Πλησιάζει ο νέος χρόνος και τι θυμηθήκαμε...
Ηταν 23 Μαρτίου του 2016, στο Ρέθυμνο.
Τελευταίο ματς στην Α1, τη σεζόν 2015-2016, Ρέθυμνο-Πορφύρας 3-2 σετ.
Και εμείς, πάλι εδώ...Πάντα εδώ....Στην Α1.
Με 5 παιδιά από την Ακαδημία μας ( πρώτο δελτίο στον Πορφύρα, όχι μεταγραφές, οι Μαριάννα Λιάρου, Εβελίνα Θαλασσινού, Στέβη Χαλβατζή, Διονυσία Παλημέρη, Κατερίνα Ζαννή ) και αθλήτριες του Πορφύρα από Νεάνιδες, τις Βίκυ Μπούρμπη και Μάρα Ράπτη.
Μετά από μία πειραματική σεζόν, όπου ο Πορφύρας είχε το θάρρος να αγωνισθεί στην Α1 αν και ενημερώθηκε μόλις 5 ημέρες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος, ήλθε μοιραία ο υποβιβασμός.
Μάθαμε, γυρίσαμε ως Πρωταθλητές, αναπτύσσοντας διαρκώς την Ακαδημία μας. Με δικά μας παιδιά, όχι με....παιδομάζωμα, φανφάρες και δίχως ποτέ να ασχολούμαστε με τους άλλους...
Ο Πορφύρας προοδεύει σταθερά, χάρη στο πείσμα και την αφοσίωση, την καθαρή ματιά και την υπομονή αλλά και το πάθος που, στα κρίσιμα, γίνεται ψυχραιμία.
Το στίγμα μας το δώσαμε σε βάθος χρόνου και την έγνοια μας για τα παιδιά της ομάδας μας, την δείξαμε με την δημιουργία όχι μόνο 10 αναπτυξιακών ομάδων, αλλά και της Αφροδίτης που στέκεται με αξιοπρέπεια στην Τοπική Κατηγορία Γυναικών 2, μόνο με δανεικές αθλήτριες από τον Πορφύρα.
Τα μεγάλα και παχειά λόγια είναι φτώχεια.
Στο Βόλεϊ του Πορφύρα, μάθαμε να αντέχουμε, να είμαστε δίπλα στον άνθρωπο και κυρίως, ξέρουμε ποιές είναι οι αληθινές αξίες και αρχές της ζωής, καθώς, δεν ψηλώνουμε μέσα από την ομάδα, αλλά, αφήνουμε την ομάδα να ψηλώσει μόνη της και εμείς είμαστε δίπλα ώστε να την στηρίξουμε.
Η σεμνότητα, ο σεβασμός, το ήθος, η υπομονή, η επιμονή, η αφοσίωση και η διαχρονικότητα θα συνεχίσουν να χαρακτηρίζουν τον Πορφύρα και το 2019.
Το μόνο που ζητάμε από τον Θεό είναι να μην έχει κανένα παιδί μας τραυματισμό και τα παιδιά μας που χτύπησαν ή ταλαιπωρούνται από κακοτυχίες να γυρίσουν με ασφάλεια κοντά μας, με το χαμόγελο πάλι στα χείλη.
Το δικαίωμα να είμαστε υπερήφανοι για ότι φτιάξαμε, το κατακτήσαμε.
Την προοπτική την έχουμε.Την δημιουργήσαμε.
Η αγάπη, η ομόνοια και η ενότητα μας κρατούν.
Εμείς θα συνεχίσουμε την ίδια πορεία.
Αλλωστε, η ιστορία το έχει αποδείξει.
Το πέρασμα του χρόνου κάνει, πάντα, καλύτερους τους αυθεντικούς.
Ευχαριστούμε τους γονείς γιατί μας εμπιστεύονται, με ήσυχο το κεφάλι τους, τις κόρες τους, τις αθλήτριες για το δέσιμο τους με την φανέλα της ομάδας μας, τους προπονητές και τις προπονήτριες για την εργατικότητα και την σοβαρότητα τους και τους υποστηρικτές μας για την προσήλωση τους στον κοινό στόχο.
Να είναι καλά και όσες-όσοι ήταν μαζί μας.
Με κανέναν δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε και ευχόμαστε προκοπή σε γονείς και παιδιά και ευόδωση των στόχων τους.
ΥΓΕΙΑ και είμαστε σίγουροι ότι και το 2019 ο Πορφύρας θα είναι η ΟΜΑΔΑ που θα προσφέρει ένα ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,
Καλή χρονιά σε όλες και όλους.
Ηταν 23 Μαρτίου του 2016, στο Ρέθυμνο.
Τελευταίο ματς στην Α1, τη σεζόν 2015-2016, Ρέθυμνο-Πορφύρας 3-2 σετ.
Και εμείς, πάλι εδώ...Πάντα εδώ....Στην Α1.
Με 5 παιδιά από την Ακαδημία μας ( πρώτο δελτίο στον Πορφύρα, όχι μεταγραφές, οι Μαριάννα Λιάρου, Εβελίνα Θαλασσινού, Στέβη Χαλβατζή, Διονυσία Παλημέρη, Κατερίνα Ζαννή ) και αθλήτριες του Πορφύρα από Νεάνιδες, τις Βίκυ Μπούρμπη και Μάρα Ράπτη.
Μετά από μία πειραματική σεζόν, όπου ο Πορφύρας είχε το θάρρος να αγωνισθεί στην Α1 αν και ενημερώθηκε μόλις 5 ημέρες πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος, ήλθε μοιραία ο υποβιβασμός.
Μάθαμε, γυρίσαμε ως Πρωταθλητές, αναπτύσσοντας διαρκώς την Ακαδημία μας. Με δικά μας παιδιά, όχι με....παιδομάζωμα, φανφάρες και δίχως ποτέ να ασχολούμαστε με τους άλλους...
Ο Πορφύρας προοδεύει σταθερά, χάρη στο πείσμα και την αφοσίωση, την καθαρή ματιά και την υπομονή αλλά και το πάθος που, στα κρίσιμα, γίνεται ψυχραιμία.
Το στίγμα μας το δώσαμε σε βάθος χρόνου και την έγνοια μας για τα παιδιά της ομάδας μας, την δείξαμε με την δημιουργία όχι μόνο 10 αναπτυξιακών ομάδων, αλλά και της Αφροδίτης που στέκεται με αξιοπρέπεια στην Τοπική Κατηγορία Γυναικών 2, μόνο με δανεικές αθλήτριες από τον Πορφύρα.
Τα μεγάλα και παχειά λόγια είναι φτώχεια.
Στο Βόλεϊ του Πορφύρα, μάθαμε να αντέχουμε, να είμαστε δίπλα στον άνθρωπο και κυρίως, ξέρουμε ποιές είναι οι αληθινές αξίες και αρχές της ζωής, καθώς, δεν ψηλώνουμε μέσα από την ομάδα, αλλά, αφήνουμε την ομάδα να ψηλώσει μόνη της και εμείς είμαστε δίπλα ώστε να την στηρίξουμε.
Η σεμνότητα, ο σεβασμός, το ήθος, η υπομονή, η επιμονή, η αφοσίωση και η διαχρονικότητα θα συνεχίσουν να χαρακτηρίζουν τον Πορφύρα και το 2019.
Το μόνο που ζητάμε από τον Θεό είναι να μην έχει κανένα παιδί μας τραυματισμό και τα παιδιά μας που χτύπησαν ή ταλαιπωρούνται από κακοτυχίες να γυρίσουν με ασφάλεια κοντά μας, με το χαμόγελο πάλι στα χείλη.
Το δικαίωμα να είμαστε υπερήφανοι για ότι φτιάξαμε, το κατακτήσαμε.
Την προοπτική την έχουμε.Την δημιουργήσαμε.
Η αγάπη, η ομόνοια και η ενότητα μας κρατούν.
Εμείς θα συνεχίσουμε την ίδια πορεία.
Αλλωστε, η ιστορία το έχει αποδείξει.
Το πέρασμα του χρόνου κάνει, πάντα, καλύτερους τους αυθεντικούς.
Ευχαριστούμε τους γονείς γιατί μας εμπιστεύονται, με ήσυχο το κεφάλι τους, τις κόρες τους, τις αθλήτριες για το δέσιμο τους με την φανέλα της ομάδας μας, τους προπονητές και τις προπονήτριες για την εργατικότητα και την σοβαρότητα τους και τους υποστηρικτές μας για την προσήλωση τους στον κοινό στόχο.
Να είναι καλά και όσες-όσοι ήταν μαζί μας.
Με κανέναν δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε και ευχόμαστε προκοπή σε γονείς και παιδιά και ευόδωση των στόχων τους.
ΥΓΕΙΑ και είμαστε σίγουροι ότι και το 2019 ο Πορφύρας θα είναι η ΟΜΑΔΑ που θα προσφέρει ένα ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,
Καλή χρονιά σε όλες και όλους.
