Αποσπάσματα από μία συνέντευξη του Αμερικανού γκαρντ της ΑΕΚ Τέρελ Κάστλ στο “SentraGoal” στις 25/01/2011.
«Προβλήματα υπάρχουν σε όλο τον κόσμο... Η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική κατάσταση. Ολες οι ομάδες του κόσμου έχουν προβλήματα. Ξέρεις που διαφωνώ; Αν αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με αρνητισμό, δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα προς το καλό και συμφέρον όλων. Εχω μάθει, όταν μπαίνω στο γήπεδο να αφήνω τα πάντα πίσω μου. Και πάνω απ'όλα να μην τα παρατάω ποτέ»...
«Ολοι (οι παίκτες) έχουν μία αρνητική διάθεση αντιμετώπισης των πραγμάτων. Ολοι βρίσκουμε δικαιολογίες μέσα από τα προβλήματα για την εικόνα που παρουσιάζουμε στο γήπεδο. Για εμένα αυτό είναι τεράστιο λάθος»...
«Για ποια προβλήματα μπορώ να μιλήσω εγώ όταν υπάρχουν άνθρωποι με κομμένα χέρια και πόδια; Άνθρωποι που δεν έχουν σπίτι να μείνουν, διότι τους το κατάπιε έναν τυφώνας; Ρωτήστε αυτούς που ζουν στην Νέα Ορλεάνη, την Αϊτή και οπουδήποτε έζησαν την κατάρα μίας φυσικής καταστροφής...
Αλήθεια, πείτε μου, τι να πω εγώ; Πως να μιλήσω και να διαμαρτυρηθώ επειδή δεν έχουμε ζεστό νερό στα αποδυτήρια, όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν καν νερό; Άνθρωποι που κάνουν μπάνιο σε βρόμικο, λασπωμένο νερό; Κι επίσης άνθρωποι που δεν έχουν δυνατότητα να ζεστάνουν το νερό τους και μαθαίνουν από μικροί να κάνουν μπάνιο με παγωμένο;»...
«Δε σου αρέσει; Φύγε! Παράτα τα όλα και ψάξε αλλού την τύχη σου... Μην μένεις αναγκαστικά και μην παραπονιέσαι συνέχεια. Βρες τη λύση. Όταν μένεις και σου φταίνε τα πάντα δεν μπορείς να προσφέρεις ούτε στον εαυτό σου, ούτε στην ομάδα. Κάνε τη επιλογή σου και θα είναι απολύτως σεβαστή. Μην μένεις και ψάχνεις για δικαιολογίες.
Είναι γελοίο να κάνουμε παράπονα συνεχώς. Κάθε πρωί που ξυπνάς να αναζητάς κάτι να επιβεβαιώσει τον δικό σου αρνητισμό.
Όταν είσαι αρνητικός, δεν σε ενδιαφέρει, δεν σε απασχολεί τι θα γίνει μέσα στο γήπεδο. Έχεις αλλού το μυαλό σου. Κάνεις ένα λάθος και δε σε ενοχλεί. Δε σε ενδιαφέρει το μπάσκετ, σε απασχολούν άλλα πράγματα. Αν θέλεις μένεις, με τον τρόπο που πρέπει. Αν δε θέλεις ψάξε να βρεις αλλού δουλειά.
Για να παίξεις μπάσκετ δε χρειάζεται να έχεις ζεστό νερό, ούτε λεφτά, ούτε πούλμαν... Εγώ έμαθα ότι για να παίξω μπάσκετ, αυτό που με ευχαριστεί όσο τίποτα στη ζωή μου, χρειάζομαι μόνο ένα σορτσάκι κι ένα ζευγάρι παπούτσια.
Τις περισσότερες φορές δεν φταίνε οι προπονητές για αυτά που συμβαίνουν. Δεν είναι αυτοί που θα μπουν στο γήπεδο για να βάλουν την μπάλα στο καλάθι, ή να παίξουν άμυνα. Οι παίκτες, εμείς είμαστε αυτοί που παίζουμε».
