Ολοι είμαστε γονείς. Αλλος έχει μικρό παιδί, άλλος μεγαλύτερο.
Ειδικά με τις κόρες, εμείς οι μπαμπάδες, έχουμε...ευαισθησία.
Αλλά και οι μαμάδες, αντιδρούν στο πρώτο κλάμα της μικρής τους.
Ανθρώπινα όλα αυτά.
Ομως, όταν αφήσουμε χώρο για δεύτερες σκέψεις, θα συμφωνήσουμε ότι πάνω από όλα είναι και πρέπει να είναι η ΟΜΑΔΑ.
Πάμε στους αγώνες του Σαββατοκύριακου με χαρά, όχι με μιζέρια και κακή διάθεση.
Αυτά τα συναισθήματα είναι για άλλες ομάδες, όχι για τον Πορφύρα.
Πριν από 14 χρόνια, μηδενισθήκαμε γιατί δεν μπορέσαμε να αγωνισθούμε σε αναπτυξιακό πρωτάθλημα, δεν είχαμε ομάδα.
Και σήμερα, έχουμε 9 αναπτυξιακές ομάδες. Και του χρόνου, περισσότερες.
Συνεχίζουμε, υπηρετώντας την αρχή ότι καθένας και καθεμία κερδίζουν ότι παίρνουν, δεν τους χαρίζεται.
Δεν μπορούμε να φτιάχνουμε την ΟΜΑΔΑ με τα προσωπικά γούστα, αλλά, εφόσον μας εμπιστεύεστε, θα θέλαμε να ακολουθείτε αυτό που δίνουμε ως κατεύθυνση.
Τα αποτελέσματα και η καθημερινή προσέλευση νέων αθλητριών, κυρίως, το δικό σας αισθητήριο, δείχνει ότι κάνουμε καλά αυτό που έχουμε αναλάβει.
Αλλο είναι ΟΜΑΔΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, άλλο ομάδα-καφενείο, όπου όλοι βλέπουν να γίνεται ότι ευχαριστεί τους ίδιους.
Εδώ, θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι αισθανόμαστε σωστό για το κοινό καλό.
Και με την αγάπη ΟΛΩΝ ΣΑΣ και την ΚΟΙΝΗ ΑΠΟΔΟΧΗ, θα πάμε πάρα πολύ καλύτερα.
Αρκεί να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ότι είμαστε μία ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ και όχι εισπρακτικός μηχανισμός με πελάτες ή παιδική χαρά.
Για αυτό, άλλωστε, δε φέρατε τα παιδιά σας στο βόλεϊ του Πορφύρα ;
Υ.Γ.
Εύκολο να χαϊδεύεις αυτιά, δύσκολο να μιλάς με τους ανθρώπους και να είσαι ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ, για τα παιδιά τους....Αυτό, ΜΟΝΟ στο βόλεϊ του Πορφύρα. Τόσο απλά...
Ειδικά με τις κόρες, εμείς οι μπαμπάδες, έχουμε...ευαισθησία.
Αλλά και οι μαμάδες, αντιδρούν στο πρώτο κλάμα της μικρής τους.
Ανθρώπινα όλα αυτά.
Ομως, όταν αφήσουμε χώρο για δεύτερες σκέψεις, θα συμφωνήσουμε ότι πάνω από όλα είναι και πρέπει να είναι η ΟΜΑΔΑ.
Πάμε στους αγώνες του Σαββατοκύριακου με χαρά, όχι με μιζέρια και κακή διάθεση.
Αυτά τα συναισθήματα είναι για άλλες ομάδες, όχι για τον Πορφύρα.
Πριν από 14 χρόνια, μηδενισθήκαμε γιατί δεν μπορέσαμε να αγωνισθούμε σε αναπτυξιακό πρωτάθλημα, δεν είχαμε ομάδα.
Και σήμερα, έχουμε 9 αναπτυξιακές ομάδες. Και του χρόνου, περισσότερες.
Συνεχίζουμε, υπηρετώντας την αρχή ότι καθένας και καθεμία κερδίζουν ότι παίρνουν, δεν τους χαρίζεται.
Δεν μπορούμε να φτιάχνουμε την ΟΜΑΔΑ με τα προσωπικά γούστα, αλλά, εφόσον μας εμπιστεύεστε, θα θέλαμε να ακολουθείτε αυτό που δίνουμε ως κατεύθυνση.
Τα αποτελέσματα και η καθημερινή προσέλευση νέων αθλητριών, κυρίως, το δικό σας αισθητήριο, δείχνει ότι κάνουμε καλά αυτό που έχουμε αναλάβει.
Αλλο είναι ΟΜΑΔΑ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, άλλο ομάδα-καφενείο, όπου όλοι βλέπουν να γίνεται ότι ευχαριστεί τους ίδιους.
Εδώ, θα συνεχίσουμε να κάνουμε ότι αισθανόμαστε σωστό για το κοινό καλό.
Και με την αγάπη ΟΛΩΝ ΣΑΣ και την ΚΟΙΝΗ ΑΠΟΔΟΧΗ, θα πάμε πάρα πολύ καλύτερα.
Αρκεί να έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ότι είμαστε μία ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ και όχι εισπρακτικός μηχανισμός με πελάτες ή παιδική χαρά.
Για αυτό, άλλωστε, δε φέρατε τα παιδιά σας στο βόλεϊ του Πορφύρα ;
Υ.Γ.
Εύκολο να χαϊδεύεις αυτιά, δύσκολο να μιλάς με τους ανθρώπους και να είσαι ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ, για τα παιδιά τους....Αυτό, ΜΟΝΟ στο βόλεϊ του Πορφύρα. Τόσο απλά...
