Σε κάθε άθλημα, ομαδικό ή άλλο, η Ομοσπονδία είναι ο θεματοφύλακας του, ο φορέας που έχει την ευθύνη όχι μόνο για την ανάπτυξη και διάδοση του αθλήματος αλλά και για τη θεσμική θωράκιση του.
Με άλλα λόγια, μία Ομοσπονδία, σε επίπεδο διοίκησης αλλά και αντιπολίτευσης, όπου αυτή υπάρχει συντεταγμένα, ΟΦΕΙΛΕΙ να κάνει τα πάντα ώστε να ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ το άθλημα της, όποιος μετέχει σε αυτό ή απλώς το παρακολουθεί.
ΟΦΕΙΛΕΙ επίσης η Ομοσπονδία, να μεριμνά ώστε να ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ το άθλημα της.
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΓΩΝ του κάθε αθλήματος είναι να λαμβάνουν τις αποφάσεις για το καλό του αθλήματος κι όχι με βάση το αμφίβολο συμπέρασμα αντικρουόμενων απόψεων, παραγόντων με διαφορετική βάση εκκίνησης, άλλο σκεπτικό, προφανώς άλλη αισθητική για την έννοια των λέξεων προγραμματισμός, συνέπεια.
Το 80% των σωματείων, θα τοποθετηθεί υπέρ της πρότασης που τα εξυπηρετεί.
Να ξοδεύουμε όσο γίνεται λιγότερα και να φαινόμαστε όσο μπορούμε περισσότερο.
Εδώ, ωστόσο, είμαστε ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
Και παιχνίδι δεν μπορεί να υπάρχει, με πρωτάθλημα 3.5 μηνών στην Α2 Εθνική κατηγορία Γυναικών.
Στην καψούρα του παιχνιδιού, οι παράγοντες δέχθηκαν να πληρώνουν τους διαιτητές, να καλύπτουν τις μετακινήσεις, να διαγράφουν χρέη της Ομοσπονδίας απο το παρελθόν.
Τι τους έμεινε τώρα ;
ΜΟΝΟ η χαρά του παιχνιδιού, του καλού πρωταθλήματος, της δοκιμασίας σε καλύτερο επίπεδο ή της σταθεροποίησης σε ανταγωνιστική πορεία.
ΑΝ η Ομοσπονδία κρίνει ότι πρέπει να φτιάξει ένα πρωτάθλημα με 8 ομάδες σε κάθε Ομιλο, όπου τα λιγότερα έξοδα θα είναι μόνο λογιστικά κι όχι και πραγματικά, σημαίνει ότι έχει αναλάβει και την επιλογή αλλά και την ευθύνη της ΠΛΗΡΟΥΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ της Α2 Γυναικών, την οποία πέρσι ήθελε και σκίπευε να αναβαθμίσει.
ΑΝ πρόκειται να πάμε σε συνθήκες αστείων πρωταθλημάτων, να μας το πείτε έγκαιρα.
Γιατί εγώ προσωπικά, αλλά κι ορισμένοι άλλοι γραφικοί, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα προτιμήσουμε να μείνουμε στο σπίτι, παρά να μετέχουμε σε κάτι στο οποίο ακολουθούμε, απο επιλογή μας, μία τακτική, χτίζουμε, δημιουργούμε με ορίζοντα και μεράκι.
Με συγχωρείτε όλοι εσείς που είστε χρόνια στο βόλει, οι πρώην οι νυν κι οι επόμενοι, αλλά, αν δεν αντιμετωπισθεί με ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ η κατάσταση, θα χάσετε και τους λιγοστούς που απέμειναν στο χώρο.
Κανείς δεν παίζει με το ζόρι σε εθνική κατηγορία, κανείς δε διαλέγει να φτιάξει, με το ζόρι, μία ανταγωνιστική ομάδα, κανείς δεν αναλαμβάνει, με το ζόρι, να δίνει οδιοπορικά ή να κάνει μεταγραφές.
Καθένας, ας αναλάβει τις ευθύνες των πράξεων του και ας απλώσει το πάπλωμα του μέχρι εκεί όπου μπορεί.
Οι πατέντες εντέλει δεν βοηθούν...
Ν.Δελαγραμμάτικας
Με άλλα λόγια, μία Ομοσπονδία, σε επίπεδο διοίκησης αλλά και αντιπολίτευσης, όπου αυτή υπάρχει συντεταγμένα, ΟΦΕΙΛΕΙ να κάνει τα πάντα ώστε να ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ το άθλημα της, όποιος μετέχει σε αυτό ή απλώς το παρακολουθεί.
ΟΦΕΙΛΕΙ επίσης η Ομοσπονδία, να μεριμνά ώστε να ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ το άθλημα της.
ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑΓΩΝ του κάθε αθλήματος είναι να λαμβάνουν τις αποφάσεις για το καλό του αθλήματος κι όχι με βάση το αμφίβολο συμπέρασμα αντικρουόμενων απόψεων, παραγόντων με διαφορετική βάση εκκίνησης, άλλο σκεπτικό, προφανώς άλλη αισθητική για την έννοια των λέξεων προγραμματισμός, συνέπεια.
Το 80% των σωματείων, θα τοποθετηθεί υπέρ της πρότασης που τα εξυπηρετεί.
Να ξοδεύουμε όσο γίνεται λιγότερα και να φαινόμαστε όσο μπορούμε περισσότερο.
Εδώ, ωστόσο, είμαστε ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
Και παιχνίδι δεν μπορεί να υπάρχει, με πρωτάθλημα 3.5 μηνών στην Α2 Εθνική κατηγορία Γυναικών.
Στην καψούρα του παιχνιδιού, οι παράγοντες δέχθηκαν να πληρώνουν τους διαιτητές, να καλύπτουν τις μετακινήσεις, να διαγράφουν χρέη της Ομοσπονδίας απο το παρελθόν.
Τι τους έμεινε τώρα ;
ΜΟΝΟ η χαρά του παιχνιδιού, του καλού πρωταθλήματος, της δοκιμασίας σε καλύτερο επίπεδο ή της σταθεροποίησης σε ανταγωνιστική πορεία.
ΑΝ η Ομοσπονδία κρίνει ότι πρέπει να φτιάξει ένα πρωτάθλημα με 8 ομάδες σε κάθε Ομιλο, όπου τα λιγότερα έξοδα θα είναι μόνο λογιστικά κι όχι και πραγματικά, σημαίνει ότι έχει αναλάβει και την επιλογή αλλά και την ευθύνη της ΠΛΗΡΟΥΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ της Α2 Γυναικών, την οποία πέρσι ήθελε και σκίπευε να αναβαθμίσει.
ΑΝ πρόκειται να πάμε σε συνθήκες αστείων πρωταθλημάτων, να μας το πείτε έγκαιρα.
Γιατί εγώ προσωπικά, αλλά κι ορισμένοι άλλοι γραφικοί, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα προτιμήσουμε να μείνουμε στο σπίτι, παρά να μετέχουμε σε κάτι στο οποίο ακολουθούμε, απο επιλογή μας, μία τακτική, χτίζουμε, δημιουργούμε με ορίζοντα και μεράκι.
Με συγχωρείτε όλοι εσείς που είστε χρόνια στο βόλει, οι πρώην οι νυν κι οι επόμενοι, αλλά, αν δεν αντιμετωπισθεί με ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ η κατάσταση, θα χάσετε και τους λιγοστούς που απέμειναν στο χώρο.
Κανείς δεν παίζει με το ζόρι σε εθνική κατηγορία, κανείς δε διαλέγει να φτιάξει, με το ζόρι, μία ανταγωνιστική ομάδα, κανείς δεν αναλαμβάνει, με το ζόρι, να δίνει οδιοπορικά ή να κάνει μεταγραφές.
Καθένας, ας αναλάβει τις ευθύνες των πράξεων του και ας απλώσει το πάπλωμα του μέχρι εκεί όπου μπορεί.
Οι πατέντες εντέλει δεν βοηθούν...
Ν.Δελαγραμμάτικας
