Εκανα κάποιες σκέψεις και ήθελα να τις μοιρασθώ μαζί σας, επειδή μπαίνουμε πια σε κανονικούς ρυθμούς με τις προπονήσεις όλων των τμημάτων μας στο βόλει Γυναικών του Πορφύρα.
Ολοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, έχουμε επηρεασθεί απο την κρίση.
Αλλος οικονομικά, άλλος ψυχολογικά, άλλος ψυχοσωματικά, άλλος με βλάβη για την οποία δεν υπάρχει επανόρθωση ή ''επισκευή''.
Στο βόλει στέλνουμε τις κόρες μας, γιατί θέλουμε να μάθουν την αξία της συνεργασίας, να αγαπήσουν την άθληση, να κοινωνικοποιηθούν, να έχουν έναν όμορφο στόχο, μία υγιή και ασφαλή διέξοδο, σε προστατευμένο και οργανωμένο περιβάλλον.
Μόνο εμείς ξέρουμε τι περνάμε, πόσο ζοριζόμαστε.
Και οι κουβέντες στο σπίτι για την ανεργία, τις οικονομικές υποχρεώσεις, τα προβλήματα υγείας, δεν έχουν τελειωμό. Συχνά, μοιραία, μπροστά στα παιδιά μας.
Εάν θέλετε να κλείσετε ραντεβού με δερματολόγο, δε θα βρείτε.
Το στρες τα έχει φέρει όλα στο προσκήνιο και έτσι πληρώνουμε το κόστος για το ζόρισμα.
Επειδή, όμως, πάντα υπάρχει ελπίδα και στο βόλευ βρίσκουμε μία ευκαιρία να χαμογελάσουμε, καμαρώνοντας τα κοριτσάκια μας, αυτά που γνωρίζουμε ένα προς ένα, αυτά με τα οποία μοιραζόμαστε δάκρυα χαράς αλλά και λύπης, αυτά που αγωνίζονται με αγνότητα και όνειρα, που κανείς δεν μπορεί να τους τα πάρει, θα σας παρακαλέσω όλες και όλους για κάτι.
Εσείς που έχετε ήδη τα κοριτσάκια σας στο βόλευ του Πορφύρα μας και εσείς που ήδη έρχεστε, με μαζικότητα, κοντά μας, επειδή μάθατε ή ακούσατε ότι εδώ, στο κλειστό γήπεδο μας, το Σαλπέας, δουλεύουμε με αγάπη και εντιμότητα , κοιτώντας πρώτα τον άνθρωπο, θα ήθελα να θυμηθείτε αυτό που λένε οι ηθοποιοί, όταν πρέπει να κάνουν παράσταση κάθε ημέρα, ότι και αν τους συμβαίνει...
''Γέλα παλιάτσο'' λοιπόν...
Στο γήπεδο ας κρατήσουμε αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα που φτιάξαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Πάμε να δούμε τα παιδιά μας, αλλά, να τους δώσουμε κιόλας τη δική μας θετική ενέργεια, ώστε να είναι το γήπεδο χώρος αποσυμπίεσης στην προπόνηση και στο παιχνίδι, για να πάρουμε κουράγιο, να ξεχνιόμαστε.
Ελάτε και οι καινούριοι δίπλα μας, είμαστε ανοιχτοί και σας θέλουμε στην παρέα μας.
Δεν είναι δυνατό, προφανώς, να γίνουμε όλοι φίλοι.
Ομως, σίγουρα, οφείλουμε σε ότι πολυτιμότερο έχουμε στον κόσμο, στα παιδιά μας, να τα ενθαρρύνουμε να πάνε στον αθλητισμό, δίνοντας τους όμως κίνητρο διασκέδασης, την οποία θα μοιραζόμαστε.
Ειδικά για εμάς τους μπαμπάδες, που οι κόρες μας γυρνούν και μας βλέπουν, ώστε να πάρουν την...έγκριση μας, για να συνεχίσουν την προσπάθεια, μάλλον το ''Γέλα παλιάτσο'' είναι ακόμα πιο επίκαιρο.
Και στο καλό και στο λάθος, ας σκεφτόμαστε ότι είναι ευλογία ότι μπορούμε να στέλνουμε τα παιδιά μας για άθληση και να τα απολαμβάνουμε γερά και δυνατά.
Χαμόγελο, δύναμη, για να αντέξουμε αλλά και για να πάρουμε ότι καλύτερο έχει να μας δώσει το βόλει, που τόσο αγαπάμε.
Το γήπεδο είναι το δικό μας φάρμακο.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Ολοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, έχουμε επηρεασθεί απο την κρίση.
Αλλος οικονομικά, άλλος ψυχολογικά, άλλος ψυχοσωματικά, άλλος με βλάβη για την οποία δεν υπάρχει επανόρθωση ή ''επισκευή''.
Στο βόλει στέλνουμε τις κόρες μας, γιατί θέλουμε να μάθουν την αξία της συνεργασίας, να αγαπήσουν την άθληση, να κοινωνικοποιηθούν, να έχουν έναν όμορφο στόχο, μία υγιή και ασφαλή διέξοδο, σε προστατευμένο και οργανωμένο περιβάλλον.
Μόνο εμείς ξέρουμε τι περνάμε, πόσο ζοριζόμαστε.
Και οι κουβέντες στο σπίτι για την ανεργία, τις οικονομικές υποχρεώσεις, τα προβλήματα υγείας, δεν έχουν τελειωμό. Συχνά, μοιραία, μπροστά στα παιδιά μας.
Εάν θέλετε να κλείσετε ραντεβού με δερματολόγο, δε θα βρείτε.
Το στρες τα έχει φέρει όλα στο προσκήνιο και έτσι πληρώνουμε το κόστος για το ζόρισμα.
Επειδή, όμως, πάντα υπάρχει ελπίδα και στο βόλευ βρίσκουμε μία ευκαιρία να χαμογελάσουμε, καμαρώνοντας τα κοριτσάκια μας, αυτά που γνωρίζουμε ένα προς ένα, αυτά με τα οποία μοιραζόμαστε δάκρυα χαράς αλλά και λύπης, αυτά που αγωνίζονται με αγνότητα και όνειρα, που κανείς δεν μπορεί να τους τα πάρει, θα σας παρακαλέσω όλες και όλους για κάτι.
Εσείς που έχετε ήδη τα κοριτσάκια σας στο βόλευ του Πορφύρα μας και εσείς που ήδη έρχεστε, με μαζικότητα, κοντά μας, επειδή μάθατε ή ακούσατε ότι εδώ, στο κλειστό γήπεδο μας, το Σαλπέας, δουλεύουμε με αγάπη και εντιμότητα , κοιτώντας πρώτα τον άνθρωπο, θα ήθελα να θυμηθείτε αυτό που λένε οι ηθοποιοί, όταν πρέπει να κάνουν παράσταση κάθε ημέρα, ότι και αν τους συμβαίνει...
''Γέλα παλιάτσο'' λοιπόν...
Στο γήπεδο ας κρατήσουμε αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα που φτιάξαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Πάμε να δούμε τα παιδιά μας, αλλά, να τους δώσουμε κιόλας τη δική μας θετική ενέργεια, ώστε να είναι το γήπεδο χώρος αποσυμπίεσης στην προπόνηση και στο παιχνίδι, για να πάρουμε κουράγιο, να ξεχνιόμαστε.
Ελάτε και οι καινούριοι δίπλα μας, είμαστε ανοιχτοί και σας θέλουμε στην παρέα μας.
Δεν είναι δυνατό, προφανώς, να γίνουμε όλοι φίλοι.
Ομως, σίγουρα, οφείλουμε σε ότι πολυτιμότερο έχουμε στον κόσμο, στα παιδιά μας, να τα ενθαρρύνουμε να πάνε στον αθλητισμό, δίνοντας τους όμως κίνητρο διασκέδασης, την οποία θα μοιραζόμαστε.
Ειδικά για εμάς τους μπαμπάδες, που οι κόρες μας γυρνούν και μας βλέπουν, ώστε να πάρουν την...έγκριση μας, για να συνεχίσουν την προσπάθεια, μάλλον το ''Γέλα παλιάτσο'' είναι ακόμα πιο επίκαιρο.
Και στο καλό και στο λάθος, ας σκεφτόμαστε ότι είναι ευλογία ότι μπορούμε να στέλνουμε τα παιδιά μας για άθληση και να τα απολαμβάνουμε γερά και δυνατά.
Χαμόγελο, δύναμη, για να αντέξουμε αλλά και για να πάρουμε ότι καλύτερο έχει να μας δώσει το βόλει, που τόσο αγαπάμε.
Το γήπεδο είναι το δικό μας φάρμακο.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
