Η αγάπη κι η αφοσίωση δε μετριώνται στον αθλητισμό, ούτε καν φυσικά στη ζωή....
Επίσης, δεν είναι απαραίτητο να πάρεις ότι θα δώσεις.
Συχνά, συμβαίνει το αναντίστοιχο....
Ομως, όταν βλέπεις να περνούν μπροστά σου χρόνια, να ζείς την πρόοδο μιας ομάδας και των παιδιών της, πραγματικά νιώθεις κάτι ξεχωριστό.
Χαρά, συγκίνηση.....
Πριν απο δύο ημέρες έκλεισε 10 χρόνια απο την ημέρα που έβγαλε το δελτίο της στον Πορφύρα η Μαριάννα Λιάρου, βασική αθλήτρια στις Νεάνιδες μας και λίμπερο με παρουσία ως βασική και στις γυναίκες εφέτος, στον αγώνα με το Ηράκλειο.
Είναι στον Πορφύρα με δελτίο απο τον Ιανουάριο του 2004.
Ουσιαστικά, στην ομάδα είναι άλλα 1 χρόνο, απο τα ...6 της αλλά, δεν είχε βγάλει αμέσως δελτίο.
Για ένα παιδί γεννημένο το 1996, κάτι σημαίνει να είναι , με επιτυχία, εξέλιξη κι υπομονή, 11 χρόνια σε μία ομάδα που αλλάζει, διαρκώς, επίπεδο με ανοδική πορεία.
Απο όλες τις αθλήτριες όλων των τμημάτων του βόλει Γυναικών του Πορφύρα, παλιότερη είναι η Μαρία Δελαγραμμάτικα που έχει δελτίο απο τον Οκτώβριο του 2003, αλλά κι εκείνη είχε ξεκινήσει νωρίτερα.
Τόσο η Μαρία όσο κι η δεύτερη στην...ιεραρχία παλαιότητας Μαριάννα, όλα αυτά τα χρόνια, για ....παραδειγματισμό, έχουν ακούσει πολλά, έχουν δεί περισσότερα, μα πάνω απ΄όλα αποδεικνύουν την αγάπη τους στην ομάδα. Με κάθε τρόπο.
Και μετά απο εκείνες, όλες οι άλλες αθλήτριες μας είναι στο ίδιο...στυλ.
Πάνω απ΄όλα η ομάδα. Κι η οικογένεια της ομάδας. Με τα καλά και τα κακά της.
Ακόμα κι αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω, για 11 ή 12 χρόνια, πάλι στον κυρ Μανώλη θα τις στέλναμε τις κόρες μας.
Κι είμαστε υπερήφανοι που είναι στο βόλει του Πορφύρα.
Οχι για τις επιτυχίες, αλλά, πρωτίστως για τους ανθρώπους που γνωρίζουμε σε αυτό όλα τούτα τα χρόνια και για εκείνους με τους οποίους θα συναντηθούμε στα επόμενα, που θα είναι ακόμα καλύτερα.....
Επίσης, δεν είναι απαραίτητο να πάρεις ότι θα δώσεις.
Συχνά, συμβαίνει το αναντίστοιχο....
Ομως, όταν βλέπεις να περνούν μπροστά σου χρόνια, να ζείς την πρόοδο μιας ομάδας και των παιδιών της, πραγματικά νιώθεις κάτι ξεχωριστό.
Χαρά, συγκίνηση.....
Πριν απο δύο ημέρες έκλεισε 10 χρόνια απο την ημέρα που έβγαλε το δελτίο της στον Πορφύρα η Μαριάννα Λιάρου, βασική αθλήτρια στις Νεάνιδες μας και λίμπερο με παρουσία ως βασική και στις γυναίκες εφέτος, στον αγώνα με το Ηράκλειο.
Είναι στον Πορφύρα με δελτίο απο τον Ιανουάριο του 2004.
Ουσιαστικά, στην ομάδα είναι άλλα 1 χρόνο, απο τα ...6 της αλλά, δεν είχε βγάλει αμέσως δελτίο.
Για ένα παιδί γεννημένο το 1996, κάτι σημαίνει να είναι , με επιτυχία, εξέλιξη κι υπομονή, 11 χρόνια σε μία ομάδα που αλλάζει, διαρκώς, επίπεδο με ανοδική πορεία.
Απο όλες τις αθλήτριες όλων των τμημάτων του βόλει Γυναικών του Πορφύρα, παλιότερη είναι η Μαρία Δελαγραμμάτικα που έχει δελτίο απο τον Οκτώβριο του 2003, αλλά κι εκείνη είχε ξεκινήσει νωρίτερα.
Τόσο η Μαρία όσο κι η δεύτερη στην...ιεραρχία παλαιότητας Μαριάννα, όλα αυτά τα χρόνια, για ....παραδειγματισμό, έχουν ακούσει πολλά, έχουν δεί περισσότερα, μα πάνω απ΄όλα αποδεικνύουν την αγάπη τους στην ομάδα. Με κάθε τρόπο.
Και μετά απο εκείνες, όλες οι άλλες αθλήτριες μας είναι στο ίδιο...στυλ.
Πάνω απ΄όλα η ομάδα. Κι η οικογένεια της ομάδας. Με τα καλά και τα κακά της.
Ακόμα κι αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω, για 11 ή 12 χρόνια, πάλι στον κυρ Μανώλη θα τις στέλναμε τις κόρες μας.
Κι είμαστε υπερήφανοι που είναι στο βόλει του Πορφύρα.
Οχι για τις επιτυχίες, αλλά, πρωτίστως για τους ανθρώπους που γνωρίζουμε σε αυτό όλα τούτα τα χρόνια και για εκείνους με τους οποίους θα συναντηθούμε στα επόμενα, που θα είναι ακόμα καλύτερα.....
