Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Διαχείριση ήττας

Ορισμένες σκέψεις μου, με την όποια σχέση μπορεί να έχω με τον αθλητισμό, για τη διαχείριση της ήττας, σε ομαδικό άθλημα.
---Συμφωνούμε πρώτα απο όλα, ότι αν η ήττα δε μας πειράζει, μένουμε σπίτι κι ασχολούμαστε με κάτι άλλο.
----Η ήττα σε διδάσκει, αρκεί να μαθαίνεις απο αυτήν και να μη χρειάζεται να γίνει επανάληψη του ίδου μαθήματος. Γιατί τα ίδια και τα ίδια τα λένε στους κακούς μαθητές.
---Οταν χάνουμε, αν και παίξαμε όσο μπορούσαμε, λέμε ''όλα καλά''.
---Οταν χάνουμε, με κακή εμφάνιση, πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική.
----Ο στόχος στον αθλητισμό είναι πάντα η κορυφή. Αν δεν πάς για πρωτάθλημα, θα πέσεις κατηγορία, αν πας για την ισοπαλία θα χάσεις.
----Σεβόμαστε τους εαυτούς μας για να μας σεβασθούν κι οι άλλοι. Γιατί όπως στρώνεις, έτσι κοιμάσαι...
----Οι δικαιολογίες είναι για τα παιδάκια και για τις αθλήτριες. Δεν υπάρχουν για τις πρωταθλήτριες.
----Στον αθλητισμό, χάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, και κερδίζουν ΜΟΝΟ οι αθλήτριες κι ο προπονητής. Αυτή είναι η δική μου αντίληψη για τα σπορ. Αλλά, στην ήττα, είμαστε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ...
----Για κάποιον που είπε ότι δε ξέρω να χάνω, απλώς, να δημοσιοποιήσω τα συγχαρητήρια που απο τηλεφώνου μετέφερα στην αρχηγό του Αστέρα Αγίου Δημητρίου Μαρία Χέλιου, σήμερα το μεσημέρι, ώστε να τα δώσει και σε όλες τις συναθλήτριες της, για την άξια νίκη τους επί του Πορφύρα. Ηταν παράλειψη μου που δεν το έκανα στο γήπεδο. Ο Πορφύρας ξέρει να χάνει, αλλά, κυρίως έχει μάθει να κερδίζει....
---Και κάτι ακόμα. Οταν μπαίνουμε στο γήπεδο, σκεπτόμαστε μόνο τον αγώνα, τα ξεχνάμε όλα τα άλλα. Οταν τελειώνει το ματς, αν έχουμε χάσει, πρέπει να βάζουμε στο μυαλό μας, ποιά θα είναι η επόμενη ευκαιρία που θα έχουμε, ώστε να δείξουμε ότι μας πείραξε ή ήττα.


Ν.Δελαγραμμάτικας