Στο τμήμα βόλει γυναικών του Πορφύρα,
έχουμε ένα ελάττωμα.
Θέλουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους με συγκεκριμένες ιδιότητες. Ξεκάθαρες.
Δεν μπορούμε να ακούμε τους προπονητές να παριστάνουν τους παράγοντες, ειδικά, όταν πρώτα έβαζαν ταρίφες για να πουλάνε αθλήτριες, για τις οποίες οι σύλλογοι όπου εργάζονταν δεν είχαν δώσει ευρώ ή δραχμή, δεν αντέχουμε να βλέπουμε τους παράγοντες να κάνουν τους προπονητές, δε δεχόμαστε να μπαίνουν όλα κι όλοι στο ίδιο καζάνι, δεν αντέχουμε τον σχολιασμό απο αθλητές κι αθλήτριες για ζητήματα που δεν γνωρίζουν.
Ο καθένας στο ρόλο του.
Ο αθλητής παίζει, ο προπονητής εκπαιδεύει, ο παράγοντας εξασφαλίζει όσα χρειάζονται προπονητής κι αθλητές κι είναι σε θέση να τους τα παράσχει.
Ο Πορφύρας έφαγε τόσες τρικλοποδιές όσες λίγες άλλες ομάδες.
Γιατί χαλάει τη...μαγιονέζα του κατεστημένου, γιατί είναι μία φρέσκια και διαφορετική παρουσία.
Εδώ θα διαβάζετε ξεκάθαρες κι έντιμες απόψεις.
Δε ξέρω πόσες απο αυτές θα είναι λαθεμένες κια πόσες ορθές.
Η αλήθεια έχει πολλές μαμάδες αλλά παραμένει ορφανή απο μπαμπάδες...
Οποιοι θέλουν καλύτερο βόλει και καλύτερο αθλητισμό, ας προσπαθήσουν λιγότερο ομφαλοκεντρικά και περισσότερο διεξοδικά..
Και μη με βάζετε στον πειρασμό να αναφερθώ σε συγκεκριμένα περιστατικά και συγκεκριμένα πρόσωπα.
Α, και κάτι άσχετο αλλά και σχετικό.
Αν υπήρχε δίδυμη ομάδα με τον Πορφύρα, θα ήταν η Αργυρούπολη.
Οταν μαθαίνεις ότι λένε καλά λόγια για την ομάδα σου, σε τρίτους, χωρίς συμφέρον ή προφανή σκοπό, νιώθεις ότι οφείλεις να πείς ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ.
Υ.Γ.
Επειδή, ακόμα, Αλτσχάιμερ δεν έχω πάθει, όλα τα θυμάμαι.....Οποιος δεν καταλαβαίνει το, πυκνό σε νοήματα, παραπάνω κείμενο, ας το ξαναδιαβάσει. Κάτι, μπορεί, να βγάλει...
Ν.Δελαγραμμάτικας
έχουμε ένα ελάττωμα.
Θέλουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους με συγκεκριμένες ιδιότητες. Ξεκάθαρες.
Δεν μπορούμε να ακούμε τους προπονητές να παριστάνουν τους παράγοντες, ειδικά, όταν πρώτα έβαζαν ταρίφες για να πουλάνε αθλήτριες, για τις οποίες οι σύλλογοι όπου εργάζονταν δεν είχαν δώσει ευρώ ή δραχμή, δεν αντέχουμε να βλέπουμε τους παράγοντες να κάνουν τους προπονητές, δε δεχόμαστε να μπαίνουν όλα κι όλοι στο ίδιο καζάνι, δεν αντέχουμε τον σχολιασμό απο αθλητές κι αθλήτριες για ζητήματα που δεν γνωρίζουν.
Ο καθένας στο ρόλο του.
Ο αθλητής παίζει, ο προπονητής εκπαιδεύει, ο παράγοντας εξασφαλίζει όσα χρειάζονται προπονητής κι αθλητές κι είναι σε θέση να τους τα παράσχει.
Ο Πορφύρας έφαγε τόσες τρικλοποδιές όσες λίγες άλλες ομάδες.
Γιατί χαλάει τη...μαγιονέζα του κατεστημένου, γιατί είναι μία φρέσκια και διαφορετική παρουσία.
Εδώ θα διαβάζετε ξεκάθαρες κι έντιμες απόψεις.
Δε ξέρω πόσες απο αυτές θα είναι λαθεμένες κια πόσες ορθές.
Η αλήθεια έχει πολλές μαμάδες αλλά παραμένει ορφανή απο μπαμπάδες...
Οποιοι θέλουν καλύτερο βόλει και καλύτερο αθλητισμό, ας προσπαθήσουν λιγότερο ομφαλοκεντρικά και περισσότερο διεξοδικά..
Και μη με βάζετε στον πειρασμό να αναφερθώ σε συγκεκριμένα περιστατικά και συγκεκριμένα πρόσωπα.
Α, και κάτι άσχετο αλλά και σχετικό.
Αν υπήρχε δίδυμη ομάδα με τον Πορφύρα, θα ήταν η Αργυρούπολη.
Οταν μαθαίνεις ότι λένε καλά λόγια για την ομάδα σου, σε τρίτους, χωρίς συμφέρον ή προφανή σκοπό, νιώθεις ότι οφείλεις να πείς ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ.
Υ.Γ.
Επειδή, ακόμα, Αλτσχάιμερ δεν έχω πάθει, όλα τα θυμάμαι.....Οποιος δεν καταλαβαίνει το, πυκνό σε νοήματα, παραπάνω κείμενο, ας το ξαναδιαβάσει. Κάτι, μπορεί, να βγάλει...
Ν.Δελαγραμμάτικας
