Κυρίως στον αθλητισμό, όπου εντέλει όλοι κάνουμε το χόμπυ μας και μέσα απο τη συνύπαρξη με ανθρώπους με τους οποίους έχουμε ένα κοινό ενδιαφέρον ( κάτι το οποίο δε συμβαίνει, για παράδειγμα στη δουλεά μας ή στο ευρύτερο συγγενκό περιβάλλον μας )....
Η Αννα Μαρία Θεοχάρη ήταν στον Πορφύρα εδώ και 4 χρόνια.
Την πήραμε στα 20 της απο τον Εσπερο Καλλιθέας.
Μας βοήθησε, πρόσφερε πολλά, προόδευσε μαζί μας, κέρδισε διακρίσεις, θα μας λείψει κι ως αθλήτρια κι ως προσωπικότητα.
Προκειμένου να διευκολυνθεί στη δουλειά της, καθώς ήδη απο την τελευταία σαιζόν είχε πολλές και προφανείς δυσκολίες να τη συνδυάσει με το βόλει, μας ζήτησε μεταγραφή για ομάδα της γειτονιάς της.
Με ζημία για τον Πορφύρα , σε σχέση με το ποσό απόκτησης και το ποσό παραχώρησης, δεχθήκαμε να τη δώσουμε με ελευθέρας μεταγραφή στον Ικαρο Καλλιθέας, ομάδα που με φιλοδοξίες, καλό και πολύπειρο προπονητή ( Πανταζής ) και σοβαρή διοίκηση, ανέβηκε στην Α΄ΕΣΠΕΔΑ, μόλις μετά απο τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της.
Θα πηγαίνουμε να την βλέπουμε, θα έρχεται να μας βλέπει.
Της ευχόμαστε να είναι γερή, δυνατή και να έχει επιτυχίες.
Και κάτι ακόμα.
Η πόρτα του Πορφύρα τόσο για την Αννούλα όπως και για ορισμένα άλλα παιδιά που φόρεσαν τη φανέλα μας, την τίμησαν, έδωσαν πολλά και συνδύασαν την αθλητική αξιοσύνη με το ΗΘΟΣ, θα είναι πάντα ΑΝΟΙΚΤΗ.
Ελάφι, στο καλό.
Δεν πρόκειται να χαθούμε.
Σε ευχαριστούμε.
Να περνάς καλά και να μη ξεχνάς ότι σε αισθανόμαστε σαν ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΡΦΥΡΑ.
Αυτός που σε έφερε στην ομάδα κι αυτός που έπρεπε να σε δώσει.....
Ν.Δελαγραμμάτικας
