Οταν το ''ευχαριστώ'' είναι λίγο, μικρό, μπροστά σε μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ προσωπικότητα, τη Νίκη Μανωλάκου....

Οτι αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο. Και με κλάμμα...

Οσο και αν προσπαθείς να βρείς τις λέξεις και να τις βάλεις στην κατάλληλη σειρά, ώστε να εκφρασθείς για την  αποχώρηση απο την ενεργό δράση της ΑΡΧΗΓΟΥ της ομάδας του Πορφύρα Νίκης Μανωλάκου, όσο και αν ψάχνεις ώστε να καταλήξεις σε περιγραφή σκέψεων και συναισθημάτων είναι δύσκολο.

Μάταιος κόπος....
Για αυτό, θα ξεφύγουμε απο την κλασική μορφή της τοποθέτησης ενός συλλόγου για μία αθλήτρια του που φεύγει απο την ενεργό δράση και θα επιχειρήσουμε να εκφρασθούμε  με άλλο τρόπο, πιο άμεσο.
Νίκη, θέλαμε χρόνια τη συνεργασία μαζί σου.
Το γεγονός ότι είσαι παιδί της γειτονιάς μας, μας ενδιέφερε άμεσα, σε συνάρτηση φυσικά με την αξία σου.
Θέλαμε να φτιάξουμε γύρω απο εσένα μία ομάδα που θα ανέβαινε, επιτέλους, στην Α2 Εθνική και θα πρωταγωνιστούσε και εκεί. Και έτσι έγινε.
Μας πήρες απο το χέρι με την εμπειρία, την κλάση, την προσωπικότητα, τη σπουδαία αθλητική αξία σου, μα κυρίως με την αστείρευτη θέληση σου για τη ΝΙΚΗ και μας άλλαξες επίπεδο.
Μάθαμε κοντά σου, αποφύγαμε  λάθη, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν αρκεί μόνο η αγάπη σε μία ομάδα για να την βοηθήσεις να προχωρήσει, να ανέβει τα σκαλιά στο δρόμο προς τη διάκριση, την καταξίωση.
Ησουν πάντα εκεί. Κουρασμένη, προβληματισμένη, λαβωμένη, ότι και αν συνέβαινε, εσύ δεν έλειψες ποτέ απο την ομάδα της καρδιάς σου.
Απο τον Πορφύρα δε φεύγεις. Απλώς, θα αλλάξεις ρόλο.
Μαζί θα συνεχίσουμε, για την τρέλα, το μεράκι, το πάθος μας, για την ΟΜΑΔΑ μας.
Ποιός να σε φαντασθεί να λείπεις απο το γήπεδο ;
Παίρνεις αλλά και δίνεις οξυγόνο όταν είσαι μέσα απο τις γραμμές αλλά και κοντά σε αυτές και εκεί θα μείνεις.
Το ''ευχαριστώ'' που θέλουμε να σου πούμε, που σου ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ γιατί πάντα ήσουν ΜΕΓΑΛΗ και ΕΝΤΙΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ, με ΗΘΟΣ και έτοιμη να μπείς μπροστά για τις συμπαίκτριες σου αλλά και να τις καθοδηγήσεις  όταν αισθανόσουν ότι αδικούσαν τον εαυτό τους, είναι πολύ μικρό και λίγο για την Μανωλάκου.
Εσύ πάντα απορροφούσες όλους τους κραδασμούς στην ομάδα, όλη την πίεση, εσύ ανεχόσουν τις ιδιοτροπίες μας, εσύ συγχωρούσες την άγνοια , μα και τη λατρεία μας για τον Πορφύρα, που οδηγούσε σε λάθη, εσύ μας διόρθωνες με τον δικό σου, πάντα ευγενή και κομψό τρόπο, εσύ φρόντιζες ακόμα και τα πιο απλά, ώστε να μας ξεκουράσεις, να μας αποφορτίσεις, εσύ ήσουν πάντα ΟΡΘΙΑ για όλους μας και μας έδινες κουράγιο αλλά και μας συγκρατούσες.
Χωρίς πολλά λόγια, αλλά, με μία ματιά. 
Σου χρωστάμε πολλά, όσα δεν μπορείς να φαντασθείς.
Μα το μυαλό δεν είναι καθαρό αυτές τις ώρες, μας έχεις συγκινήσει όλους τόσο πολύ, ώστε δυσκολευόμαστε να ανταποκριθούμε σε αυτή την ιερή υποχρέωση να σε τιμήσουμε μέσα απο τα λόγια μας....
Στο παιχνίδι που θα κάνουμε προς τιμή σου στο ''Σαλπέας'', ελπίζουμε να μπορέσουμε να σου δείξουμε πόσο σε αγαπά ΟΛΟΣ ο Πορφύρας.
Θυμάσαι που πέρσι στη Μεσσαρά και φέτος στη Θήρα έφυγες στην άκρη, να κλάψεις μόνη, επειδή δεν μπορούσες να ανεχθείς την ήττα ;
Θυμάσαι που έπαιζες με χτυπημένο ώμο και στραπατσαρισμένο γόνατο για τον Πορφύρα ;
Θυμάσαι που πάντα εσύ ήσουν η ηγετική φυσιογνωμία μας ;
Να είσαι υπερήφανη Νίκη για ότι αντιπροσωπεύεις και στον αθλητισμό και στη ζωή.
Και να ξέρεις ότι είσαι ευλογημένη γιατί έχεις γονείς που σου έδωσαν αξίες και αρχές και δε σε άφησαν ποτέ μόνη.
Οπως δε θα αφήνεις και εσύ την Κύρα, απο την ημέρα που θα ξεκινήσει τις προπονήσεις στα Προμίνι του Πορφύρα μας....
Πασαδόρο βρίσκουμε, αρχηγό βρίσκουμε, ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ δεν βρίσκουμε.
Να είσαι καλά κορίτσι μας.
Υποκλινόμαστε μπροστά σου.
Και να ξέρεις ότι υποστολή σημαίας δεν υπάρχει στον Πορφύρα.
Η σημαία μένει στον ιστό της.

ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΡΦΥΡΑ