Προς το Δ.Σ. της Ε.Ο.Π.Ε.
Κυρίες και Κύριοι Σύμβουλοι ης Ομοσπονδίας ,
Ανταποκρινόμενος στη δημόσια πρόσκληση σας για συμμετοχή στη διαβούλευση με αντικείμενο ζητήματα που θα συζητηθούν και θα κριθούν κατά την επικείμενη Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας, παρακαλώ εκ των προτέρων να μου συγχωρεθεί η αναφορά μου και σε θέματα τα οποία δεν εμπεριέχονται στην ατζέντα που καθορίσατε.
Επτά είναι οι πυλώνες τοποθέτησης μου σε τομείς που φρονώ ότι πολλούς θα πρέπει να απασχολούν σε ένα άθλημα για το οποίο φαντάζομαι ότι είναι θεμιτό έστω να ακουσθούν οι απόψεις ακόμα και εκείνων που το αγαπούν και το υπηρετούν έντιμα, αν και νεόκοποι και ρομαντικοί, χωρίς ασφαλώς να έχουν διάθεση να διεκδικήσουν πιστοποίηση γνώσης του αντικειμένου ή αναγνώριση πανσοφίας.
1. Επειδή σοβαρότερο από οτιδήποτε άλλο είναι το θέμα της ανάπτυξης και ας προσεγγίζεται αυτή με διαφορετικές αντιλήψεις, ξεκινώ απο τις αλλαγές στις ηλικίες με δικαίωμα συμμετοχής στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα της περιόδου 2011-2012.
Η λογική που ακολουθήθηκε, γενικά είναι ορθή. Στις Νεάνιδες, όμως, εκτιμήθηκε ότι πρέπει να αποκλεισθούν οι γεννημένες το 1991 και το 1992 αθλήτριες. Ετσι, φεύγουν, δύο χρονιές αντί για μία όπως συνέβαινε στα τελευταία χρόνια. Με αυτόν τον τρόπο μένουν ως διαθέσιμες για τις ομάδες Νεανίδων οι αθλήτριες που γεννήθηκαν το 1993 ( τις οποίες είναι αμφίβολο αν πρέπει να υπολογίζουμε αφού είτε θα συνεχίσουν τις σπουδές τους σε ΑΕΙ και ΤΕΙ εκτός της πόλης τους είτε θα χρειασθούν ικανό χρονικό διάστημα επανένταξης καθώς εφέτος είναι στην Γ΄ Λυκείου ), οι γεννημένες το 1994 που θα πηγαίνουν στην Γ΄ Λυκείου ( και άρα ουσιαστικά δεν υπολογίζονται ) και από εκεί και έπειτα τα μικρότερα παιδιά για τα οποία υπάρχουν και άλλα πρωταθλήματα βεβαίως και δεν είναι πάντα διατεθειμένα να παίζουν Πέμπτη βράδυ( ΕΣΠΕΔΑ) επιστρέφοντας σπίτι τους κατά τις 01.00 ή και αργότερα. Η διαθεσιμότητα των κοριτσιών που γεννήθηκαν το 1995 και θα είναι στην Β΄ Λυκείου επίσης είναι αμφιλεγόμενη καθώς απο τη νέα σχολική χρονιά, με τις αλλαγές από το Υπουργείο Παιδείας, θα υπολογίζονται οι βαθμοί και της Β΄Λυκείου για την εισαγωγή σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, οπότε ξεχνάμε και αυτή τη χρονιά.
Πέραν αυτών, δε χρειάζεται να διώχνουμε παιδιά από το βόλει. Γιατί τα κορίτσια που δεν είναι σε θέση να προσφέρουν ή να έχουν ουσιώδη ρόλο στις γυναικείες ομάδες και έχουν γεννηθεί το 1991 και το 1992, απλώς θα αναγκασθούν να σταματήσουν. Αν έχουμε έστω τη μία από αυτές τις δύο χρονιές στο γήπεδο, αν όχι και τις δύο, ελπίζουμε στην βελτίωση παιδιών που τώρα επανέρχονται πλήρως μετά από το εντατικό διάβασμα και την υπερένταση της Γ΄Λυκείου και κρατάμε το ενδιαφέρον τους ευελπιστώντας ότι θα γίνουν καλύτερα και θα αποτελέσουν λύσεις για την γυναικεία ομάδα του συλλόγου τους.
Με αυτόν τον τρόπο οι Νεάνιδες θα έχουν αθλήτριες έως και 20 ετών, στο ξεκίνημα της σαιζόν, οπότε μπορούμε να τις αντιμετωπίζουμε ως τη ‘’δεύτερη ομάδα ‘’ και τον προθάλαμο της γυναικείας. Χωρίς 2 χρονιές, 1991 και 1992, θα σβήσουν ομάδες Νεανίδων και μαζί τους θα χαθούν και οι 93άρες. Μπορεί αυτά τα παιδιά να μην είναι ‘’σούπερ ταλέντα’’ αλλά για τη συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων είναι δυνατό να αποδειχθούν χρησιμότατες. Ας μην τις διώξουμε. Αγώνα κάνουμε για να βρούμε παιδιά με ελεύθερο χρόνο….
2. Η επαναφορά και καθιέρωση της μεταγραφικής περιόδου στο διάστημα έως το τέλος Ιουλίου, είναι απαραίτητη. Τα εθνικά πρωταθλήματα αρχίζουν αργότερα σε σχέση με τα τοπικά αλλά όταν η Ομοσπονδία δίνει το δικαίωμα να ξεκινήσουν οι διοργανώσεις των Ενώσεων της από τα μέσα Σεπτεμβρίου και όταν στην πράξη τα πρωταθλήματα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιά έχουν έναρξη από τις 10 έως τις 15 Οκτωβρίου, τι ομάδες θα φτιάξουμε και πότε όταν οι μεταγραφές γίνονται έως και τα μέσα Σεπτεμβρίου αν όχι και πολύ αργότερα;
Ούτε είναι δυνατόν ένας παράγοντας να περιμένει πότε θα κλείσουν όλες οι πόρτες στις εθνικές κατηγορίες για αθλήτριες—αθλητές ώστε να πάρει ότι απομείνει, χωρίς να ξέρει ο προπονητής του που πρέπει να υπολογίζει, όταν έχει ξεκινήσει την προετοιμασία από τις 23 Αυγούστου.
Και εντέλει, δεν είναι δυνατό να ασχολούμαστε όλο το καλοκαίρι με τις μεταγραφές. Τι νόημα έχει αυτό ; Μόνο πιέσεις και φθορά δημιουργεί.
3. Η έγκαιρη δήλωση συμμετοχής στην κατηγορία πρέπει να τοποθετηθεί χρονικά, με απόσταση από την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος όχι μικρότερη από τις 45 ημέρες. Οποια ομάδα δε δηλώσει έγκαιρα αδυναμία συμμετοχής θα πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο όχι να πέφτει στην κατώτερη κατηγορία αλλά δύο κατηγορίες χαμηλότερα, ώστε να αναλαμβάνει το βάρος των ευθυνών της.
4. Στην έναρξη της περιόδου, προτού σταλούν οι ανανεώσεις για τις κοινοτικές αθλήτριες οι οποίες έχουν νόμιμα εκδοθέντα δελτία, είναι φρόνιμο να απαιτεί η Ομοσπονδία να της γνωστοποιηθούν τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι συνεχίζουν να συντρέχουν τα ίδια δεδομένα για αυτές τις αθλήτριες όπως ίσχυε κατά την ημέρα έκδοσης του δελτίου τους. Πρώτα πρέπει να βεβαιώνεται ότι εξακολουθεί να υπάρχει αυτοπρόσωπη φυσική παρουσία, κατοικία και απασχόληση στην Ελλάδα για κάθε κοινοτική αθλήτρια και μετά να δίνεται η ανανέωση δελτίου.
5. Αναγκαίο είναι να μπεί καταληκτική ημερομηνία για τις διαγραφές και εγγραφές αθλητριών. Δεν νοείται ως ορθόδοξο να υπάρχουν τέτοιες μεταβολές μεσούσης της περιόδου.
6. Στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης των πρωταθλημάτων των εθνικών κατηγοριών, αποφασίσθηκε ότι θα πρέπει να ανέβουν απευθείας στην Α2 Γυναικών, για την περίοδο 2011-2012, οι πρωταθλήτριες ομάδες όλων των Ενώσεων της χώρας, δίχως δηλαδή να υπάρχουν μπαράζ.
Με όλο τον σεβασμό στον αγώνα, την ιστορία, την παράδοση και τη δυναμική των σωματείων της περιφέρειας, στην παραγωγή ταλέντων και στη σταθερή και με αθλητικούς όρους παρουσία τους, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, προσπαθώ αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει ευκαιρία ανόδου στην Α2 και για μία δεύτερη ομάδα από τις 3 μεγαλύτερες τοπικές Ενώσεις που κατά τεκμήριο έχουν τα ισχυρότερα πρωταθλήματα.
Ναι στην αποκέντρωση αλλά με όρους και προυποθέσεις (όπως βιωσιμότητα, αριθμό γηγενών αθλητριών, οικονομικά δεδομένα ) και πάντως όχι δίχως να αξιολογηθεί ότι στην ΕΣΠΕΔΑ, την ΕΣΠΑΑΑ και την ΕΠΕΣΘ γίνονται πρωταθλήματα με υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού που χαρακτηρίζονται από πληθωριστικές κινήσεις και υπερσυγκεντρωτισμό εξαιρετικών αθλητριών και προπονητών μετά από την κατάργηση της Β΄ Εθνικής στις γυναίκες.
Ναι στην περιφέρεια αλλά όχι στον αποκλεισμό ομάδων που δικαιούνται δικαιότερης αντιμετώπισης.
Τα στοιχεία έχουν ενδιαφέρον και για το επίπεδο της αθλητικής δοκιμασίας που δε δικαιολογεί, με αθλητικά κριτήρια, απόλυτη εξίσωση ως προς την προαγωγή των ομάδων.
Οι ομάδες σε ΕΣΠΕΔΑ, ΕΣΠΑΑΑ και ΕΠΕΣΘ θα δώσουν εφέτος τουλάχιστον από 22 παιχνίδια. Πέρσι, η πρωταθλήτρια χρειάσθηκε 30 συναντήσεις. Οι βαθμολογικοί συσχετισμοί σε αυτές τις Ενώσεις , ειδικά κατά την τελευταία τριετία, αποδεικνύουν ( έστω όχι καθολικά αλλά σίγουρα πειστικά) και τον βαθμό δυσκολίας για τη διασφάλιση της πρωτιάς μέσα από διαδικασία σειράς αγώνων με υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού.
Στην ΕΣΠΕ Μακεδονίας οι 12 ομάδες έπαιξαν σε 2 Ομίλους των 6. Εδωσαν από 10 ματς . Αλλα 6 παιχνίδια έγιναν από τις 4 ομάδες που πήγαν στα πλαίυ οφφ.
Ο πρωταθλητής βγήκε με 16 αγώνες.
Στην ΕΣΠΕ Θράκης—Ανατολικής Μακεδονίας, ξεκίνησαν 7 ομάδες και οι 2 αποχώρησαν. Ελάχιστα τα παιχνίδια.
Στην ΕΣΠΕ Δυτικής Ελλάδος, οι 5 ομάδες αγωνίσθηκαν σε σαιζόν 4 μηνών παίζοντας από 8 φορές η καθεμία.
Στην ΕΣΠΕ Κρήτης , οι 10 ομάδες χωρίσθηκαν σε 2 Ομίλους των 5. Εδωσαν από 8 παιχνίδια και στη συνέχεια έπαιξαν από 2 ακόμα όσες ήταν στην καλύτερη τετράδα, με τις 2 ομάδες από κάθε Ομιλο.
Στην ΕΣΠΕ Κεντρικής Ελλάδος, οι Ομιλοι ήταν 3. Με 5 , 5 και 4 ομάδες. Στη δεύτερη φάση πέρασαν οι 2 πρώτες ομάδες από κάθε Ομιλο. Η πρωταθλήτρια βγήκε με 18 αναμετρήσεις.
Στην ΕΣΠΕ Πελοποννήσου, οι ομάδες ήταν 8 και οι αγώνες 14.
Στην ΕΣΠΕ Νήσων, οι ομάδες στα Δωδεκάννησα ήταν 4, στις Κυκλάδες 6, στη Λέσβο 4, στη Χίο 4, στη Σάμο 7. Οι πρωταθλήτριες αυτών των περιοχών θα παίξουν σε μπαράζ ενός γύρου με βαθμολογία. Δηλαδή, μία ομάδα θα έχει δώσει όχι πιο πολλά από 16 ματς αλλά ίσως και μόλις 10.
7. Τέλος, αλλαγή χρειάζεται και σε ότι αφορά τα πλαίυ οφφ. Πρέπει να επανέλθουν, για την ομορφιά του αθλήματος και για την επιμήκυνση της αγωνιστικής περιόδου καθώς άλλωστε εφέτος αλλού έγιναν, αλλού καταργήθηκαν και αλλού πραγματοποιήθηκαν με άλλη ονομασία.
Υ.Γ. Η wild card έχει ενδιαφέρον ως προοπτική συμμετοχής. Απαιτούνται όμως και οικονομικά κριτήρια και επέκταση της σε όλες τις κατηγορίες, οπότε πρέπει να συζητηθεί με συγκεκριμένα στοιχεία η καθιέρωση της παντού και όχι μόνο για τη συμμετοχή στην Α1. Με τη λογική ότι δεν αρκεί να δώσουμε ώθηση σε μία ομάδα αλλά οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι με το σπρώξιμο προς τα πάνω δεν επιτυγχάνουμε απλώς και μόνο τη συντόμευση της ζωής της στέλνοντας την πιο κοντά στην καταστροφή επειδή πήρε κάτι για το οποίο δεν ήταν έτοιμη και δεν μπορεί να διαχειρισθεί.
Σας ευχαριστώ
Με εκτίμηση
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Δημοσιογράφος
Μέλος Δ.Σ. Α.Ο.Φ. Πορφύρας
Τα στοιχεία έχουν ενδιαφέρον και για το επίπεδο της αθλητικής δοκιμασίας που δε δικαιολογεί, με αθλητικά κριτήρια, απόλυτη εξίσωση ως προς την προαγωγή των ομάδων.
Οι ομάδες σε ΕΣΠΕΔΑ, ΕΣΠΑΑΑ και ΕΠΕΣΘ θα δώσουν εφέτος τουλάχιστον από 22 παιχνίδια. Πέρσι, η πρωταθλήτρια χρειάσθηκε 30 συναντήσεις. Οι βαθμολογικοί συσχετισμοί σε αυτές τις Ενώσεις , ειδικά κατά την τελευταία τριετία, αποδεικνύουν ( έστω όχι καθολικά αλλά σίγουρα πειστικά) και τον βαθμό δυσκολίας για τη διασφάλιση της πρωτιάς μέσα από διαδικασία σειράς αγώνων με υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού.
Στην ΕΣΠΕ Μακεδονίας οι 12 ομάδες έπαιξαν σε 2 Ομίλους των 6. Εδωσαν από 10 ματς . Αλλα 6 παιχνίδια έγιναν από τις 4 ομάδες που πήγαν στα πλαίυ οφφ.
Ο πρωταθλητής βγήκε με 16 αγώνες.
Στην ΕΣΠΕ Θράκης—Ανατολικής Μακεδονίας, ξεκίνησαν 7 ομάδες και οι 2 αποχώρησαν. Ελάχιστα τα παιχνίδια.
Στην ΕΣΠΕ Δυτικής Ελλάδος, οι 5 ομάδες αγωνίσθηκαν σε σαιζόν 4 μηνών παίζοντας από 8 φορές η καθεμία.
Στην ΕΣΠΕ Κρήτης , οι 10 ομάδες χωρίσθηκαν σε 2 Ομίλους των 5. Εδωσαν από 8 παιχνίδια και στη συνέχεια έπαιξαν από 2 ακόμα όσες ήταν στην καλύτερη τετράδα, με τις 2 ομάδες από κάθε Ομιλο.
Στην ΕΣΠΕ Κεντρικής Ελλάδος, οι Ομιλοι ήταν 3. Με 5 , 5 και 4 ομάδες. Στη δεύτερη φάση πέρασαν οι 2 πρώτες ομάδες από κάθε Ομιλο. Η πρωταθλήτρια βγήκε με 18 αναμετρήσεις.
Στην ΕΣΠΕ Πελοποννήσου, οι ομάδες ήταν 8 και οι αγώνες 14.
Στην ΕΣΠΕ Νήσων, οι ομάδες στα Δωδεκάννησα ήταν 4, στις Κυκλάδες 6, στη Λέσβο 4, στη Χίο 4, στη Σάμο 7. Οι πρωταθλήτριες αυτών των περιοχών θα παίξουν σε μπαράζ ενός γύρου με βαθμολογία. Δηλαδή, μία ομάδα θα έχει δώσει όχι πιο πολλά από 16 ματς αλλά ίσως και μόλις 10.
7. Τέλος, αλλαγή χρειάζεται και σε ότι αφορά τα πλαίυ οφφ. Πρέπει να επανέλθουν, για την ομορφιά του αθλήματος και για την επιμήκυνση της αγωνιστικής περιόδου καθώς άλλωστε εφέτος αλλού έγιναν, αλλού καταργήθηκαν και αλλού πραγματοποιήθηκαν με άλλη ονομασία.
Υ.Γ. Η wild card έχει ενδιαφέρον ως προοπτική συμμετοχής. Απαιτούνται όμως και οικονομικά κριτήρια και επέκταση της σε όλες τις κατηγορίες, οπότε πρέπει να συζητηθεί με συγκεκριμένα στοιχεία η καθιέρωση της παντού και όχι μόνο για τη συμμετοχή στην Α1. Με τη λογική ότι δεν αρκεί να δώσουμε ώθηση σε μία ομάδα αλλά οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι με το σπρώξιμο προς τα πάνω δεν επιτυγχάνουμε απλώς και μόνο τη συντόμευση της ζωής της στέλνοντας την πιο κοντά στην καταστροφή επειδή πήρε κάτι για το οποίο δεν ήταν έτοιμη και δεν μπορεί να διαχειρισθεί.
Σας ευχαριστώ
Με εκτίμηση
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Δημοσιογράφος
Μέλος Δ.Σ. Α.Ο.Φ. Πορφύρας
