Ο....hacker που χτύπησε στο μπλογκ του βόλεϊ του Πορφύρα, έδωσε τις ευχές του για τα γενέθλια μου. Το ίδιο συνέβη και με πολλά ακόμα μέλη της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ που έχουμε δημιουργήσει εδώ, καθώς, με θυμήθηκαν με κάθε τρόπο.
Το γεγονός, ειλικρινά, με συγκινεί.
Ταλαιπωρώ και εκνευρίζω πολύ κόσμο. Ομως, ανυστερόβουλα και δίχως σκοπιμότητα, αλλά, με αίσθημα δικαιοσύνης.
Κάνω λάθη και θα συνεχίσω να ζώ μαζί τους.
Τουλάχιστον, όμως, στην ομάδα της γειτονιάς που μεγάλωσα, μπορώ να γυρίσω όσα μου έδωσε ο αθλητισμός, που μου πρόσφερε όσα έχω στη ζωή μου.
Συγγνώμη γιατί σας παιδεύω με τα σφάλματα, τις υπερβολές και το πάθος μου, ασφαλώς και με το γεγονός ότι είμαι απόλυτος, κουραστικός και πιεστικός, αλλά, από την καρδιά μου, για τις ευχές σας, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Είναι τιμή μου ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ φτιάξαμε μία ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΣΕ ΟΛΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, με ελάχιστα μέσα και μηδαμινούς πόρους και με αυτοχρηματοδότηση και προσωπικές θυσίες από τόσους ανθρώπους.
Παρά τις δυσκολίες που έχουμε, θα επιμείνουμε και θα γίνουμε ακόμα καλύτεροι.
Απλώς, επειδή, αγωνιζόμαστε για τα παιδιά, χωρίς να σκεπτόμαστε εάν έχουμε κάτι να κερδίσουμε.
Είμαστε ΕΔΩ, κοντά σε ΟΛΑ τα παιδιά, απλώς, γιατί το ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ και έχουμε μεράκι, δημιουργικότητα και πείσμα.
Καλημέρα σας. Ευχαριστώ και πάλι. Ενας υπερήφανος, για τόση αγάπη και εκτίμηση, 53χρονος δικός σας άνθρωπος.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Υ.Γ. Την προβολή, μετά από 38 χρόνια στη δημοσιογραφία...μάλλον δεν την έχω ανάγκη. Ούτε για...ψήφους πάω...Οπότε, ας μην παρεξηγηθώ για το προσωπικό ύφος της ανάρτησης στο μπλογκ, όπου έχω την πλήρη ευθύνη για ότι διαβάζετε. Η συναισθηματική φόρτιση είναι μέσα στο πρόγραμμα, καμμιά φορά....Δεν είναι κακό να ανοίγεις την καρδιά σου εκεί όπου αγαπάς....
Το γεγονός, ειλικρινά, με συγκινεί.
Ταλαιπωρώ και εκνευρίζω πολύ κόσμο. Ομως, ανυστερόβουλα και δίχως σκοπιμότητα, αλλά, με αίσθημα δικαιοσύνης.
Κάνω λάθη και θα συνεχίσω να ζώ μαζί τους.
Τουλάχιστον, όμως, στην ομάδα της γειτονιάς που μεγάλωσα, μπορώ να γυρίσω όσα μου έδωσε ο αθλητισμός, που μου πρόσφερε όσα έχω στη ζωή μου.
Συγγνώμη γιατί σας παιδεύω με τα σφάλματα, τις υπερβολές και το πάθος μου, ασφαλώς και με το γεγονός ότι είμαι απόλυτος, κουραστικός και πιεστικός, αλλά, από την καρδιά μου, για τις ευχές σας, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Είναι τιμή μου ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ φτιάξαμε μία ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΣΕ ΟΛΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, με ελάχιστα μέσα και μηδαμινούς πόρους και με αυτοχρηματοδότηση και προσωπικές θυσίες από τόσους ανθρώπους.
Παρά τις δυσκολίες που έχουμε, θα επιμείνουμε και θα γίνουμε ακόμα καλύτεροι.
Απλώς, επειδή, αγωνιζόμαστε για τα παιδιά, χωρίς να σκεπτόμαστε εάν έχουμε κάτι να κερδίσουμε.
Είμαστε ΕΔΩ, κοντά σε ΟΛΑ τα παιδιά, απλώς, γιατί το ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ και έχουμε μεράκι, δημιουργικότητα και πείσμα.
Καλημέρα σας. Ευχαριστώ και πάλι. Ενας υπερήφανος, για τόση αγάπη και εκτίμηση, 53χρονος δικός σας άνθρωπος.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Υ.Γ. Την προβολή, μετά από 38 χρόνια στη δημοσιογραφία...μάλλον δεν την έχω ανάγκη. Ούτε για...ψήφους πάω...Οπότε, ας μην παρεξηγηθώ για το προσωπικό ύφος της ανάρτησης στο μπλογκ, όπου έχω την πλήρη ευθύνη για ότι διαβάζετε. Η συναισθηματική φόρτιση είναι μέσα στο πρόγραμμα, καμμιά φορά....Δεν είναι κακό να ανοίγεις την καρδιά σου εκεί όπου αγαπάς....
