Ο Πορφύρας, απόψε, στη νίκη του επί των Ιώνων, με 3-2 σετ στο Σαλπέας, ήταν ο νικητής, επειδή, δεν είχε ούτε μία αθλήτρια του μακριά απο το επίπεδο στο οποίο μπορούσε να βρεθεί.
Οπως, αντίστοιχα, όταν τα αποτελέσματα μας δεν είναι καλά, συνήθως, μας έχει πάρει , με ομαδικό τρόπο, η κάτω βόλτα.
Αλλωστε, αυτό είναι το ατού του Πορφύρα.
Βασίζεται στο ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ κι όχι στις ΜΟΝΑΔΕΣ.
Διακρίθηκαν απέναντι στους Ιωνες κι εκείνες που αγωνίσθηκαν αλλά κι όσες δε χρησιμοποιήθηκαν, γιατί ήταν ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ, αποφασισμένες να στηρίξουν η μία την άλλη.
Ενέργειες αυτοθυσίας, πάθος που ξεχείλιζε, απόδοση με διάθεση να παίξουν, όλες, ως ένα σώμα κι ένα μυαλό, έφεραν τη νίκη.
Η Πέννυ Καράκου ήταν....σεληνιασμένη απόψε. Και πολύ....τσαντισμένη.Καταπληκτική.
Η Νίκη Μανωλάκου κράτησε την ομάδα με μοναδικό τρόπο, την πήρε απο το χέρι και την οδήγησε ως ΑΡΧΗΓΟΣ, στη νίκη.
Η Τζο Δήμα ήταν το ''κρύο αίμα'' που βρισκόταν παντού.Και επέμεινε να μάχεται, με ηρεμία και χαμόγελο που ήταν καταλύτης για όλη την ομάδα.
Η Βιβή Μπαλή κι η Μίνα Τσαπούρη, ήταν, όπως σε όλα τα μεγάλα ματς του Πορφύρα, εδώ και 6-7 χρόνια, έτοιμες να πολεμήσουν για την ομάδα, με τη νοοτροπία όχι μόνο της καταπληκτικής αθλήτριας αλλά και με τη λογική της αθλήτριας που δε θέλει να χάνει.
Με μάτι να γυαλίζει, πως να μην ήταν τόσο καλές....
Ο ηρωισμός της Αρτέμιδας Γκούρα και το καθαρό μυαλό της Μαρίας Παντζαρτζίδου έδωσαν πολύτιμες λύσεις. Με επιμονή αλλά και ψυχραιμία στα δύσκολα.
Η Στέλλα Μουστάκη, ήταν εκείνη που έκανε ''βρώμικη δουλειά'', όταν έπρεπε να κρατήσει την ομάδα, πρόσφερε πολλά, με ώριμο παιχνίδι κι ολοκληρωμένη παρουσία.
Πολύτιμες ανάσες και βοήθειες έδωσε η Στέβη Χαλβατζή.
Κι οι 12, μαζί με τις Νιόβη Γκούρα, Φρόσω Χατζηπέτρου, Μαρία Δελαγραμμάτικα, μας γέμισαν με υπερηφάνια.
Αυτό τα λέει όλα.
