Τα μωρά μας, η ομάδα Παγκορασίδων της Μίνας Τσαπούρη, έχασαν στο Σαλπέας, με 3-0 σετ απο την Αμιλλα, με σετ 20-25, 15-25 και 13-25, αλλά, μας ευχαρίστησαν με τον χαρακτήρα που έδειξαν, με την...τσαντίλα για την ήττα, με τις προσπάθειες τους.
Είναι μία πρωτόπειρη ομάδα, που έχει ποιότητα αλλά και μέλλον.
Λάθη έγιναν, αλλά, υπήρχε αγωνιστικότητα και τα παιδιά, παρά τις μεταπτώσεις τους, προχωρούν με πείσμα και μπράβο τους.
Μπήκαν στο πρωτάθλημα, ερχόμενα απο τα Μίνι, βελτιώνουν τη νοοτροπία τους, δημιουργούν τις προυποθέσεις ώστε να γίνουν καλύτερα.
Ολα τα παιδιά ήταν σοβαρά και θα πάνε καλύτερα στη συνέχεια.
Η Αμιλλα κέρδισε δίκαια.
Βέβαια, παρουσίασε εντελώς άλλη ομάδα σε σχέση με τον αγώνα του πρώτου γύρου, όπου είχαμε κερδίσει 3-0 σετ στο Καματερό.
Επαιξε σαφώς καλύτερη ποιοτικά ομάδα της Αμιλλας, που δεν είχε σχέση με την εικόνα του πρώτου γύρου.
Στεναχωρήθηκε ο ΦΙΛΟΣ προπονητής της Αμιλλας, Δημήτρης Κομνηνός, ένας εξαίρετος άνθρωπος, λαμπρός οικογενειάρχης κι επιστήμονας, επειδή, του είπαμε ότι δεν το περιμέναμε να αγωνισθεί με άλλη ομάδα, να αλλάξει το πλαίσιο διεξαγωγής ενός αγώνα που πραγματοποιείται σε ένα πρωτάθλημα με βαθμολογία, έστω χωρίς δικαίωμα πρόκρισης απο τον συγκεκριμένο Ομιλο.
Τυπικά, είχε το απόλυτο δικαίωμα, του το επιτρέπει ο κανονισμός, καθώς, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, απο την μία ομάδα Παγκορασίδων στην άλλη, μπορεί να μετακινήσει ένας σύλλογος ακόμα κι όλα τα παιδιά, αν κι όποτε το επιθυμεί, εφόσον δεν υπάρχουν λίστες ονομάτων και περιορισμοί.
Στο ουσιαστικό μέρος αναφερθήκαμε βεβαίως.
Ο καθένας, εντός των κανονισμών, πράττει κατά συνείδηση και κατά βούληση.
Πάλι φίλοι είμαστε με τον Δημήτρη.
Ομως, όπως μας έχει συνηθίσει κι εκείνος να πράττει, ότι μας στεναχωρεί θα το λέμε, ανοιχτά και δημόσια.
Γιατί, όλοι θα πρέπει --υποθέτουμε....----να συμφωνούμε ότι, σε αυτό το επίπεδο, η νίκη δεν έχει σημασία.
Αλλα μετρούν....
Καλό ντεμπούτο απο την Ειρήνη Ζουγανάκη, καταπληκτική νοοτροπία απο την Ευγενία Αυγουλή, ατελείωτο, αθλητικό, θράσος απο την Στέλλα Σκαλτσή, τις τρείς πιο μικρές απο τις μικρές μας....
Μας τρόμαξε η Ευτυχία Θεοδωρή, το πιο καλό παιδί μας, που στόμα έχει και μιλιά δεν έχει, αλλά, εντέλει την γλύτωσε με ένα διάστρεμμα που αντιμετωπίσθηκε άμεσα με την βοήθεια του φυσιοθεραπευτή--προστάτη των μικρών μας, Ορέστη Νικολαίδη.
Αριστη η διαιτησία των Βλάχου--Μαυρίδου.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Μίνα Τσαπούρη ) Φ.Αποστολάκη, Πολλάτου, Κονταράκη, Θεοδωρή, Βαλσάμη, Μούκα, Μελισσάρη, Κουτσουδάκη, Σκαλτσή, Αυγουλή, Ζουγανάκη.
Είναι μία πρωτόπειρη ομάδα, που έχει ποιότητα αλλά και μέλλον.
Λάθη έγιναν, αλλά, υπήρχε αγωνιστικότητα και τα παιδιά, παρά τις μεταπτώσεις τους, προχωρούν με πείσμα και μπράβο τους.
Μπήκαν στο πρωτάθλημα, ερχόμενα απο τα Μίνι, βελτιώνουν τη νοοτροπία τους, δημιουργούν τις προυποθέσεις ώστε να γίνουν καλύτερα.
Ολα τα παιδιά ήταν σοβαρά και θα πάνε καλύτερα στη συνέχεια.
Η Αμιλλα κέρδισε δίκαια.
Βέβαια, παρουσίασε εντελώς άλλη ομάδα σε σχέση με τον αγώνα του πρώτου γύρου, όπου είχαμε κερδίσει 3-0 σετ στο Καματερό.
Επαιξε σαφώς καλύτερη ποιοτικά ομάδα της Αμιλλας, που δεν είχε σχέση με την εικόνα του πρώτου γύρου.
Στεναχωρήθηκε ο ΦΙΛΟΣ προπονητής της Αμιλλας, Δημήτρης Κομνηνός, ένας εξαίρετος άνθρωπος, λαμπρός οικογενειάρχης κι επιστήμονας, επειδή, του είπαμε ότι δεν το περιμέναμε να αγωνισθεί με άλλη ομάδα, να αλλάξει το πλαίσιο διεξαγωγής ενός αγώνα που πραγματοποιείται σε ένα πρωτάθλημα με βαθμολογία, έστω χωρίς δικαίωμα πρόκρισης απο τον συγκεκριμένο Ομιλο.
Τυπικά, είχε το απόλυτο δικαίωμα, του το επιτρέπει ο κανονισμός, καθώς, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια, απο την μία ομάδα Παγκορασίδων στην άλλη, μπορεί να μετακινήσει ένας σύλλογος ακόμα κι όλα τα παιδιά, αν κι όποτε το επιθυμεί, εφόσον δεν υπάρχουν λίστες ονομάτων και περιορισμοί.
Στο ουσιαστικό μέρος αναφερθήκαμε βεβαίως.
Ο καθένας, εντός των κανονισμών, πράττει κατά συνείδηση και κατά βούληση.
Πάλι φίλοι είμαστε με τον Δημήτρη.
Ομως, όπως μας έχει συνηθίσει κι εκείνος να πράττει, ότι μας στεναχωρεί θα το λέμε, ανοιχτά και δημόσια.
Γιατί, όλοι θα πρέπει --υποθέτουμε....----να συμφωνούμε ότι, σε αυτό το επίπεδο, η νίκη δεν έχει σημασία.
Αλλα μετρούν....
Καλό ντεμπούτο απο την Ειρήνη Ζουγανάκη, καταπληκτική νοοτροπία απο την Ευγενία Αυγουλή, ατελείωτο, αθλητικό, θράσος απο την Στέλλα Σκαλτσή, τις τρείς πιο μικρές απο τις μικρές μας....
Μας τρόμαξε η Ευτυχία Θεοδωρή, το πιο καλό παιδί μας, που στόμα έχει και μιλιά δεν έχει, αλλά, εντέλει την γλύτωσε με ένα διάστρεμμα που αντιμετωπίσθηκε άμεσα με την βοήθεια του φυσιοθεραπευτή--προστάτη των μικρών μας, Ορέστη Νικολαίδη.
Αριστη η διαιτησία των Βλάχου--Μαυρίδου.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Μίνα Τσαπούρη ) Φ.Αποστολάκη, Πολλάτου, Κονταράκη, Θεοδωρή, Βαλσάμη, Μούκα, Μελισσάρη, Κουτσουδάκη, Σκαλτσή, Αυγουλή, Ζουγανάκη.
