Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Η σημασία της κρατικής επιχορήγησης

Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός ασφαλώς και θα πρέπει να στηρίζεται απο την Πολιτεία ,όπως και ο επαγγελματικός .Αυτό δεν πρέπει να αμφισβητείται .Ωστόσο,αν το νόημα όσων λέμε περί ενίσχυσης του αθλητισμού απο την Πολιτεία μας δημιουργεί τη σκέψη ότι μια ομάδα πρέπει να είναι αμιγώς κρατικοδίαιτη και να ζεί μόνο με τα χρήματα της Πολιτείας ,τότε θαρρώ ότι κάνουμε λάθος .
Η ανάπτυξη του τμήματος βόλει γυναικών του Πορφύρα την τελευταία πενταετία στηρίχθηκε στην ιδιωτική πρωτοβουλία ,σε χορηγούς ,φίλους του τμήματος που έδωσαν χρήματα απο το υστέρημα τους ,στις συνδρομές των παιδιών της Ακαδημίας .
Δεν έχουμε πάρει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ απο την Πολιτεία .Και όμως λειτουργούμε με υποδειγματική συνέπεια και με φερεγγυότητα .Και κάναμε ήδη πολλά ,λίγα βέβαια μπροστά σε όσα θα θέλαμε να ακολουθήσουν.
Θα ήταν καλοδεχούμενη φυσικά η κρατική στήριξη .Ομως ,όταν ακούμε παράγοντες να σχολιάζουν ότι ''δεν βοηθά η Πολιτεία '΄' και καταλαβαίνουμε ότι εννοούν πως δεν τους έδωσε τουλάχιστον τα μισά απο τα χρήματα του προυπολογισμού που έκαναν στο πόδι και με υποθετικά έσοδα ,αρχίζουμε να ανησυχούμε .Με αυτόν  τον τρόπο πάμε απο τη μία άκρη στην άλλη
Η εποχή του ''τζάμπα μάγκα'' πέρασε .Τώρα είναι αναγκαίο να δουλέψουμε με ρεαλισμό και με αφοσίωση στην προσπάθεια μας στα μικρότερα σε ηλικία κορίτσια αλλά κυρίως πρέπει να μετράμε και το κάθε ευρώ .
Οι ομάδες που δεν μπορούν να συγκινήσουν κοινό ,να έχουν λόγο ύπαρξης με αποδοχή απο την γειτονιά ή απο την τοπική κοινωνία ,πολύ απλά πρέπει να αλλάξουν σχήμα .Να γίνουν φυτώρια για τις ομάδες που είναι στην ίδια περιοχή ή περιφέρεια και έχουν ισχυρότερες διοικήσεις και καλύτερη οργάνωση ή μεγαλύτερη δυναμική .
Με αυτόν τον τρόπο δε θα σβήσει καμμία ομάδα και κανένα όνομα.
Διαφορετικά ,στο όνομα εγωισμών και μικροσκοπιμοτήτων ,θα χαθούν πολλές ομάδες απο τον χάρτη .Εκτός και αν υπάρχει η εντύπωση ότι  προπονητές ,προπονήτριες ,αθλήτριες και αθλητές θα συνεχίζουν να προπονούνται και να παίζουν για τη φανέλλα με την βενζίνη στο 1.60 και με την ανεργία να μην αφήνει διαθέσιμα ούτε λίγα ευρώ για να κάνουν το χόμπυ τους και αυτό που αγαπούν .
Υπάρχει και η  άλλη λύση .Να δέχονται οι ομάδες αθλήτριες και αθλητές με 1 και  2 προπονήσεις την εβδομάδα και το βόλει να γίνει απο ερασιτεχνικό ,απλώς ψυχαγωγικό .
Ας διαλέξουμε τι θέλουμε και να καθορίσουμε άμεσα στόχους και προτεραιότητες γιατί τα παιδιά που ρισκάρουν την υγεία τους παίζοντας απροπόνητα δε μας χρωστούν τίποτα και πρέπει να πάψει η κοροιδία και το παραμύθι .
Να γίνουν ξεκάθαροι οι όροι του παιχνιδιού για όλες και όλους ώστε να διαλέξουν όλοι τι θέλουν να κάνουν .


Ν.Δελαγραμμάτικας