Καλά έως πολύ καλά τα πήγαν οι Παγκορασίδες μας στα 2 φιλικά παιχνίδια που έδωσαν, απέναντι στο Φοίνικα και τον Ρέντη, το Σαββατοκύριακο.
Με τον Φοίνικα νικήσαμε 4-0 σετ και με τον Ρέντη ( εκτός έδρας ) 3-2 σετ.
Χρησιμοποιήθηκαν 22 κορίτσια.
Και στα 2 φιλικά ήταν μαζί με την κα Πόπη ( Καλλή ) κι η κα Μίνα ( Τσαπούρη).
Στην ΕΣΠΕΔΑ θα δηλώσουμε αύριο συμμετοχή στο πρωτάθλημα Παγκορασίδων με 2 ομάδες, για πρώτη φορά μετά απο χρόνια.
Το εγχείρημα είναι δύσκολο. Οργανωτικά, οικονομικά, αθλητικά.
Υλικό υπάρχει κι επειδή άποψη μας είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν παίζοντας, όχι μόνο μέσα απο τις προπονήσεις, προχωράμε με τις δύο ομάδες.
Επειδή δε συμφωνούμε με την άποψη ότι μπορούν να υπάρχουν Α και Β, έστω κι αν έτσι έχει καθιερωθεί να χαρακτηρίζεται ο διαχωρισμός των ομάδων του ιδίου συλλόγου, διευκρινίζουμε τα εξής.
ΠΡΩΤΟ μέλημα μας είναι να βγούν αθλήτριες για την γυναικεία ομάδα του Πορφύρα.
Δε μας νοιάζουν τα αποτελέσματα. Αν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε έναν τίτλο στις υποδομές και σε μία καλή αθλήτρια απο τα σπλάχνα μας, η οποία θα παίξει προτιμάμε το δεύτερο.
ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟ, πρώτα απο όλα είναι ένα παιχνίδι. Δεν πάμε να αποδείξουμε τίποτα. Θέλουμε να χαρούμε τον αγώνα και τη συμμετοχή. Στον Πορφύρα τα έχουμε καλά με τους εαυτούς μας και δεν αντιμετωπίζουμε το πρωτάθλημα Παγκορασίδων ως ευκαιρία επιβεβαίωσης ανυπαρξίας.
ΒΕΒΑΙΩΣ αν στο δρόμο μας βρούμε ....πονηρούς, μπορούμε να είμαστε το ίδιο...πονηροί κι εμείς. Τα συμφέροντα του Πορφύρα και τα παιδιά μας, θα τα προστατέψουμε. Μάθαμε πια..
ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΣ θα ονομάζονται απο εμάς η ομάδα της κας Πόπης κι η ομάδα της κας Μίνας. Ο διαχωρισμός δε θα είναι μόνιμος, αλλά, εναλλασσόμενος. Και οι δύο ομάδες θα παρουσιασθούν, με τη λογική της δημιουργίας ευκαιριών για τα παιδιά, ώστε να αγωνισθούν και να πάρουν εμπειρίες.
ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε έτοιμοι για το χαμόγελο αλλά και για το κλάμμα. Ολα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Η διαδικασία ενός πρωταθλήματος είναι πιεστική και ψυχοφθόρα. Ομως, κανείς, δεν έμαθε βόλει απο το σπίτι του. Κι αν δεν κάνεις λάθη, δεν πρόκειται να προχωρήσεις. Εδώ, απαιτείται υποστήριξη και ενθάρρυνση. Οχι μόνο απο την ομάδα, μα κυρίως απο τον γονιό.
ΔΙΑΦΕΡΕΙ η ζωή στις Παγκορασίδες απο εκείνη στα Μίνι. Η αίσθηση του μεγάλου γηπέδου είναι άλλη απο τα τουρνουά 3 εναντίον 3, σε περιορισμένο χώρο. Ρίχνουμε στα βαθιά, παιδιά που δεν έχουν, ακόμα, την απαραίτητη ετοιμότητα.
Αλλά, αν δεν παίξεις, δε θα πάρεις εμπειρίες, δε θα ετοιμασθείς ποτέ.
Ο ΔΡΟΜΟΣ είναι όμορφος, με υπόσχεση για δυνατές αναμνήσεις.
ΘΥΜΑΜΑΙ την απελπισία που μας είχε πιάσει μετά απο ένα ματς στη Σαλαμίνα, όπου είχαμε παίξει με τον Ευρυπίδη και είχαμε στεναχωρηθεί απο τη ροή του αγώνα.Με 25-3 είχαμε χάσει σε ένα σετ...Τρέλα....
Απο εκείνη την ομάδα των Παγκορασίδων, όμως, οι 4 είναι πλήρως εξελίξιμες κι αγωνίζονται με την γυναικεία ομάδα μας....
Δούλεψαν, άντεξαν, έμαθαν.
ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ μόνο αν ξέρουμε που πάμε. Και να έχετε ως δεδομένο ότι στον Πορφύρα δε φτιάχνουμε, μόνο, βολειμπολίστριες αλλά και χαρακτήρες που θα αντέξουν στη ζωή, επειδή, μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους.
Ν.Δελαγραμμάτικας
Με τον Φοίνικα νικήσαμε 4-0 σετ και με τον Ρέντη ( εκτός έδρας ) 3-2 σετ.
Χρησιμοποιήθηκαν 22 κορίτσια.
Και στα 2 φιλικά ήταν μαζί με την κα Πόπη ( Καλλή ) κι η κα Μίνα ( Τσαπούρη).
Στην ΕΣΠΕΔΑ θα δηλώσουμε αύριο συμμετοχή στο πρωτάθλημα Παγκορασίδων με 2 ομάδες, για πρώτη φορά μετά απο χρόνια.
Το εγχείρημα είναι δύσκολο. Οργανωτικά, οικονομικά, αθλητικά.
Υλικό υπάρχει κι επειδή άποψη μας είναι ότι τα παιδιά μαθαίνουν παίζοντας, όχι μόνο μέσα απο τις προπονήσεις, προχωράμε με τις δύο ομάδες.
Επειδή δε συμφωνούμε με την άποψη ότι μπορούν να υπάρχουν Α και Β, έστω κι αν έτσι έχει καθιερωθεί να χαρακτηρίζεται ο διαχωρισμός των ομάδων του ιδίου συλλόγου, διευκρινίζουμε τα εξής.
ΠΡΩΤΟ μέλημα μας είναι να βγούν αθλήτριες για την γυναικεία ομάδα του Πορφύρα.
Δε μας νοιάζουν τα αποτελέσματα. Αν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε έναν τίτλο στις υποδομές και σε μία καλή αθλήτρια απο τα σπλάχνα μας, η οποία θα παίξει προτιμάμε το δεύτερο.
ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟ, πρώτα απο όλα είναι ένα παιχνίδι. Δεν πάμε να αποδείξουμε τίποτα. Θέλουμε να χαρούμε τον αγώνα και τη συμμετοχή. Στον Πορφύρα τα έχουμε καλά με τους εαυτούς μας και δεν αντιμετωπίζουμε το πρωτάθλημα Παγκορασίδων ως ευκαιρία επιβεβαίωσης ανυπαρξίας.
ΒΕΒΑΙΩΣ αν στο δρόμο μας βρούμε ....πονηρούς, μπορούμε να είμαστε το ίδιο...πονηροί κι εμείς. Τα συμφέροντα του Πορφύρα και τα παιδιά μας, θα τα προστατέψουμε. Μάθαμε πια..
ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΣ θα ονομάζονται απο εμάς η ομάδα της κας Πόπης κι η ομάδα της κας Μίνας. Ο διαχωρισμός δε θα είναι μόνιμος, αλλά, εναλλασσόμενος. Και οι δύο ομάδες θα παρουσιασθούν, με τη λογική της δημιουργίας ευκαιριών για τα παιδιά, ώστε να αγωνισθούν και να πάρουν εμπειρίες.
ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε έτοιμοι για το χαμόγελο αλλά και για το κλάμμα. Ολα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Η διαδικασία ενός πρωταθλήματος είναι πιεστική και ψυχοφθόρα. Ομως, κανείς, δεν έμαθε βόλει απο το σπίτι του. Κι αν δεν κάνεις λάθη, δεν πρόκειται να προχωρήσεις. Εδώ, απαιτείται υποστήριξη και ενθάρρυνση. Οχι μόνο απο την ομάδα, μα κυρίως απο τον γονιό.
ΔΙΑΦΕΡΕΙ η ζωή στις Παγκορασίδες απο εκείνη στα Μίνι. Η αίσθηση του μεγάλου γηπέδου είναι άλλη απο τα τουρνουά 3 εναντίον 3, σε περιορισμένο χώρο. Ρίχνουμε στα βαθιά, παιδιά που δεν έχουν, ακόμα, την απαραίτητη ετοιμότητα.
Αλλά, αν δεν παίξεις, δε θα πάρεις εμπειρίες, δε θα ετοιμασθείς ποτέ.
Ο ΔΡΟΜΟΣ είναι όμορφος, με υπόσχεση για δυνατές αναμνήσεις.
ΘΥΜΑΜΑΙ την απελπισία που μας είχε πιάσει μετά απο ένα ματς στη Σαλαμίνα, όπου είχαμε παίξει με τον Ευρυπίδη και είχαμε στεναχωρηθεί απο τη ροή του αγώνα.Με 25-3 είχαμε χάσει σε ένα σετ...Τρέλα....
Απο εκείνη την ομάδα των Παγκορασίδων, όμως, οι 4 είναι πλήρως εξελίξιμες κι αγωνίζονται με την γυναικεία ομάδα μας....
Δούλεψαν, άντεξαν, έμαθαν.
ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ μόνο αν ξέρουμε που πάμε. Και να έχετε ως δεδομένο ότι στον Πορφύρα δε φτιάχνουμε, μόνο, βολειμπολίστριες αλλά και χαρακτήρες που θα αντέξουν στη ζωή, επειδή, μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους.
Ν.Δελαγραμμάτικας
