Συνηθιζουμε για τετοια παιχνιδια να λεμε 'διαφημιση του αθληματος'. Και ειναι αληθεια οτι τα τελευταια χρονια εχουμε παιξει πολλα τετοια παιχνιδια με τα κοριτσια απο τους Τραχωνες. Αλλα κερδισαμε, αλλα χασαμε -μερικα μαλιστα μας πονεσαν ιδιαιτερα, οπως στα περσινα play off- και μαλιστα το αγαπημενο μας σκορ ειναι το 3-2. Και εχει δικιο ο κυριος Γιωργος ο Προεδρος που γκρινιαζει πως ειναι κριμα να ανεβαινει στη Α2 μια μονο ομαδα απο την κατηγορια μας.
Χτες ομως στο κλειστο του Αλιμου το σκορ εφθασε στο 2-3 κυριως με δικια μας ευθυνη. Κακες επιλογες, αναιτια χαλαρωση στο τεταρτο σετ και ετσι φτασαμε να πανηγυριζουμε εξαλλα μια σπουδαια -τελικα- επιτυχια που στηριχθηκε στην ποιοτητα και τον φανατισμο των παικτριων μας.
Στους 8 του Κυπελλου λοιπον, σε 2 ωρες παρα 6 λεπτα. 25-23, 21-25, 14-25, 25-15, 8-15 και πλωρη για τον τριτο συνεχομενο τελικο Κυπελλου. Κοσμος πολυς στην εξεδρα, εκδηλωτικος αλλα κοσμιος οπως παντα σ'αυτο το γηπεδο, που παρακολουθησε ενα συναρπαστικο σε καθε περιπτωση παιχνιδι.
Αναμεσα στους θεατες συσσωμη και η ηγεσια του συνδεσμου των διαιτητων, γεγονος κατ'αρχην πολυ ελπιδοφορο. Τι ειδε ομως ο κυριος Προεδρος του συνδεσμου σ'αυτον τον αγωνα; Πολλες και δυσκολες φασεις που κριθηκαν στη συντριπτικη τους πλειοψηφια σωστα απο τους Μιχαηλογλου(πρωτο) και Τρυπα(δευτερο). Με εξαιρεση τη αντεννα που σφυριχτηκε εις βαρος μας στο τελος του πρωτου σετ, τα λιγα λαθη των διαιτητων δεν επηρεασαν το αποτελεσμα. Μια παρακληση προς τους δευτερους διαιτητες: καλη η τυπικοτητα αλλα οταν ολισθαινει σε σχολαστικοτητα κουραζει, εκνευριζει και αποτελεσμα κανενα δεν εχει.
Οι συνθεσεις: ΤΡΑΧΩΝΕΣ: Κουτροπουλου, Λιγουδιστιανου, Ζωτου, Αραπη, Σαραντοπουλου, Ξενου, Περοπουλου, Καρτσαφλεκη, Χασιωτη, Καραγεωργου, Γκογκα, Ανδρεου(L)
ΠΟΡΦΥΡΑΣ: Κορνια, Χαλβατζη, Μπαλη, Τσιμηλα, Φικαι, Χατζηκωνσταντη, Αθανασοπουλου, Γρηγοριου, Τσαπουρη, Λιουκα, Θεοχαρη, Γκουρα(L)
