Η Ομοσπονδία Βόλει ( ΕΟΠΕ ), οργανώνει το απόγευμα του Σαββάτου, στο Παναθηναικό Στάδιο, απο τις 2 μ.μ. έως τις 5 μ.μ., το 2ο Φεστιβάλ Μίνι Βόλει.
Λάβαμε, φυσικά, την πρόσκληση συμμετοχής, δεχθήκαμε και σχετικό τηλεφώνημα, αλλά, απαντήσαμε αρνητικά.
Απλώς, νομίζουμε ότι έχει ενδιαφέρον το σκεπτικό της τοποθέτησης μας.
Πριν απο οτιδήποτε άλλο, είναι σαφές ότι όποια κίνηση βγάζει το βόλει απο την εσωστρέφεια του, είναι καλοδεχούμενη όσο και χρήσιμη. Ειδικά όταν οργανώνεται απο ανθρώπους οι οποίοι έχουν έμπνευση και ήθος.
Ομως, υπάρχουν λειτουργικά προβλήματα, τα οποία όσοι τρέχουμε τις ομάδες μας σε καθημερινή βάση, απο τα Προμίνι έως και τις Γυναίκες, συναντάμε και διαπιστώνουμε.
---Τα παιδιά των Μίνι θα χάσουν την προπόνηση τους, στην αρχή της σεζόν, ενώ είναι , στην πραγματικότητα, ανέτοιμα, για να πάνε σε διαδικασία αγώνων, σε ανοικτό χώρο, μέσα στο μεσημέρι, με την ελπίδα ότι οι συνθήκες θα είναι κατάλληλες, σε ότι έχει σχέση με τον καιρό.
---Οι ταλαίπωροι γονείς, που περιμένουν πως και πως ένα μεσημέρι Σαββάτου για να πάρουν μία ανάσα, απο το σούπερ μάρκετ και όλες τις άλλες υποχρεώσεις που έχουν συσσωρευθεί όλη την εβδομάδα, θα πρέπει να φύγουν στις 1 απο τον Πειραιά και να γυρίσουν στις 6-6.30 μ.μ.
Τυραννία....
----Που θα παρκάρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι ; Εχει προβλεφθεί ; Αν δεν πάνε με τα Ι.Χ. τους, θα πρέπει να μετακινηθούν με πούλμαν. Ποιός θα πληρώσει ; Σιγά μην επιβαρύνουμε τους γονείς. Πάλι απο την τσέπη μας θα βγούν τα 130-150 ευρώ. Αλλά, ξεχάσαμε, οι ομάδες έχουν....έσοδα απο την Ακαδημία. Για αυτό μας τάραξαν στα παράβολα ΕΟΠΕ και ΕΣΠΕΔΑ ( στη Διοίκηση της οποίας μετέχω, συναίνεσα στην αύξηση του παραβόλου, αλλά, αυτό δε σημαίνει ότι το βρίσκω σωστό μέτρο....)...
----Τα 30-40 παιδιά θα πρέπει να πάνε στο Τουρνουά με 2 προπονήτριες. Αυτό είναι το σωστό. Και τα άλλα, πως θα προπονηθούν ; Και πότε ; Η μήπως να έχουμε στο δρόμο, ασταμάτητα, τις προπονήτριες απο τις 9 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα ;
----Καλές είναι οι γιορτές, ωραία τα φεστιβάλ. Ομως, η καθημερινότητα μας φέρνει μπροστά σε ζητήματα καθαρά πρακτικά. Αυτού του τύπου οι εκδηλώσεις είναι χρήσιμες, αλλά, μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο, να γυρίσουμε πάλι στα βασικά ;
Να μπούμε, δηλαδή, στη θέση του παράγοντα που απέμεινε όρθιος, του προπονητή, του γονιού, του παιδιού, ώστε να δούμε με ρεαλισμό κάθε κατάσταση ;
Ωστε, για παράδειγμα, αντί να μιλάμε για αριθμούς και ρεκόρ συμμετοχών, να κάνουμε την ίδια ώρα και ημέρα 7 τοπικά φεστιβάλ.
Ενδεικτικά, αναφέρω τις τοποθεσίες.
Ενα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ένα στο Πέραμα, ένα στο Περιστέρι, ένα στην Γλυφάδα, ένα στον Βύρωνα, ένα στο Χαλάνδρι και ένα στο Μαρκόπουλο.
Ετσι, θα γέμιζε όλη η Αττική παιδιά με μία μπάλα βόλει στο χέρι, σε πρωινές ώρες ή σε διαδοχική διεξαγωγή.
Δεν είναι εύκολο το εγχείρημα με αυτή τη λογική.
Αλλά, μήπως ήταν εύκολο ότι έγινε απο την ΕΟΠΕ και τη Νάξο με την κλήρωση της Α1 Γυναικών ; Ολα γίνονται.
Είναι τιμή να αγωνίζεσαι στο Παναθηναικό Στάδιο, αλλά, στο όνομα της μαζικότητας, μη χάνουμε την ουσία , μη ξεχνάμε τον γονιό που , συχνά μάλιστα, δεν έχει σχέση με το βόλει και απλώς πήγε σε αυτό την Βιολέττα, γιατί της το είπε η φίλη της η Αργυρώ....
Καλή επιτυχία, κατά τα άλλα, εμείς έχουμε καλή διάθεση, πολεμάμε για την ανάπτυξη με σφεντόνες και εκεί θα θέλαμε μεγαλύτερη βοήθεια, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να περιορίσουμε τα λάθη μας.
Γιατί κάθε σφάλμα σε σχέση με παιδάκια, δεν έχει επιστροφή και πονά διπλά.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Λάβαμε, φυσικά, την πρόσκληση συμμετοχής, δεχθήκαμε και σχετικό τηλεφώνημα, αλλά, απαντήσαμε αρνητικά.
Απλώς, νομίζουμε ότι έχει ενδιαφέρον το σκεπτικό της τοποθέτησης μας.
Πριν απο οτιδήποτε άλλο, είναι σαφές ότι όποια κίνηση βγάζει το βόλει απο την εσωστρέφεια του, είναι καλοδεχούμενη όσο και χρήσιμη. Ειδικά όταν οργανώνεται απο ανθρώπους οι οποίοι έχουν έμπνευση και ήθος.
Ομως, υπάρχουν λειτουργικά προβλήματα, τα οποία όσοι τρέχουμε τις ομάδες μας σε καθημερινή βάση, απο τα Προμίνι έως και τις Γυναίκες, συναντάμε και διαπιστώνουμε.
---Τα παιδιά των Μίνι θα χάσουν την προπόνηση τους, στην αρχή της σεζόν, ενώ είναι , στην πραγματικότητα, ανέτοιμα, για να πάνε σε διαδικασία αγώνων, σε ανοικτό χώρο, μέσα στο μεσημέρι, με την ελπίδα ότι οι συνθήκες θα είναι κατάλληλες, σε ότι έχει σχέση με τον καιρό.
---Οι ταλαίπωροι γονείς, που περιμένουν πως και πως ένα μεσημέρι Σαββάτου για να πάρουν μία ανάσα, απο το σούπερ μάρκετ και όλες τις άλλες υποχρεώσεις που έχουν συσσωρευθεί όλη την εβδομάδα, θα πρέπει να φύγουν στις 1 απο τον Πειραιά και να γυρίσουν στις 6-6.30 μ.μ.
Τυραννία....
----Που θα παρκάρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι ; Εχει προβλεφθεί ; Αν δεν πάνε με τα Ι.Χ. τους, θα πρέπει να μετακινηθούν με πούλμαν. Ποιός θα πληρώσει ; Σιγά μην επιβαρύνουμε τους γονείς. Πάλι απο την τσέπη μας θα βγούν τα 130-150 ευρώ. Αλλά, ξεχάσαμε, οι ομάδες έχουν....έσοδα απο την Ακαδημία. Για αυτό μας τάραξαν στα παράβολα ΕΟΠΕ και ΕΣΠΕΔΑ ( στη Διοίκηση της οποίας μετέχω, συναίνεσα στην αύξηση του παραβόλου, αλλά, αυτό δε σημαίνει ότι το βρίσκω σωστό μέτρο....)...
----Τα 30-40 παιδιά θα πρέπει να πάνε στο Τουρνουά με 2 προπονήτριες. Αυτό είναι το σωστό. Και τα άλλα, πως θα προπονηθούν ; Και πότε ; Η μήπως να έχουμε στο δρόμο, ασταμάτητα, τις προπονήτριες απο τις 9 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα ;
----Καλές είναι οι γιορτές, ωραία τα φεστιβάλ. Ομως, η καθημερινότητα μας φέρνει μπροστά σε ζητήματα καθαρά πρακτικά. Αυτού του τύπου οι εκδηλώσεις είναι χρήσιμες, αλλά, μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο, να γυρίσουμε πάλι στα βασικά ;
Να μπούμε, δηλαδή, στη θέση του παράγοντα που απέμεινε όρθιος, του προπονητή, του γονιού, του παιδιού, ώστε να δούμε με ρεαλισμό κάθε κατάσταση ;
Ωστε, για παράδειγμα, αντί να μιλάμε για αριθμούς και ρεκόρ συμμετοχών, να κάνουμε την ίδια ώρα και ημέρα 7 τοπικά φεστιβάλ.
Ενδεικτικά, αναφέρω τις τοποθεσίες.
Ενα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ένα στο Πέραμα, ένα στο Περιστέρι, ένα στην Γλυφάδα, ένα στον Βύρωνα, ένα στο Χαλάνδρι και ένα στο Μαρκόπουλο.
Ετσι, θα γέμιζε όλη η Αττική παιδιά με μία μπάλα βόλει στο χέρι, σε πρωινές ώρες ή σε διαδοχική διεξαγωγή.
Δεν είναι εύκολο το εγχείρημα με αυτή τη λογική.
Αλλά, μήπως ήταν εύκολο ότι έγινε απο την ΕΟΠΕ και τη Νάξο με την κλήρωση της Α1 Γυναικών ; Ολα γίνονται.
Είναι τιμή να αγωνίζεσαι στο Παναθηναικό Στάδιο, αλλά, στο όνομα της μαζικότητας, μη χάνουμε την ουσία , μη ξεχνάμε τον γονιό που , συχνά μάλιστα, δεν έχει σχέση με το βόλει και απλώς πήγε σε αυτό την Βιολέττα, γιατί της το είπε η φίλη της η Αργυρώ....
Καλή επιτυχία, κατά τα άλλα, εμείς έχουμε καλή διάθεση, πολεμάμε για την ανάπτυξη με σφεντόνες και εκεί θα θέλαμε μεγαλύτερη βοήθεια, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να περιορίσουμε τα λάθη μας.
Γιατί κάθε σφάλμα σε σχέση με παιδάκια, δεν έχει επιστροφή και πονά διπλά.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
