Τη δική μας λογική δεν την αλλάζουμε. Προσαρμοζόμαστε ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να είναι περισσότερο παραγωγική η προσπάθεια μας.
Ομως, τις βασικές αρχές μας δεν τις απεμπολούμε, δεν τις ξεχνάμε και δεν τις βάζουμε στη ναφθαλίνη.
Λοιπόν, το ήθος κι η συμπεριφορά είναι οι κορυφαίες αξίες. Τα παιδιά που έρχονται κοντά μας, θα μάθουν βόλει αλλά παράλληλα θα εκπαιδευθούν στις αξίες του αθλητισμού που είναι η ευγενής άμιλλα, το πνεύμα της συμμετοχής κι όχι απαραίτητα της νίκης, η προσπάθεια, η βελτίωση μέσα απο τον αγώνα, χωρίς να κοιτάμε το εφήμερο αλλά πάντα το μακρινό.
Δημιουργήσαμε 7 ομάδες υποδομών που αγωνίζονται στα πρωταθλήματα και του χρόνου θα έχουμε ακόμα περισσότερες.
Στόχος είναι να παίζουν όλα τα παιδιά, να υπάρχει χώρος για αυτά, να έχουν ευκαιρίες.
Σίγουρα, θα υπάρξουν παράπονα, απορίες, σκέψεις, ερωτηματικά, συγκρίσεις.
Ολα αυτά είναι ανθρώπινα. Λογικά. Και σαν γονείς, όλοι έχουμε σκεφθεί και κάνει τα ίδια.
Ολοι κάποτε θεωρήσαμε ότι η κόρη μας έπρεπε να είχε άλλη αντιμετώπιση.
Μπορεί να είχαμε δίκιο, μπορεί κι όχι.
Σημασία έχει να βάζουμε στο μυαλό μας ότι κανείς δεν έχει κακή πρόθεση ή σκοπιμότητα.
Πάνω απο όλα είναι η ομάδα και το σύνολο.
Και πλέον, δεν έχουμε να διαχειρισθούμε 10-20 παιδιά, αλλά, πολλά-πολλά περισσότερα.
Χρειάζεται σκέψη, ψυχραιμία κι αυτοσυγκράτηση.
Τουλάχιστον εδώ, στον Πορφύρα, υπάρχει η δυνατότητα συζήτησης μέσα στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
Κι εδώ που φθάσαμε, στο πιο δύσκολο σκαλοπάτι του μετασχηματισμού, δεν βρεθήκαμε τυχαία.
Τον Πορφύρα τον χρησιμοποιούν όλοι ως θετικό παράδειγμα. Ως πρότυπο αντιγραφής.
Ας το έχουμε αυτό στο μυαλό μας.
Ομως, τις βασικές αρχές μας δεν τις απεμπολούμε, δεν τις ξεχνάμε και δεν τις βάζουμε στη ναφθαλίνη.
Λοιπόν, το ήθος κι η συμπεριφορά είναι οι κορυφαίες αξίες. Τα παιδιά που έρχονται κοντά μας, θα μάθουν βόλει αλλά παράλληλα θα εκπαιδευθούν στις αξίες του αθλητισμού που είναι η ευγενής άμιλλα, το πνεύμα της συμμετοχής κι όχι απαραίτητα της νίκης, η προσπάθεια, η βελτίωση μέσα απο τον αγώνα, χωρίς να κοιτάμε το εφήμερο αλλά πάντα το μακρινό.
Δημιουργήσαμε 7 ομάδες υποδομών που αγωνίζονται στα πρωταθλήματα και του χρόνου θα έχουμε ακόμα περισσότερες.
Στόχος είναι να παίζουν όλα τα παιδιά, να υπάρχει χώρος για αυτά, να έχουν ευκαιρίες.
Σίγουρα, θα υπάρξουν παράπονα, απορίες, σκέψεις, ερωτηματικά, συγκρίσεις.
Ολα αυτά είναι ανθρώπινα. Λογικά. Και σαν γονείς, όλοι έχουμε σκεφθεί και κάνει τα ίδια.
Ολοι κάποτε θεωρήσαμε ότι η κόρη μας έπρεπε να είχε άλλη αντιμετώπιση.
Μπορεί να είχαμε δίκιο, μπορεί κι όχι.
Σημασία έχει να βάζουμε στο μυαλό μας ότι κανείς δεν έχει κακή πρόθεση ή σκοπιμότητα.
Πάνω απο όλα είναι η ομάδα και το σύνολο.
Και πλέον, δεν έχουμε να διαχειρισθούμε 10-20 παιδιά, αλλά, πολλά-πολλά περισσότερα.
Χρειάζεται σκέψη, ψυχραιμία κι αυτοσυγκράτηση.
Τουλάχιστον εδώ, στον Πορφύρα, υπάρχει η δυνατότητα συζήτησης μέσα στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
Κι εδώ που φθάσαμε, στο πιο δύσκολο σκαλοπάτι του μετασχηματισμού, δεν βρεθήκαμε τυχαία.
Τον Πορφύρα τον χρησιμοποιούν όλοι ως θετικό παράδειγμα. Ως πρότυπο αντιγραφής.
Ας το έχουμε αυτό στο μυαλό μας.
