Ορισμένοι, ίσως αρκετοί, μπορεί να λένε τώρα ότι
είναι υπερβολικό να ασχολούμαστε με βόλει, αθλητισμό και κοινωνικά θέματα, ενώ καίγεται ο κόσμος και χάνεται η χώρα, με τις αυριανές εκλογές.
Δυό λόγια, μόνο.
ΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ είναι εδώ και 20 χρόνια, όταν ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ είχαν χρήματα στα χέρια τους ή εύκολη πρόσβαση στα δανεικά και στις κάρτες στην Ελλάδα, τα πρώτα σε κατανάλωση σκευάσματα που διατίθενται απο τα φαρμακεία.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ μπορούμε να πάθουμε και μόνοι μας. Δεν είναι ανάγκη να μας την επιβάλλουν. Κι αυτή...
ΣΤΟΝ πόλεμο, ο αθλητισμός όπως και τα Πανεπιστήμια δε σταμάτησαν. Ούτε στην Κατοχή.
Η ζωή σταματά, μόνο όταν εμείς πατήσουμε το κουμπί ή σβήσουμε το φως.
ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ χρειάζεται. Αυτό είναι το βασικότερο.
ΕΠΙΣΗΣ, σε καιρούς θεωρητικά πιο εύκολους, όταν κυκλοφορούσε χρήμα, έλειπε η κοινωνική συσπείρωση. Τώρα, βλέπουμε ότι ο ένας πλησιάζει πιο εύκολα τον άλλον κι ότι υπάρχει μεγαλύτερη διάθεση για βοήθεια.
ΕΙΝΑΙ εύκολο να γίνεις --αν δεν είσαι ήδη...--άβουλος, ακίνητος, πλήρως παθητικός και μονίμως διαμαρτυρόμενος και μίζερος.
ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ είναι να πολεμήσεις, να επιμείνεις, να έχεις προτεραιότητες και πάθος για αυτό που κάνεις, αλλά και όραμα.
ΑΚΟΜΑ κι αν η χώρα βρεθεί σε πιο δύσκολη θέση, κάτι που δεν το πιστεύω, δε θα σβήσει.
Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ θα λάμψει και θα δώσει διέξοδο μέσα στην κρίση.
ΕΚΤΟΣ κι αν πιστεύουμε ότι όλα τελείωσαν με την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 ή με την κατάργηση των κινήτρων και τον περιορισμό των μπόνους και των εξόδων κινήσεως.
ΟΛΑ θα αλλάξουν και μέσα απο πόνο, δάκρυ, αίμα, θα γίνουν σιγά--σιγά καλύτερα.
ΑΡΚΕΙ να επιστρέψουμε στα σημαντικά και να μην έχουμε ως προτεραιότητα την κατανάλωση, την υπερβολή, την ανούσια σύγκριση και τις άκριτες αγορές ή τις αδόκιμες
κι άγονες αντιπαραθέσεις.
ΤΩΡΑ που δεν έχει κανείς απο όλους μας, κατσίκα, οπότε δεν πρέπει να κοιτάμε τι κάνει ο γείτονας, ας κάτσουμε να σκεφθούμε και να δουλέψουμε, χωρίς να κλαίμε για το χυμένο γάλα, το οποίο έτσι κι αλλιώς δε μαζεύεται....
Ν.Δελαγραμμάτικας
είναι υπερβολικό να ασχολούμαστε με βόλει, αθλητισμό και κοινωνικά θέματα, ενώ καίγεται ο κόσμος και χάνεται η χώρα, με τις αυριανές εκλογές.
Δυό λόγια, μόνο.
ΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ είναι εδώ και 20 χρόνια, όταν ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ είχαν χρήματα στα χέρια τους ή εύκολη πρόσβαση στα δανεικά και στις κάρτες στην Ελλάδα, τα πρώτα σε κατανάλωση σκευάσματα που διατίθενται απο τα φαρμακεία.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ μπορούμε να πάθουμε και μόνοι μας. Δεν είναι ανάγκη να μας την επιβάλλουν. Κι αυτή...
ΣΤΟΝ πόλεμο, ο αθλητισμός όπως και τα Πανεπιστήμια δε σταμάτησαν. Ούτε στην Κατοχή.
Η ζωή σταματά, μόνο όταν εμείς πατήσουμε το κουμπί ή σβήσουμε το φως.
ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ χρειάζεται. Αυτό είναι το βασικότερο.
ΕΠΙΣΗΣ, σε καιρούς θεωρητικά πιο εύκολους, όταν κυκλοφορούσε χρήμα, έλειπε η κοινωνική συσπείρωση. Τώρα, βλέπουμε ότι ο ένας πλησιάζει πιο εύκολα τον άλλον κι ότι υπάρχει μεγαλύτερη διάθεση για βοήθεια.
ΕΙΝΑΙ εύκολο να γίνεις --αν δεν είσαι ήδη...--άβουλος, ακίνητος, πλήρως παθητικός και μονίμως διαμαρτυρόμενος και μίζερος.
ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ είναι να πολεμήσεις, να επιμείνεις, να έχεις προτεραιότητες και πάθος για αυτό που κάνεις, αλλά και όραμα.
ΑΚΟΜΑ κι αν η χώρα βρεθεί σε πιο δύσκολη θέση, κάτι που δεν το πιστεύω, δε θα σβήσει.
Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ θα λάμψει και θα δώσει διέξοδο μέσα στην κρίση.
ΕΚΤΟΣ κι αν πιστεύουμε ότι όλα τελείωσαν με την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 ή με την κατάργηση των κινήτρων και τον περιορισμό των μπόνους και των εξόδων κινήσεως.
ΟΛΑ θα αλλάξουν και μέσα απο πόνο, δάκρυ, αίμα, θα γίνουν σιγά--σιγά καλύτερα.
ΑΡΚΕΙ να επιστρέψουμε στα σημαντικά και να μην έχουμε ως προτεραιότητα την κατανάλωση, την υπερβολή, την ανούσια σύγκριση και τις άκριτες αγορές ή τις αδόκιμες
κι άγονες αντιπαραθέσεις.
ΤΩΡΑ που δεν έχει κανείς απο όλους μας, κατσίκα, οπότε δεν πρέπει να κοιτάμε τι κάνει ο γείτονας, ας κάτσουμε να σκεφθούμε και να δουλέψουμε, χωρίς να κλαίμε για το χυμένο γάλα, το οποίο έτσι κι αλλιώς δε μαζεύεται....
Ν.Δελαγραμμάτικας
