Το μονίμως ευρισκόμενο στο δικό του μικρόκοσμο βόλει γυαικών, αυτό στο οποίο προσπαθούμε να προσφέρουμε και να παράσχουμε υπηρεσίες, δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τις εξελίξεις.
Κυρίως, επειδή, είναι αλήθεια ότι δεν υιοθετούμε μέτρα και εφαρμογές που αλλού έχουν υλοποιηθεί.
Σε άλλες ευρωπαικές χώρες, στη Δυτική Ευρώπη, απαγορεύεται να παίζουν στα πρωταθλήματα Παγκορασίδων--Παμπαίδων με σέρβις απο πάνω.
Ωστε να γίνεται παιχνίδι και να μαθαίνουν τα παιδιά, αντί, πολύ συχνά, να γίνονται κωμικά σερί απο σέρβις.
Επίσης, αλλού, επιβάλλεται να είναι πιο χαμηλά το φιλέ, πάλι για να παίζουν καλύτερα τα παιδιά.
Στις Παγκορασίδες επιτρέπεται να παίξει ένα κοριτσάκι του 2000 κι εμείς του ζητάμε να καρφώσει με φιλέ στα 2.20....
Με συγχωρείτε. Δε θέλω να κάνω τον έξυπνο.Το έχουμε πεί ξανά. Βόλει δε ξέρω.Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε έστω αυτά που υλοποιούν σε χώρες με καλύτερο επίπεδο εκπροσώπησης σε συλλόγους και Εθνικές ομάδες.
Μήπως στο τέλος της ημέρας, απλώς, δεν είμαστε τόσο καλοί όσο πρέπει και δεν ευθύνεται μόνο η περιορισμένη προετοιμασία ;
Για να μην αναφερθούμε και σε αυτό το μυστήριο (...) των τραυματισμών, που είναι συχνοί και δεν μπορεί να οφείλονται μόνο στην κακή τύχη.
Τελικώς, το μοντέλο του ελληνικού βόλει, σε ανάπτυξη και για τη χαρά του παιχνιδιού, που βασίζεται ;
Τα παιδιά θα τα μαζέψουμε. Οτι κι αν γίνει.Μήπως να μας πείτε κιόλας και τι θέλετε να τα μάθουμε ;
Και σε αυτό ας καταλήξουν και οι προπονητές--προπονήτριες.
Γιατί όταν ήμουν στην ΚΕΠ της ΕΟΠΕ, είχα απορήσει απο τις αντικρουόμενες απόψεις των ομοσπονδιακών προπονητών και προπονητριών... 