Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Πορφυράρα...

Οσο υπάρχουν--και μάλιστα αυξάνονται, όχι φυσικά ότι αυτό είναι κι ότι καλύτερο...---άνθρωποι έντιμοι και παθιασμένοι, μερακλήδες, που λατρεύουν τον Πορφύρα και το βόλει, οι οποίοι δεν κοιμήθηκαν απο τη στεναχώρια, γιατί χάσαμε, όπως χάσαμε στην Βούλα, αυτή η ομάδα όχι μόνο θα προχωρά αλλά και θα προκαλεί ενδιαφέρον κι αντιδράσεις.
Ολοι τον Πορφύρα θα βρίσκετε μπροστά σας, ότι κι αν κάνετε, όπου κι αν πάτε.
Και τον Πορφύρα θα θέλετε να νικάτε, γιατί αυτός σας δίνει το κίνητρο της χαράς, την πρόκληση.
Εμάς οι ήττες , οι δυσκολίες, μας πωρώνουν.
Και θα προχωρήσουμε ακόμα πιο δυνατά απ΄ότι μέχρι τώρα, με ΗΘΟΣ, ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ, ΑΡΧΕΣ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, με όποιους κι όποιες μοιράζονται το δικό μας όνειρο για τον Πορφύρα μας.
Σε αυτό το ταξίδι δεν έχει θέση η μιζέρια.
Εδώ δε χωρά μετριότητα κι επανάπαυση.
Κοιτάμε παντού και πάντα την κορυφή.
Και παράλληλα, νομίζουμε ότι  διδάσκουμε αθλητοπρέπεια.
Χωρίς φαιδρότητες με κόρνες συνδεδεμένες με τις ηλεκτρικές παροχές στα γήπεδα, ειρωνείες, βρισίδια και παρατεταμένα και συνεχόμενα ''ου'', λες και παίζουμε ποδόσφαιρο της κακιάς ώρας.....
Καλό το φαίνεσθαι, καλύτερο το γίγνεσθαι.....