίζετε.
Τα σετ ήταν 21-25, 25-12, 16-25, 25-21, 15-7.
ΙΩΝΙΚΟΣ ( Κωστακόπουλος ) Σύλλα, Τζίμα, Πόγκα, Ζαχαρέα, Καραβάνα, Θεοδωρακέα, Διαμάντη, Μπέλλου, Μαναριώτη, Οικονομίδου, Σταθούλη.
ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Καλογερογιάννης ) Μουστάκη, Μανωλάκου, Δήμα, Μπαλή, Α.Γκούρα, Καράκου, Ν.Γκούρα, Τσαπούρη, Χαλβατζή, Χατζηπέτρου, Δελαγραμμάτικα, Λιάρου.
Ν.Δελαγραμμάτικας
Μπορεί, όποιος ενδιαφέρεται, για να πεισθεί, να ανατρέξει απο το αρχείο του μπλογκ μας, στις αναφορές μας στις διαιτησίες αυτών των αγώνων και να διαπιστώσει ότι συνήθως δώσαμε συγχαρητήρια για τους διαιτητές, ΠΟΤΕ δεν επικαλεσθήκαμε τα σφάλματα τους για να εξηγήσουμε μία ήττα μας.
Απόψε, ωστόσο, χάσαμε γιατί, όπως αποδείχθηκε στο κλειστό της Κάντζας, ΕΠΡΕΠΕ να χάσουμε.
Στο κρίσιμο τέταρτο σετ, οι διαιτητές του Συνδέσμου Διαιτητών Αθηνών, δηλαδή, της περιφέρειας του γηπεδούχου σωματείου, οι Ζώης και Στάικος, έκαναν τα πάντα, σφύριξαν ή δε σφύριξαν ότι ακριβώς χρειαζόταν, ώστε να χάσει το σετ ο Πορφύρας.
Είδαμε....ολοκληρωμένη γκάμα λαθεμένων αποφάσεων σε βάρος του Πορφύρα σε αυτό το σετ αλλά δεν έπρεπε να ξαφνιασθούμε.
Μετά απο το πρώτο σετ κι αφού είχαν προηγηθεί συστηματικές κι έντονες διαμαρτυρίες απο τον προπονητή του Ιωνικού αλλά κι αθλήτριες του, που δεν έπαψαν να ζητούν σφυρίγματα και να μιλούν στους διαιτητές, η διαιτησία, περιέργως πράγματι, άλλαξε τη στάση και την προσέγγιση της στο παιχνίδι.
Τα μηνύματα τα είχαμε πάρει σε φάσεις που εντέλει, αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, ότι δεν ήταν ανύποπτες, όπως αφελώς νομίζαμε....
Στο τέταρτο σετ, είδαμε αλυσίδα απο διαιτητικά λάθη σε βάρος μας.
Ηταν προφανές ότι είχε χαθεί ο έλεγχος κι οι Ζώης--Στάικος είχαν επηρεασθεί απο τις φωνές και το παιχνίδι δεν παιζόταν πια μέσα απο τις γραμμές, αλλά, έξω απ΄αυτές.
Επειδή, μας σύστησαν να δούμε το βίντεο του αγώνα, εμείς το προσφέρουμε στη διάθεση της Επιτροπής Διαιτησίας ώστε να το...απολαύσει.
Αν υπάρχει ενδιαφέρον κι ευαισθησία, να σας το στείλουμε, ώστε να έχετε σαφή εικόνα, αξιολογώντας ανάλογα, εφόσον το κρίνετε σκόπιμο.
Σε ένα παιχνίδι μοιρασμένο σε καλά διαστήματα απο τις δύο ομάδες, με τον Ιωνικό πάντως πιο ψύχραιμο στο τάι μπρέικ, απέναντι στον Πορφύρα που δε διαχειρίσθηκε σωστά στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, τις ιδιαιτερότητες του και τις ψυχολογικές προεκτάσεις του, οι διαιτητές πρωταγωνίστησαν, ξέχασαν δηλαδή τον ρόλο και την αποστολή τους.
Να φωνάζουμε κι εμείς, λοιπόν, την άλλη φορά, να διαμαρτυρόμαστε όχι μόνο χωρίς συνέπειες αλλά και να παίρνουμε κι επιβράβευση απο τις αποφάσεις των διαιτητών.
Υπάρχουν ανθρώπινα λάθη. Αποδεκτά. Οταν, όμως, σφυρίζονται όλα τα ...απίθανα, σε παράβαση κανονισμών, σε διαφορετικές περιπτώσεις, πάντα όταν ο Πορφύρας ήταν κοντά στο σκορ, όταν το καθαρό μέσα, γίνεται...έξω σε ΣΑΦΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ, τότε η ευθύνη μετατοπίζεται μόνο στις προσπάθειες των αθλητριών κι αυτό δεν είναι το έργο των διαιτητών.
Επαιξαν απόψε δύο πολύ καλές ομάδες, όμως, αδικείται κι ο Ιωνικός απο το γεγονός ότι διαμορφώθηκε αποτέλεσμα, επηρεάσθηκε η ροή του αγώνα, απο όσα έκαναν οι διαιτητές, με περίσσια μάλιστα αυτοπεποίθηση.
Αν αυτό είναι το επίπεδο της διαιτησίας, να το δεχθούμε.
Ολοι είμαστε μέρος του ίδιου παιχνιδιού.
Δεν είναι, όμως, αποδεκτό, να αλλάζει η αντιμετώπιση των ίδων φάσεων απο τους διαιτητές, στην εξέλιξη του αγώνα, επειδή διαφοροποιήθηκε η λογική τους για το παιχνίδι.
'' Για να μου φωνάζουν συνέχεια, μπορεί να έχουν και δίκιο'' μας έχουν πεί, άλλοι, διαιτητές στο off the record ότι σκέπτονται σε έναν αγώνα.
Ωραία, τότε, να μην έχουμε στους πάγκους ή στο τεραίν, προπονητές κι αθλήτριες, αλλά, ντουντούκες....Καλύτερα θα είναι.
Κάτω απ΄αυτά τα δεδομένα, οφείλουμε να συγχαρούμε τον πρόεδρο του Ιωνικού κ.Χρήστο Σύλλα για την ΑΡΙΣΤΗ συμπεριφορά και φιλοξενία του και την αρχηγό της ομάδας του Μιρέλλα Σύλλα, για την ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ στάση της και σε εκείνη να μεταφέρουμε τα εύσημα για την αγωνιστικότητα των συναθλητριών της.
Bεβαίως, ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ. Και ότι κάνουμε σήμερα, με φωνές και διαμαρτυρίες για να επηρεάσουμε τους διαιτητές, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα το βρούμε μπροστά μας.
Κι οι αθλήτριες του Ιωνικού, όχι όλες, ήταν φανερά επηρεασμένες απο τη στάση του προπονητή τους που απο το αποτέλεσμα δικαιώθηκε, αλλά, τη συμπεριφορά του απέναντι σε έναν, τουλάχιστον, άνθρωπο που θα έπρεπε να σέβεται, ας τη θυμάται....
Εμείς δε θα τη ξεχάσουμε. Μακάρι να κάνει την αυτοκριτική του, γιατί είναι θεμιτό να έχει φιλοδοξίες, αλλά, αθέμιτος ο τρόπος που επιδιώκει να πάρει τη νίκη.
Και στην, όποια, διάρκεια έχει η προπονητική καριέρα του, όλα αυτά θα τα βρεί μπροστά του.
Η νίκη είναι εφήμερη, η συμπεριφορά παντοτινή.
Κι αν κατάφερε να εκνευρίσει, να επηρεάσει, να δείξει αμετροέπεια, να χάσει τον έλεγχο και να προκαλέσει απώλεια ελέγχου, όλοι κι όλα κρίνονται κι η ιστορία γράφεται όχι μόνο απο τα ''καλά φύλλα αγώνα'', αλλά, απο τη συνύπαρξη των ανθρώπων μέσα στον ίδιο χώρο, που επέλεξαν να υπηρετούν, προφανώς, καθένας απο εμάς με άλλον τρόπο.
Δε θέλουμε να μειώσουμε τη νίκη του Ιωνικού. Στο τάι μπρέικ, ανεξάρτητα απο το σκορ, είχε καλύτερη ψυχολογία κι έδωσε πιο πολλά για να πάρει τους δύο βαθμούς κι όχι τον έναν, αλλά, δεν μπορούμε να μην αναλύσουμε πως ακριβώς φθάσαμε στο 2-2.
Τόσα...μαγικά σφυρίγματα σε ένα παιχνίδι, με λάθη σε ένα σετ ΜΟΝΟ για μία ομάδα, πραγματικά, δεν έχουμε ξαναδεί.
Σε ότι έχει σχέση με την απόδοση μας, έπρεπε να είναι καλύτερη, αναμφίβολα θα χρειαστεί να δούν προπονητής κι αθλήτριες τι χρειάζεται να γίνει διαφορετικό, όμως, το αποψινό κυνηγητό, στο όνομα κανενός είδους εγκρατούς στάσης, δε θα μπορούσαμε να το αποσιωπήσουμε.
Οι διαιτητές είναι στο γήπεδο ως συντελεστές του παιχνιδιού, όχι ως πρωταγωνιστές του.
Αφείστε τις ομάδες να χαρούν αυτό που αξίζουν να πάρουν, να ζήσουν με τα λάθη τους κι ασφαλώς δεχθείτε, επιτέλους, ότι εσείς δεν έχετε ως ρόλο να φέρνετε ανάποδα ένα παιχνίδι, για λόγους που εσείς γνωρίζετε.
Τα σετ ήταν 21-25, 25-12, 16-25, 25-21, 15-7.
ΙΩΝΙΚΟΣ ( Κωστακόπουλος ) Σύλλα, Τζίμα, Πόγκα, Ζαχαρέα, Καραβάνα, Θεοδωρακέα, Διαμάντη, Μπέλλου, Μαναριώτη, Οικονομίδου, Σταθούλη.
ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Καλογερογιάννης ) Μουστάκη, Μανωλάκου, Δήμα, Μπαλή, Α.Γκούρα, Καράκου, Ν.Γκούρα, Τσαπούρη, Χαλβατζή, Χατζηπέτρου, Δελαγραμμάτικα, Λιάρου.
Ν.Δελαγραμμάτικας
