Επιτρέψτε μου κάποιες σκέψεις, χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο, αλλά, ως μόνος εκ των πραγμάτων απόλυτα αντικειμενικός κριτής όσων συμβαίνουν στο βόλεϊ του Πορφύρα και δίχως να αναφερόμαστε σε ιδιότητες ή ότι άλλο, καθώς, εδώ είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, άσχετα από τις αποφάσεις για τις οποίες κάποιος πρέπει να παίρνει την ευθύνη, αντί να παραπέμπει δεξιά και αριστερά για να αποφύγει τη φθορά, να κάνει ...δημόσιες σχέσεις και να κερδίσει χρόνο.
Ξεκίνησαν τα πρωταθλήματα Παγκορασίδων, με τα περισσότερα παιδιά να παίζουν για πρώτη φορά και άλλα να παρουσιάζονται με διαφορετικές, πιο δύσκολου επιπέδου, σε σχέση με πέρσι, ομάδες.
Η εικόνα μας ήταν πολύ καλή. Συνολικά. Λάθη έγιναν. Από όλες και όλους μας.
Και θα ξαναγίνουν. Αυτά οφείλουμε να προσπαθούμε να διορθώσουμε, γιατί, το πανηγύρι για το αποτέλεσμα πρέπει να κρατά λίγο.
Ψυχραιμία. Σύνεση. ΟΧΙ ΠΙΕΣΗ ΑΛΛΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στα παιδιά, συζήτηση, υπομονή, δουλειά, αγωνιστικότητα, διαρκής αφοσίωση από όλες και όλους μας.
Στα δύσκολα δοκιμαζόμαστε όλοι.
Στα εύκολα πετάμε στα ουράνια. Και σε μία εβδομάδα, με την πρώτη αναποδιά, θα μας φταίνε οι μπάλες, το ταβάνι και ο κακός καιρός.
Ξεχάστε τα εύσημα και τις επιτυχίες, μάθετε από τα αρνητικά αποτελέσματα, πάρτε υπερηφάνεια από τα θετικά, αλλά, σας παρακαλώ, ενθαρρύνετε τα παιδιά να αγαπούν το βόλεϊ, την ΟΜΑΔΑ, να μάθουν να κερδίζουν περισσότερα μέσα από την προσπάθεια, ακόμα και να αντέχουν την αδικία, γιατί δε θα ισχυρισθώ ότι όλα είναι καλώς καμωμένα.
Ο Βούδας, που πάντα έχει δίκιο, είναι μακριά από εδώ. Και στον Πορφύρα, σίγουρα, δεν υπάρχει.
Μη ξεχνάτε : Είναι ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Από το οποίο ελπίζουμε ( για αυτό αγωνιζόμαστε ) να πάρουν τα παιδάκια μας, ότι καλύτερο μπορούμε να τους δώσουμε, σε ένα περιβάλλον, στο οποίο οι γονείς τους τρέχουν για να τα στηρίξουν, οι περισσότεροι άνεργοι ή απλήρωτοι από τις εργασίες τους, με επιβαρυμένη, κυρίως, τη ψυχική υγεία τους και με έγνοιες για τους γέροντες και τις γερόντισες που έχουν να φροντίσουν, εκτός από τη δική τους οικογένεια.
Ομορφη η χαρά για την νίκη, λογική η πικρία για ένα αποτέλεσμα ή για τον ρόλο που μπορεί να είχε ένα παιδί, αλλά, δεν βίωσε στην πράξη, αλλά, ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, καλύτερο, νομίζω, θα είναι να κρατάμε τα δυνατά συναισθήματα που μας δίνει ο αθλητισμός, μαθαίνοντας να τα διαχειριζόμαστε.
Με τα λάθη μας και τα στραβά μας, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, παρουσιάζουμε ένα ΩΡΑΙΟ ΕΡΓΟ.
Αυτό ας έχουμε στο μυαλό μας. Για να στηρίξουμε τα παιδιά όπως πρέπει, με σεβασμό ασφαλώς και στην εικόνα που πρέπει να έχει ο Πορφύρας μας.
Δεν είναι δεδομένο ότι θα συμφωνούμε σε όλα αυτά.
Ομως, σίγουρα, μπορούμε με ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και ΣΥΖΗΤΗΣΗ ( πάντα είμαστε ανοιχτοί, γιατί, διορθώνεσαι όταν ακούς και όχι όταν έχεις σύνδρομο ...παντογνωσίας...) να τα κάνουμε όλα καλύτερα.
Και πάνω από όλα, με διαρκή προσπάθεια.
Να είστε καλά.
Ευχαριστούμε που εμπιστευθήκατε τα παιδιά σας στο βόλεϊ του Πορφύρα, αλλά ευχαριστούμε και εκείνους που μοχθούν κοντά τους, ώστε να τα υποστηρίξουν και να συμβάλλουν, με όρους ασφάλειας και αξιοπρέπειας, στη βελτίωση και πρόοδο τους.
Ολοι πια μιλούν για το βόλεϊ του Πορφύρα. Ολοι μας κοιτούν. Πολλοί μας φέρνουν ως παράδειγμα. Οι υποχρεώσεις μας, λοιπόν, είναι ακόμα μεγαλύτερες.
Καλή σας εβδομάδα. Με ΥΓΕΙΑ.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Ξεκίνησαν τα πρωταθλήματα Παγκορασίδων, με τα περισσότερα παιδιά να παίζουν για πρώτη φορά και άλλα να παρουσιάζονται με διαφορετικές, πιο δύσκολου επιπέδου, σε σχέση με πέρσι, ομάδες.
Η εικόνα μας ήταν πολύ καλή. Συνολικά. Λάθη έγιναν. Από όλες και όλους μας.
Και θα ξαναγίνουν. Αυτά οφείλουμε να προσπαθούμε να διορθώσουμε, γιατί, το πανηγύρι για το αποτέλεσμα πρέπει να κρατά λίγο.
Ψυχραιμία. Σύνεση. ΟΧΙ ΠΙΕΣΗ ΑΛΛΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ στα παιδιά, συζήτηση, υπομονή, δουλειά, αγωνιστικότητα, διαρκής αφοσίωση από όλες και όλους μας.
Στα δύσκολα δοκιμαζόμαστε όλοι.
Στα εύκολα πετάμε στα ουράνια. Και σε μία εβδομάδα, με την πρώτη αναποδιά, θα μας φταίνε οι μπάλες, το ταβάνι και ο κακός καιρός.
Ξεχάστε τα εύσημα και τις επιτυχίες, μάθετε από τα αρνητικά αποτελέσματα, πάρτε υπερηφάνεια από τα θετικά, αλλά, σας παρακαλώ, ενθαρρύνετε τα παιδιά να αγαπούν το βόλεϊ, την ΟΜΑΔΑ, να μάθουν να κερδίζουν περισσότερα μέσα από την προσπάθεια, ακόμα και να αντέχουν την αδικία, γιατί δε θα ισχυρισθώ ότι όλα είναι καλώς καμωμένα.
Ο Βούδας, που πάντα έχει δίκιο, είναι μακριά από εδώ. Και στον Πορφύρα, σίγουρα, δεν υπάρχει.
Μη ξεχνάτε : Είναι ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Από το οποίο ελπίζουμε ( για αυτό αγωνιζόμαστε ) να πάρουν τα παιδάκια μας, ότι καλύτερο μπορούμε να τους δώσουμε, σε ένα περιβάλλον, στο οποίο οι γονείς τους τρέχουν για να τα στηρίξουν, οι περισσότεροι άνεργοι ή απλήρωτοι από τις εργασίες τους, με επιβαρυμένη, κυρίως, τη ψυχική υγεία τους και με έγνοιες για τους γέροντες και τις γερόντισες που έχουν να φροντίσουν, εκτός από τη δική τους οικογένεια.
Ομορφη η χαρά για την νίκη, λογική η πικρία για ένα αποτέλεσμα ή για τον ρόλο που μπορεί να είχε ένα παιδί, αλλά, δεν βίωσε στην πράξη, αλλά, ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ, καλύτερο, νομίζω, θα είναι να κρατάμε τα δυνατά συναισθήματα που μας δίνει ο αθλητισμός, μαθαίνοντας να τα διαχειριζόμαστε.
Με τα λάθη μας και τα στραβά μας, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, παρουσιάζουμε ένα ΩΡΑΙΟ ΕΡΓΟ.
Αυτό ας έχουμε στο μυαλό μας. Για να στηρίξουμε τα παιδιά όπως πρέπει, με σεβασμό ασφαλώς και στην εικόνα που πρέπει να έχει ο Πορφύρας μας.
Δεν είναι δεδομένο ότι θα συμφωνούμε σε όλα αυτά.
Ομως, σίγουρα, μπορούμε με ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και ΣΥΖΗΤΗΣΗ ( πάντα είμαστε ανοιχτοί, γιατί, διορθώνεσαι όταν ακούς και όχι όταν έχεις σύνδρομο ...παντογνωσίας...) να τα κάνουμε όλα καλύτερα.
Και πάνω από όλα, με διαρκή προσπάθεια.
Να είστε καλά.
Ευχαριστούμε που εμπιστευθήκατε τα παιδιά σας στο βόλεϊ του Πορφύρα, αλλά ευχαριστούμε και εκείνους που μοχθούν κοντά τους, ώστε να τα υποστηρίξουν και να συμβάλλουν, με όρους ασφάλειας και αξιοπρέπειας, στη βελτίωση και πρόοδο τους.
Ολοι πια μιλούν για το βόλεϊ του Πορφύρα. Ολοι μας κοιτούν. Πολλοί μας φέρνουν ως παράδειγμα. Οι υποχρεώσεις μας, λοιπόν, είναι ακόμα μεγαλύτερες.
Καλή σας εβδομάδα. Με ΥΓΕΙΑ.
Νίκος Δελαγραμμάτικας
