Ο ΑΟΦ Πορφύρας, στην επιστροφή του στην Α1 Εθνική Κατηγορία στο Βόλεϊ Γυναικών, ξεκινά την αγωνιστική περίοδο 2017-2018, με υπερηφάνεια, ελπίδες αλλά και ευχές για ΥΓΕΙΑ στις αθλήτριες, τα μέλη των προπονητικών τιμ, τα διοικητικά στελέχη και συνεργάτες, τους φιλάθλους και υποστηρικτές ΟΛΩΝ των ομάδων, τους διαιτητές, τους δημοσιογράφους, το προσωπικό και την Διοίκηση της ΕΟΠΕ, διοργανώτριας αρχής του πρωταθλήματος.
Με τις δυνάμεις που διαθέτουμε και διαρκή αγώνα μέρα-μέρα, κυρίως, ωστόσο με την αγάπη όλων όσοι εκτιμούν και αναγνωρίζουν την προσπάθεια μας, θα διεκδικήσουμε το καλύτερο δυνατό.
Πρώτος στόχος μας είναι η επιβίωση, με όρους αξιοπρέπειας και στη συνέχεια, πιστεύουμε ότι θα πάρουμε αυτό που αξίζουμε, αγωνιζόμενοι για την γειτονιά μας, την πόλη μας, τις αρχές μας και για να τιμήσουμε την επέτειο των 60 χρόνων ιστορίας του ΑΟΦ Πορφύρας.
Θέλουμε ( και πάλι ) να αποδείξουμε ότι ακόμα και σε αυτές τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, υπάρχει περιθώριο για προσπάθειες αγνές, με σαφή προσανατολισμό, μεράκι, τρέλα και πείσμα.
Καλό πρωτάθλημα σε όλες και όλους, με αλληλοσεβασμό και θετική ενέργεια, γιατί με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, η ενασχόληση με ότι αγαπάμε, ίσως είναι η τελευταία διέξοδος που μας απέμεινε, πέρα από την οικογένεια μας.
Με τις δυνάμεις που διαθέτουμε και διαρκή αγώνα μέρα-μέρα, κυρίως, ωστόσο με την αγάπη όλων όσοι εκτιμούν και αναγνωρίζουν την προσπάθεια μας, θα διεκδικήσουμε το καλύτερο δυνατό.
Πρώτος στόχος μας είναι η επιβίωση, με όρους αξιοπρέπειας και στη συνέχεια, πιστεύουμε ότι θα πάρουμε αυτό που αξίζουμε, αγωνιζόμενοι για την γειτονιά μας, την πόλη μας, τις αρχές μας και για να τιμήσουμε την επέτειο των 60 χρόνων ιστορίας του ΑΟΦ Πορφύρας.
Θέλουμε ( και πάλι ) να αποδείξουμε ότι ακόμα και σε αυτές τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, υπάρχει περιθώριο για προσπάθειες αγνές, με σαφή προσανατολισμό, μεράκι, τρέλα και πείσμα.
Καλό πρωτάθλημα σε όλες και όλους, με αλληλοσεβασμό και θετική ενέργεια, γιατί με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, η ενασχόληση με ότι αγαπάμε, ίσως είναι η τελευταία διέξοδος που μας απέμεινε, πέρα από την οικογένεια μας.