Την παραμονή του αγώνα με το Ρέθυμνο, οι αθλήτριες της γυναικείας ομάδας μας, πήραν τα-καθιερωμένα-δώρα τους από την κα Τασούλα, οι ίδιες αντάλλαξαν μεταξύ τους δώρα και σήμερα πριν αρχίσει το παιχνίδι, έκαναν μία όμορφη χειρονομία προσφέροντας μας δώρα για τις γιορτές, με αποτέλεσμα να μας συγκινήσουν, για ακόμα μία φορά....
Την προετοιμασία του αγώνα, το...χαμαλίκι το ανέλαβαν οι ίδιοι, όπως πάντα, άνθρωποι, καθώς, άγνωστοι δεν υπάρχουν σε εμάς, ούτε περαστικοί. Ολα τα αναλαμβάνει η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ της ΟΜΑΔΑΣ μας.
Αν και σε ώρα και ημέρα εργάσιμη, το Σαλπέας ήταν και πάλι κατάμεστο από 350 άτομα, για τον αγώνα Πορφύρας-Ρέθυμνο, με σχεδόν 100 κορίτσια από την Ακαδημία μας στην εξέδρα και αυτή τη φορά και με...τύμπανο που έφεραν φίλοι του Πορφύρα οι οποίοι έδωσαν ρυθμό και παλμό στο κοινό μας.
Τα μικρά από την Ακαδημία μας πηγαινοέρχονταν στο βοηθητικό γήπεδο, την ώρα του αγώνα, για τις προπονήσεις τους που δε σταματούν ποτέ. Και οι μαμάδες τους, ήταν τόσο ενθουσιασμένες από την προσπάθεια της γυναικείας ομάδας, ώστε, αυτή τη φορά ήταν εκείνες που ήθελαν να μείνουν στο γήπεδο.
Στο τέλος, άνθρωποι κάθε ηλικίας αγκαλιασμένοι έκλαιγαν σα μωρά παιδιά ενώ οι αθλήτριες μας ήταν όλες μία αγκαλιά, με τον προπονητή τους Βασίλη Πανδή.
Με αυτές τις 5 εικόνες και άλλες...1.005 εξηγείται γιατί η ομάδα βόλει Γυναικών του Πορφύρα έγραψε ( και πάλι ) απόψε ιστορία.
Η νίκη του Πορφύρα με 3-2 σετ σε βάρος του Ρεθύμνου είναι η πρώτη για την ΟΜΑΔΑ μας στην Α1 Εθνική Κατηγορία, στην πρώτη εμφάνιση μας στην κατηγορία.
Η εξήγηση έρχεται εύκολα από όσα παραπάνω διαβάσατε.
ΟΙ ΑΘΛΗΤΡΙΕΣ και ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ μας έδωσαν τα πάντα για τη νίκη. Και η μία συμπλήρωνε και βοηθούσε την άλλη.
Ο ΠΟΡΦΥΡΑΣ ήταν και πάλι λαβωμένος. Δίχως την Γκολφινοπούλου, με τις Χρήστου-Σκυθιώτη να προέρχονται από τραυματισμούς και την Γκούρα από γαστρεντερίτιδα.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στη νίκη είχαν και οι 13 αθλήτριες του Πορφύρα, όλες έπαιξαν και με ρόλο ουσιαστικό, γιατί αυτό απαιτούσαν οι συνθήκες, όπως σωστά αποδείχθηκε. Μικρές δεν υπάρχουν πια. Και ...8 χρονών, όχι 19, για να φορούν τη φανέλα της γυναικείας ομάδας του Πορφύρα, τις εμπιστευθήκαμε και επιβεβαιώνουν ότι αξίζουν τη θέση τους στο ρόστερ. Τόσο απλά. Το γεγονός ότι σε μεγάλα σημεία του αγώνα, παίζαμε με 5 αθλήτριες 19 και 20 ετών, οι 3 εκ των οποίων με πρώτο δελτίο στην Ακαδημία μας ( Χαλβατζή, Λιάρου, Θαλασσινού ) επιβεβαιώνει τη δουλειά που γίνεται στις υποδομές του βόλει Γυναικών του Πορφύρα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ επαναλαμβάνεται.
Στις 23 Δεκεμβρίου 2015 νικήσαμε για πρώτη φορά στην Α1 Εθνική, με την Τζοάννα Παπαγεωργίου στη σύνθεση μας.
Στις 22 Δεκεμβρίου 2007 κατακτήσαμε τον πρώτο τίτλο στην ιστορία μας, νικώντας στον τελικό του Κυπέλλου ΕΣΠΕΔΑ την Ιριδα με 3-2 σετ και τότε. Με την Τζοάννα Παπαγεωργίου στη σύνθεση μας. Η Τζο είχε να παίξει 8 χρόνια για τον Πορφύρα και αποδεικνύεται, κυριολεκτικά, γούρικη. Για να μην την αδικήσουμε, βεβαίως και η Βίκυ Μπούρμπη ήταν και τότε και είναι και τώρα σε αυτές τις δύο σημαδιακές επιτυχίες, αλλά, η Βικάρα μας ήταν στον Πορφύρα και την επόμενη σεζόν, μετά την αποχώρηση της Τζο.
ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ήταν η ενίσχυση από την εξέδρα. Εβλεπαν την προσπάθεια των παιδιών και την ενίσχυαν με πείσμα και πίστη.
Ο ΠΟΡΦΥΡΑΣ αξίζει πολλά. Ποιά άλλη ομάδα θα είχε μείνει όρθια με τέτοιο πάθος, με ανατροπή μάλιστα στο σκορ, μετά από συνεχόμενες ήττες και με τόσα προβλήματα με τραυματισμούς και ασθένειες.
ΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ομάδα θα λειτουργούσε με τέτοια συνεκτικότητα και τέτοιο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ κλίμα, παρά τις αναποδιές που επιβαρύνουν τη ψυχολογία, το θέλεις ή όχι ;
ΠΟΛΛΑ ακόμα μπορούμε να γράψουμε. Δε χρειάζεται ωστόσο.
ΑΠΛΩΣ αυτή τη νίκη που πήραν με την Πειραιώτικη καρδιά τους οι αθλήτριες και ο προπονητής μας ( γιατί και αυτός παντρεύθηκε και μένει εδώ και χρόνια στην καρδιά του Πειραιά, το Πασαλιμάνι ), ο προπονητής και οι αθλήτριες μας, θέλουμε να την αφιερώσουμε και να μας το επιτρέψουν, σε ΟΛΟΥΣ τους γονείς και τις αθλήτριες των υποδομών μας, όπως και στον ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ μας Βασίλη Πανδή.
ΤΟ ΒΟΛΕΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ του Πορφύρα είναι η ΑΚΑΔΗΜΙΑ του και αντίστροφα.
Και κάτι ακόμα :
ΑΠΟΨΕ ΝΙΚΗΣΑΝ 14. Ηταν σα να έπαιξε και η Δώρα Γκολφινοπούλου που αναγκαστικά έμεινε στον πάγκο.
ΤΩΡΑ, διασκεδάστε, χαρείτε το, το ΑΞΙΖΕΤΕ.
ΕΜΕΙΣ είμαστε εδώ για εσάς και εσείς ( και απόψε ) αποδείξατε στους εαυτούς σας ότι ΜΠΟΡΕΙΤΕ. Εμείς το ξέραμε. Τώρα, το συνειδητοποιείτε και εσείς.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ να το διασκεδάσετε φθάνοντας στα όρια σας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ για το δώρο.
Το είχαμε ανάγκη.
ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΡΦΥΡΑ !
Την προετοιμασία του αγώνα, το...χαμαλίκι το ανέλαβαν οι ίδιοι, όπως πάντα, άνθρωποι, καθώς, άγνωστοι δεν υπάρχουν σε εμάς, ούτε περαστικοί. Ολα τα αναλαμβάνει η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ της ΟΜΑΔΑΣ μας.
Αν και σε ώρα και ημέρα εργάσιμη, το Σαλπέας ήταν και πάλι κατάμεστο από 350 άτομα, για τον αγώνα Πορφύρας-Ρέθυμνο, με σχεδόν 100 κορίτσια από την Ακαδημία μας στην εξέδρα και αυτή τη φορά και με...τύμπανο που έφεραν φίλοι του Πορφύρα οι οποίοι έδωσαν ρυθμό και παλμό στο κοινό μας.
Τα μικρά από την Ακαδημία μας πηγαινοέρχονταν στο βοηθητικό γήπεδο, την ώρα του αγώνα, για τις προπονήσεις τους που δε σταματούν ποτέ. Και οι μαμάδες τους, ήταν τόσο ενθουσιασμένες από την προσπάθεια της γυναικείας ομάδας, ώστε, αυτή τη φορά ήταν εκείνες που ήθελαν να μείνουν στο γήπεδο.
Στο τέλος, άνθρωποι κάθε ηλικίας αγκαλιασμένοι έκλαιγαν σα μωρά παιδιά ενώ οι αθλήτριες μας ήταν όλες μία αγκαλιά, με τον προπονητή τους Βασίλη Πανδή.
Με αυτές τις 5 εικόνες και άλλες...1.005 εξηγείται γιατί η ομάδα βόλει Γυναικών του Πορφύρα έγραψε ( και πάλι ) απόψε ιστορία.
Η νίκη του Πορφύρα με 3-2 σετ σε βάρος του Ρεθύμνου είναι η πρώτη για την ΟΜΑΔΑ μας στην Α1 Εθνική Κατηγορία, στην πρώτη εμφάνιση μας στην κατηγορία.
Η εξήγηση έρχεται εύκολα από όσα παραπάνω διαβάσατε.
ΟΙ ΑΘΛΗΤΡΙΕΣ και ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ μας έδωσαν τα πάντα για τη νίκη. Και η μία συμπλήρωνε και βοηθούσε την άλλη.
Ο ΠΟΡΦΥΡΑΣ ήταν και πάλι λαβωμένος. Δίχως την Γκολφινοπούλου, με τις Χρήστου-Σκυθιώτη να προέρχονται από τραυματισμούς και την Γκούρα από γαστρεντερίτιδα.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στη νίκη είχαν και οι 13 αθλήτριες του Πορφύρα, όλες έπαιξαν και με ρόλο ουσιαστικό, γιατί αυτό απαιτούσαν οι συνθήκες, όπως σωστά αποδείχθηκε. Μικρές δεν υπάρχουν πια. Και ...8 χρονών, όχι 19, για να φορούν τη φανέλα της γυναικείας ομάδας του Πορφύρα, τις εμπιστευθήκαμε και επιβεβαιώνουν ότι αξίζουν τη θέση τους στο ρόστερ. Τόσο απλά. Το γεγονός ότι σε μεγάλα σημεία του αγώνα, παίζαμε με 5 αθλήτριες 19 και 20 ετών, οι 3 εκ των οποίων με πρώτο δελτίο στην Ακαδημία μας ( Χαλβατζή, Λιάρου, Θαλασσινού ) επιβεβαιώνει τη δουλειά που γίνεται στις υποδομές του βόλει Γυναικών του Πορφύρα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ επαναλαμβάνεται.
Στις 23 Δεκεμβρίου 2015 νικήσαμε για πρώτη φορά στην Α1 Εθνική, με την Τζοάννα Παπαγεωργίου στη σύνθεση μας.
Στις 22 Δεκεμβρίου 2007 κατακτήσαμε τον πρώτο τίτλο στην ιστορία μας, νικώντας στον τελικό του Κυπέλλου ΕΣΠΕΔΑ την Ιριδα με 3-2 σετ και τότε. Με την Τζοάννα Παπαγεωργίου στη σύνθεση μας. Η Τζο είχε να παίξει 8 χρόνια για τον Πορφύρα και αποδεικνύεται, κυριολεκτικά, γούρικη. Για να μην την αδικήσουμε, βεβαίως και η Βίκυ Μπούρμπη ήταν και τότε και είναι και τώρα σε αυτές τις δύο σημαδιακές επιτυχίες, αλλά, η Βικάρα μας ήταν στον Πορφύρα και την επόμενη σεζόν, μετά την αποχώρηση της Τζο.
ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ήταν η ενίσχυση από την εξέδρα. Εβλεπαν την προσπάθεια των παιδιών και την ενίσχυαν με πείσμα και πίστη.
Ο ΠΟΡΦΥΡΑΣ αξίζει πολλά. Ποιά άλλη ομάδα θα είχε μείνει όρθια με τέτοιο πάθος, με ανατροπή μάλιστα στο σκορ, μετά από συνεχόμενες ήττες και με τόσα προβλήματα με τραυματισμούς και ασθένειες.
ΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ομάδα θα λειτουργούσε με τέτοια συνεκτικότητα και τέτοιο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ κλίμα, παρά τις αναποδιές που επιβαρύνουν τη ψυχολογία, το θέλεις ή όχι ;
ΠΟΛΛΑ ακόμα μπορούμε να γράψουμε. Δε χρειάζεται ωστόσο.
ΑΠΛΩΣ αυτή τη νίκη που πήραν με την Πειραιώτικη καρδιά τους οι αθλήτριες και ο προπονητής μας ( γιατί και αυτός παντρεύθηκε και μένει εδώ και χρόνια στην καρδιά του Πειραιά, το Πασαλιμάνι ), ο προπονητής και οι αθλήτριες μας, θέλουμε να την αφιερώσουμε και να μας το επιτρέψουν, σε ΟΛΟΥΣ τους γονείς και τις αθλήτριες των υποδομών μας, όπως και στον ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ μας Βασίλη Πανδή.
ΤΟ ΒΟΛΕΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ του Πορφύρα είναι η ΑΚΑΔΗΜΙΑ του και αντίστροφα.
Και κάτι ακόμα :
ΑΠΟΨΕ ΝΙΚΗΣΑΝ 14. Ηταν σα να έπαιξε και η Δώρα Γκολφινοπούλου που αναγκαστικά έμεινε στον πάγκο.
ΤΩΡΑ, διασκεδάστε, χαρείτε το, το ΑΞΙΖΕΤΕ.
ΕΜΕΙΣ είμαστε εδώ για εσάς και εσείς ( και απόψε ) αποδείξατε στους εαυτούς σας ότι ΜΠΟΡΕΙΤΕ. Εμείς το ξέραμε. Τώρα, το συνειδητοποιείτε και εσείς.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ να το διασκεδάσετε φθάνοντας στα όρια σας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ για το δώρο.
Το είχαμε ανάγκη.
ΜΠΡΑΒΟ ΠΟΡΦΥΡΑ !
