Αυτή την φορά τα συλλυπητήρια, είναι για τον χαμό της μαμάς μου Μαρίας, που ταξίδεψε τα ξημερώματα στον Παράδεισο, μετά από άνισο αγώνα με τα χρόνια προβλήματα της, για 36 ημέρες στο νοσοκομείο.
Επειδή στην ομάδα μας, είναι μέλη πολλά ανήλικα παιδιά του Πορφύρα μας, τον οποίο η μαμά μου παρακολουθούσε ανελλιπώς ( όταν χάναμε, με...πείραζε, αλλά, δεν την...παρεξηγούσα... ) ακόμα και όταν μετά από 15 χρόνια, σταμάτησε να αγωνίζεται η εγγονή της, δεν είναι σωστό να βαρύνουμε άλλο το κλίμα.
Το πείσμα της για ζωή έως το τέλος, η μαχητικότητα, το ήθος και η αξιοπρέπεια της, είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσουν να χαρακτηρίζουν όλους μας, στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του Πορφύρα που λατρεύουμε.
Προσέχετε τους δικούς σας και τους εαυτούς σας.
Να έχετε ΥΓΕΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ και ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ειδικά εσείς ΠΑΙΔΙΑ μου.
Ο κύριος Νίκος
