Εδωσαν καλό αγώνα σε δύσκολες συνθήκες, ακόμα δυσκολότερες εποχές και με ανταγωνισμό πράγματι πολύ μεγάλο, γιατί, δυστυχώς, στον διαγωνισμό για την εισαγωγή στο Γυμνάσιο της Ιωνιδείου, έχουν δικαίωμα συμμετοχής παιδιά από όλη την Ελλάδα.
Θαρρείς και ο έρημος ο Πειραιάς έχει πολλά καλά σχολεία και τα παιδιά μας μπορούν να έχουν ίδιες ευκαιρίες με όλα τα άλλα....
Συγχαρητήρια, ωστόσο, σε όλες τις αθλήτριες των υποδομών του βόλει του Πορφύρα που μπήκαν στη δοκιμασία των εισαγωγικών εξετάσεων της Ιωνιδείου.
Γιατί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ΝΙΚΗΣΑΝ. Επειδή ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ.
Πριν από ότι άλλο, μετρά η συμμετοχή, η θέληση, η προετοιμασία, η στοχοπροσήλωση, η φιλοδοξία.
Από τα 750 παιδιά, πέρασαν 108. Ενα στα επτά. Σφαγείο...Για παιδιά αυτής της ηλικίας.
Το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει τις αθλήτριες μας Μαριάννα Αλαφούζου, από τις Παγκορασίδες Β και Μιχαέλα Παπαφράγκου από την Τερψιχόρη.
Από τη νέα σεζόν θα πηγαίνουν σχολείο στην Ιωνίδειο. Συνεχίζουν την παράδοση του τμήματος μας.
Μπράβο σας. Απολαύστε το.
Αλλα παιδιά μας, οριακά τα περισσότερα, δεν πέτυχαν αυτό που, στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ήθελαν. Δεν πειράζει. Την αξία τους την ξέρουμε. Η μία είναι καλύτερο παιδί της άλλης και καλύτερη μαθήτρια της άλλης. Αλλά, δεν είναι πάντα δυνατό να καταφέρνουμε ότι επιθυμούμε.
Αποτυχία δεν υπάρχει, παρά μόνο εάν σκύψουμε το κεφάλι και γεμίσουμε πίκρα τη ψυχή μας.
Πάμε για τον επόμενο στόχο μας.
Και μη ξεχνάτε ποτέ, ότι η μάθηση είναι διαρκής. Και αρχίζει και τελειώνει στο κεφάλι και την καρδιά μας. Οπου και εάν πάμε σχολείο, εάν θέλουμε να πετύχουμε σε ότι στοχεύσουμε, θα το πετύχουμε εάν το πιστέψουμε, ετοιμασθούμε ψυχολογικά.
Μα και να μην πετύχουμε, δεν τρέχει τίποτα.
Ηττημένος είναι ο απογοητευμένος.
Στο βόλει του Πορφύρα, μαθαίνετε ότι ΠΑΝΤΑ εμείς κερδίζουμε. Οχι μόνο τα παιχνίδια, αυτά έχουν την αξία τους, αλλά, όχι σαν την αξία της ηθικής, της επιμονής, της προσπάθειας μαζί με την οικογένεια.
Τα...αρχαία χρόνια, ο κύριος Νίκος έδωσε στην Ιωνίδειο. Και κόπηκε. Αλλά, μάλλον, δεν ...χάθηκε στη ζωή του. Ούτε κανείς άλλος από τους συμμαθητές της ΣΤ Δημοτικού που είδαμε την πόρτα της Ιωνιδείου κλειστή, αλλά, συνεχίσαμε στο Γυμνάσιο στου Βρυώνη και νομίζω ότι μια χαρά τα πήγαμε, παντού.
Πάμε μπροστά λοιπόν. Ολες, εξάλλου, πετύχατε. Γιατί προσπαθήσατε.
Θαρρείς και ο έρημος ο Πειραιάς έχει πολλά καλά σχολεία και τα παιδιά μας μπορούν να έχουν ίδιες ευκαιρίες με όλα τα άλλα....
Συγχαρητήρια, ωστόσο, σε όλες τις αθλήτριες των υποδομών του βόλει του Πορφύρα που μπήκαν στη δοκιμασία των εισαγωγικών εξετάσεων της Ιωνιδείου.
Γιατί, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, ΝΙΚΗΣΑΝ. Επειδή ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΑΝ.
Πριν από ότι άλλο, μετρά η συμμετοχή, η θέληση, η προετοιμασία, η στοχοπροσήλωση, η φιλοδοξία.
Από τα 750 παιδιά, πέρασαν 108. Ενα στα επτά. Σφαγείο...Για παιδιά αυτής της ηλικίας.
Το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει τις αθλήτριες μας Μαριάννα Αλαφούζου, από τις Παγκορασίδες Β και Μιχαέλα Παπαφράγκου από την Τερψιχόρη.
Από τη νέα σεζόν θα πηγαίνουν σχολείο στην Ιωνίδειο. Συνεχίζουν την παράδοση του τμήματος μας.
Μπράβο σας. Απολαύστε το.
Αλλα παιδιά μας, οριακά τα περισσότερα, δεν πέτυχαν αυτό που, στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ήθελαν. Δεν πειράζει. Την αξία τους την ξέρουμε. Η μία είναι καλύτερο παιδί της άλλης και καλύτερη μαθήτρια της άλλης. Αλλά, δεν είναι πάντα δυνατό να καταφέρνουμε ότι επιθυμούμε.
Αποτυχία δεν υπάρχει, παρά μόνο εάν σκύψουμε το κεφάλι και γεμίσουμε πίκρα τη ψυχή μας.
Πάμε για τον επόμενο στόχο μας.
Και μη ξεχνάτε ποτέ, ότι η μάθηση είναι διαρκής. Και αρχίζει και τελειώνει στο κεφάλι και την καρδιά μας. Οπου και εάν πάμε σχολείο, εάν θέλουμε να πετύχουμε σε ότι στοχεύσουμε, θα το πετύχουμε εάν το πιστέψουμε, ετοιμασθούμε ψυχολογικά.
Μα και να μην πετύχουμε, δεν τρέχει τίποτα.
Ηττημένος είναι ο απογοητευμένος.
Στο βόλει του Πορφύρα, μαθαίνετε ότι ΠΑΝΤΑ εμείς κερδίζουμε. Οχι μόνο τα παιχνίδια, αυτά έχουν την αξία τους, αλλά, όχι σαν την αξία της ηθικής, της επιμονής, της προσπάθειας μαζί με την οικογένεια.
Τα...αρχαία χρόνια, ο κύριος Νίκος έδωσε στην Ιωνίδειο. Και κόπηκε. Αλλά, μάλλον, δεν ...χάθηκε στη ζωή του. Ούτε κανείς άλλος από τους συμμαθητές της ΣΤ Δημοτικού που είδαμε την πόρτα της Ιωνιδείου κλειστή, αλλά, συνεχίσαμε στο Γυμνάσιο στου Βρυώνη και νομίζω ότι μια χαρά τα πήγαμε, παντού.
Πάμε μπροστά λοιπόν. Ολες, εξάλλου, πετύχατε. Γιατί προσπαθήσατε.
