Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Μειώστε τις ξένες αθλήτριες

Οι ομάδες της Α1 ζήτησαν να αυξηθούν οι ξένες απο 3.
Αποψη μου είναι ότι θα πρέπει να μειωθούν.
Το επιχείρημα ότι με την αύξηση του αριθμού των ξένων θα πέσουν τα κασέ, δε με πείθει.
Ποιά κασέ πρώτα απο όλα ;
Το βόλει γυναικών είναι επαγγελματικό ή ερασιτεχνικό ;
Τα ποσά δίδονται για τροφεία και βενζίνες ή για να πληρώνονται αδρά οι αθλήτριες ;
Αν ναι, με ποιά παραστατικά ;
Η φούσκα που έσκασε, πως ακριβώς δημιουργήθηκε;
Μήπως επειδή απο την αγάπη για την ομάδα και απο την βιασύνη για την επιτυχία αλλά και απο την πίεση απο τον περίγυρο, αρκετοί άνθρωποι ξεπέρασαν τις δυνάμεις τους ;
Η λύση είναι απλή. Αλλά και συνάμα δύσκολη.
Εάν θέλουμε να πέσουν τα κασέ, λέμε στα κορίτσια τι πραγματικά μπορούμε να δίνουμε για τα έξοδα τους. Εάν μπορούμε.
Εφόσον όλοι είμαστε συνεπείς στις αρχές μας και δεν μας καταλαμβάνει πανικός επειδή ακούσαμε ότι ο ανταγωνιστής μας έταξε περισσότερα, τότε τα κασέ θα πέσουν αυτόματα.
Αλλά, κασέ ξέρω ότι υπάρχουν όταν δίδονται.
Οταν δε δίδονται, είναι υπόσχεση και όχι κασέ.Αρα, τι συζητάμε....
Επίσης, αν οι ομάδες της Α1 επιθυμούν να έχουν παραπάνω ξενες, θα ήταν ενδιαφέρον να ακούσουμε τι θα έλεγαν αν υποχρεωτικά είχαν 4 κορίτσια απο την Ακαδημία τους στην 12άδα κάθε αγώνα τους. Είναι μία ιδέα και αυτή...
Εντέλει, αθλήτριες υπάρχουν. Και αν δεν είναι στο επίπεδο που πρέπει να βρίσκονται, κάπου έγινε λάθος στην παραγωγική διαδικασία.
Κάτι φταίει...Προφανώς γιατί μάθαμε ΟΛΟΙ να επενδύουμε στο έτοιμο και όχι στη δημιουργία.
Εξαιρέσεις υπάρχουν. Μόλις ο Πανιώνιος έριξε το βάρος του στην Ακαδημία του, οι Παγκορασίδες του πήγαν στον τελικό της ΕΣΠΕΔΑ. Το ίδιο μπορεί να γίνει και απο άλλες ομάδες της Α1.
Οπως μου έλεγε και είχε δίκιο ο Γιάννης Μπογιατζόγλου, οι  ομάδες δίνουν χρήματα για μεταγραφές αλλά δυσκολεύονται να διαθέσουν τα ίδια ποσά για τις υποδομές τους.
Το θέμα είναι να προσπαθούμε να μαθαίνουμε απο τα λάθη μας. Οσο μπορούμε.
Δείξτε εμπιστοσύνη στις Ελληνίδες αθλήτριες.
Και ας είμαστε όλοι ειλικρινείς μαζί τους και με τους εαυτούς μας.
Η κατάσταση στη χώρα είναι δύσκολη και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τώρα ποιά θα είναι τα έσοδα του--αν θα έχει...---μετά απο 5 ώρες και όχι μετά απο 5 και 6 μήνες που θα ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα.
Τουλάχιστον, ας πάμε μέχρι εκεί που μπορούμε και αν οι ομάδες έχουν σταθερή γραμμή, στο τέλος θα πέσουν τα κασέ αλλά θα μείνουν και τα κορίτσια που αγαπούν πραγματικά το άθλημα και είναι έτοιμα να δώσουν αυτό που έχουν και μπορούν.
Αρκεί να μην ακούνε άλλες υπερβολές και άλλα παραμύθια.
Οσες αισθάνονται ότι απο το βόλει μπορούν να ζήσουν, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πέρασε πια η εποχή όπου ένας άνθρωπος αμειβόταν απο ένα φορέα που δεν είχε έσοδα.
Τώρα, θα μείνουν μόνο οι χομπίστες και οι πραγματικοί αθλητάνθρωποι.
Ο καιρός των καιροσκόπων πέρασε.
Απλώς, επειδή θα μείνουμε λίγοι ίσως πρέπει να μιλάμε ο ένας στον  άλλον με μεγαλύτερη ειλικρίνεια γιατί αν καταστραφεί η διπλανή ομάδα, θα καεί και η δική μας.
Τα κορίτσια είναι πιο συνειδητοποιημένα σε σχέση με άλλες χρονιές.Δε ζούν αλλού. Αρκετά απο αυτά, τουλάχιστον....
Ας μην τα μουρλάνουμε πάλι με ταξίματα, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να τα αντιμετωπίζουμε στην προπόνηση αν απο ανθρώπινη αδυναμία δεν μπορέσουμε να τηρήσουμε αυτά που, στην βάση της λογικής, έχουμε υποσχεθεί να διαθέσουμε για την λειτουργία της ομάδας μας.


Ν.Δελαγραμμάτικας