Για το θέμα της μείωσης της κρατικής επιχορήγησης στις Αθλητικές Ομοσπονδίες, επειδή είναι λεπτή η θέση μας και πολύ ευαίσθητο το ζήτημα, καθώς αφορά ανθρώπινες ψυχές και εργαζόμενους, μία, μόνο, τοποθέτηση.
Σε ένα απο τα δύο παλαιότερα δημόσια Δημοτικά Σχολεία του Πειραιά, ο Διευθυντής μου έλεγε, σχεδόν κλαίγοντας, πριν απο μερικές μόνο ημέρες, ότι απο το καλοκαίρι έως και σήμερα, δόθηκαν απο το ελληνικό κράτος και τους φορείς του, μόλις...1.440 ευρώ στο σχολείο για να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα του, σε αναλώσιμα, νερό, ρεύμα, φυσικό αέριο, να κάνει επισκευές και να αντιμετωπίσει φθορές.
Και οι έρημοι οι γονείς πληρώνουν για όσα απο αυτά μπορούν, μαζί με τον ρεφενέ των δασκάλων.
Στον αθλητισμό, η Πολιτεία αφήνει τους συλλόγους με την ίδια λογική, της επιβίωσης χάρη στην εθελοντική συνεισφορά των γονιών.
Και εκπαίδευση θα έχουμε και αθλητισμό.
Ας είναι καλά τα κορόιδα ή οι τρελοί.
Τουλάχιστον, ας μας αφήσουν να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και μπορούμε.
Και καθένας απο εμάς ας βάζει μπροστά πρώτα την ειλικρίνεια και την ευθύνη και μετά την αγάπη για την ομάδα, προκειμένου τουλάχιστον να δουλέψουμε συλλογικά και επιχειρώντας να ζημιώσουμε όσο γίνεται λιγότερους ανθρώπους, με τα λάθη και τις αδυναμίες μας.
Αθλητισμό ΠΑΝΤΑ θα έχουμε, ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ με άλλη μορφή.
Τουλάχιστον, ας κρατήσουμε τα παιδιά έξω απο όλο αυτό.
Και ας αγωνισθούμε για να αντέξουμε, όπως και όσο μπορούμε.
Εφόσον, πρώτα, όλοι κάνουμε την αυτοκριτική μας για το που και πως αλλά και με ποιό αποτέλεσμα ξοδέψαμε τους πόρους που είχαμε σε αφθονία όλα τα προηγούμενα χρόνια....
Σε ένα απο τα δύο παλαιότερα δημόσια Δημοτικά Σχολεία του Πειραιά, ο Διευθυντής μου έλεγε, σχεδόν κλαίγοντας, πριν απο μερικές μόνο ημέρες, ότι απο το καλοκαίρι έως και σήμερα, δόθηκαν απο το ελληνικό κράτος και τους φορείς του, μόλις...1.440 ευρώ στο σχολείο για να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα του, σε αναλώσιμα, νερό, ρεύμα, φυσικό αέριο, να κάνει επισκευές και να αντιμετωπίσει φθορές.
Και οι έρημοι οι γονείς πληρώνουν για όσα απο αυτά μπορούν, μαζί με τον ρεφενέ των δασκάλων.
Στον αθλητισμό, η Πολιτεία αφήνει τους συλλόγους με την ίδια λογική, της επιβίωσης χάρη στην εθελοντική συνεισφορά των γονιών.
Και εκπαίδευση θα έχουμε και αθλητισμό.
Ας είναι καλά τα κορόιδα ή οι τρελοί.
Τουλάχιστον, ας μας αφήσουν να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και μπορούμε.
Και καθένας απο εμάς ας βάζει μπροστά πρώτα την ειλικρίνεια και την ευθύνη και μετά την αγάπη για την ομάδα, προκειμένου τουλάχιστον να δουλέψουμε συλλογικά και επιχειρώντας να ζημιώσουμε όσο γίνεται λιγότερους ανθρώπους, με τα λάθη και τις αδυναμίες μας.
Αθλητισμό ΠΑΝΤΑ θα έχουμε, ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟ με άλλη μορφή.
Τουλάχιστον, ας κρατήσουμε τα παιδιά έξω απο όλο αυτό.
Και ας αγωνισθούμε για να αντέξουμε, όπως και όσο μπορούμε.
Εφόσον, πρώτα, όλοι κάνουμε την αυτοκριτική μας για το που και πως αλλά και με ποιό αποτέλεσμα ξοδέψαμε τους πόρους που είχαμε σε αφθονία όλα τα προηγούμενα χρόνια....
