Για να τα ακούω εγώ...

Τα γράφω για να τα ακούω και να τα διαβάζω εγώ , πριν απο κάθε άλλον.
Καλό θα είναι να  προσέξουμε όλοι, ώστε να αποφύγουμε τις υπερβολές στους αγώνες που ακολουθούν, τις συναισθηματικές εκρήξεις που θα επιβαρύνουν ψυχολογικά τα παιδιά μας.
Ψυχραιμία και να μην πνίξουμε απο το άγχος τις αθλήτριες μας.
Καλά το πήγαμε μέχρι εδώ.
Τώρα, ΠΡΟΣΟΧΗ, για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας.
Πάνω απ΄όλα, να αφήσουμε τα παιδιά να απολαύσουν ότι κέρδισαν σπαθάτα και να πάνε εκεί όπου μπορούν, σύμφωνα με τις δυνάμεις τους.
Μην τα πιέζουμε και μπλοκάρουν στο τέλος....
ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙ΄ΑΥΤΑ !
Τη δική μας την αγωνία ας την κρατήσουμε γι΄εμάς.
Εχουν την προπονήτρια τους και τους εφόρους τους στον πάγκο, οπότε, πάμε ήρεμοι στο γήπεδο, να απολαύσουμε το παιχνίδι και να θυμόμαστε πάντα ότι ακόμα κι οι καλύτερες προθέσεις σε μικρά γήπεδα με πολύ κόσμο, είναι δυνατό να φέρουν στεναχώριες.
Ο Πορφύρας ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ, πρέπει να είναι πόλος αθλητοπρέπειας, ύφους, ήθους κι αξιοπρέπειας.
Κι αν κάτι χρειάζεται, έχει το τμήμα τον άνθρωπο που πάντα μπαίνει μπροστά και λούζεται τα πάντα, γι΄όλες κι όλους , για να εκφρασθεί, όπως αρμόζει στην περίσταση.
Οι γονείς, οι παππούδες κι οι γιαγιάδες ΗΡΕΜΑ και με ΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ, ώστε να αφήσουμε τα παιδιά να το χαρούν.

Νίκος Δελαγραμμάτικας