Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Σήμερα γράψαμε ιστορία αλλά το βιβλίο έχει κι άλλα κεφάλαια...

Η γυναικεία ομάδα βόλει του Α.Ο.Φ. Πορφύρας ,η δεύτερη καλύτερη ομάδα γυναικείου βόλει στο Δήμο  Πειραιά ,τον τρίτο της χώρας ,με πληθυσμό  700.000 κατοίκων ,έγραψε σήμερα ιστορία .
Προκριθήκαμε ,για πρώτη φορά ,στα 21 χρόνια ζωής του τμήματος μας ,στον τελικό των πλαίυ οφφ της Α΄ ΕΣΠΕΔΑ.
Η νίκη με 3-0 επί των Τραχώνων στον Αλιμο ( θα διαβάσετε αργότερα την παρουσίαση του αγωνιστικού μέρους του αγώνα απο τον ειδικό του είδους ) έδωσε την πρόκριση στην ομάδα μας και πλέον ετοιμαζόμαστε για τον τελικό με την Φιλία Ηλιούπολης με την οποία είμαστε 1-1 στις νίκες .
Η ομάδα που θα φθάσει στις 3 νίκες θα πάρει την άνοδο στην Α2 Εθνική κατηγορία.
Οι αγώνες θα ξεκινήσουν με πλεονέκτημα έδρας για την Φιλία αλλά αυτά είναι απόλυτα σχετικά στο βόλει.Πέρσι αποκλεισθήκαμε απο τον τελικό αν κι είχαμε πλεονέκτημα έδρας απέναντι στους Τράχωνες απο τους οποίους πήραμε ''ρεβάνς'',κατά κάποιο τρόπο αν κι η λέξη ρεβανσισμός δείχνει κόμπλεξ και μικρότητα και δεν μας αρέσει .
Γράψαμε ιστορία αλλά αυτό το βιβλίο έχει κι άλλα κεφάλαια κι αρκετές ακόμα σελίδες που περιμένουν το περιεχόμενο τους .Θα υπάρξει και συνέχεια .
Προς το παρόν ,δίνουμε θερμά συγχαρητήρια στια 12 κορίτσια μας που ήταν στην αποστολή απόψε όπως φυσικά και στην Στέβη και στην Χριστίνα που αποκλείσθηκαν απο την 12άδα αλλά ήταν τόσο εκδηλωτικές σα να έπαιζαν κι εκείνες .
Μπράβο αξίζουν και στον προπονητή τους τον Μανώλη Αποστολογιωργάκη .
Η επιτυχία της πρόκρισης ανήκει στα παιδιά και στον προπονητή τους .
Στις αποτυχίες ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ ,στις νίκες όλο το μερίδιο πηγαίνει στις αθλήτριες και τον τεχνικό που τις καθοδηγεί.
Ο αθλητισμός έχει πρωταγωνιστές αλλά εκείνες κι εκείνοι είναι μέσα απο τις γραμμές κι όχι έξω απο αυτές .
Ο Γιάννης ,ο Λεωνίδας ,ο Νάσος ,η Τασούλα ,ο Γιώργος ,ο κυρ Μανώλης θα περιμένουν να γράψουμε ύμνους .Προς το παρόν ,επειδή είναι νωπή η επιτυχία ,οφείλουμε ,καθώς ο Πορφύρας ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ και κουβαλάει ως σύλλογος λαμπρή ιστορία 53 χρόνων ,να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Χαιρόμαστε για την πρόκριση αλλά με την ίδια υπευθυνότητα και ηρεμία με την οποία διαχειρισθήκαμε τις απανωτές αναποδιές  ,πρέπει να αντιμετωπίσουμε και τη χαρά.
Είμαστε υπερήφανοι ,γελάνε και τα ...μουστάκια που δεν έχουμε ,ωστόσο ,η δουλειά δεν τελείωσε.
Τώρα αρχίζει .Πάμε και στη συνέχεια όπως μέχρι τώρα .Βλέποντας το  κάθε παιχνίδι ξεχωριστά.
Η γιορτή συνεχίζεται .