τα σχολεία, τη λειτουργία τους σε σχέση με την άθληση των παιδιών αλλά και το πνεύμα συνεργασίας διευθυντών--διευθυντριών και γυμναστών--γυμναστριών.
Βλέπουμε ότι υπάρχει πια καλύτερο πλαίσιο συνεννόησης ανάμεσα σε όλους εκείνους οι οποίοι πράγματι έχουν διάθεση να προσφέρουν στον αθλητισμό.
Η κρίση αδειάζει τις τσέπες, ωστόσο, δημιουργεί άλλες προτεραιότητες και φέρνει παραδοσιακές αξίες στην πρώτη σειρά του ενδιαφέροντος.
Κάτι γίνεται.
Ο αθλητισμός αποκτά, ξανά, ρόλο στη ζωή μας.
Και το βόλει μπορεί να κερδίσει έδαφος, με συστηματική ενασχόληση και φροντίδα.