Μέσα απο τα λάθη και την πρακτική πλευρά της καθημερινότητας ( όχι, δηλαδή, τη θεωρητική ή ουτοπική....), μαθαίνουμε και πρέπει να μαθαίνουμε...
Οσο κι αν ασχολούμαστε με το τμήμα βόλει Γυναικών του Πορφύρα, δεν παύουμε να έχουμε κι αστοχίες.
Στο επίπεδο της αυτοκριτικής, είναι προφανές ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε ότι κακώς δε συμμετείχαμε εφέτος στο πρωτάθλημα της ΕΣΠΕΔΑ με 2 ομάδες Κορασίδων, αντιθέτως, παρουσιάσαμε μόνο 1, αν κι έχουμε την αριθμητική ισχύ και φυσικά και την ποιοτική, ώστε να υποστηρίξουμε τη διπλή εκπροσώπηση.
Με 2 ομάδες Κορασίδων, θα υπήρχαν πιο πολλές ευκαιρίες για τα παιδιά και επιπλέον θα αποκτούσαν εμπειρίες οι μικρότερες, έστω κι αν έχαναν.
Καμμία σημασία δεν έχει η ήττα σε αυτές τις ηλικίες ( πέρα φυσικά απο το συναισθηματικό μέρος...), αρκεί να γνωρίζεις ότι έχεις αγωνισθεί, ότι έχεις προσπαθήσει να εφαρμόσεις στο γήπεδο αυτά που έχεις μάθει.
Τώρα, η ευκαιρία χάθηκε και δε μας φταίει κανείς άλλος, εκτός απο το δικό μας προγραμματισμό που θα έπρεπε, έστω με δυσκολία χρήσης γηπέδου και με λειτουργικά ζητήματα, να ήταν διαφορετικός.
Στο πρωτάθλημα των Παγκορασίδων, ήδη, έχουμε αποφασίσει και μεθοδεύσει την εκπροσώπηση του τμήματος με 3 ομάδες, αντί των 2 που είχαμε πέρσι.
Ωστε να έχουν πιο πολλά παιδιά την ευκαιρία να αγωνισθούν αλλά και να ετοιμασθούν καλύτερα οι υποδομές μας για να περάσουν στη συνέχεια, σε πιο ανταγωνιστικό επίπεδο.
Η συνεργασία των γονιών και των παιδιών είναι αναγκαία, αλλά, κρίνοντας απο το ενδιαφέρον και την ανταπόκριση, δεν έχουμε αμφιβολία, όλα καλά θα πάνε.
Οσο κι αν ασχολούμαστε με το τμήμα βόλει Γυναικών του Πορφύρα, δεν παύουμε να έχουμε κι αστοχίες.
Στο επίπεδο της αυτοκριτικής, είναι προφανές ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε ότι κακώς δε συμμετείχαμε εφέτος στο πρωτάθλημα της ΕΣΠΕΔΑ με 2 ομάδες Κορασίδων, αντιθέτως, παρουσιάσαμε μόνο 1, αν κι έχουμε την αριθμητική ισχύ και φυσικά και την ποιοτική, ώστε να υποστηρίξουμε τη διπλή εκπροσώπηση.
Με 2 ομάδες Κορασίδων, θα υπήρχαν πιο πολλές ευκαιρίες για τα παιδιά και επιπλέον θα αποκτούσαν εμπειρίες οι μικρότερες, έστω κι αν έχαναν.
Καμμία σημασία δεν έχει η ήττα σε αυτές τις ηλικίες ( πέρα φυσικά απο το συναισθηματικό μέρος...), αρκεί να γνωρίζεις ότι έχεις αγωνισθεί, ότι έχεις προσπαθήσει να εφαρμόσεις στο γήπεδο αυτά που έχεις μάθει.
Τώρα, η ευκαιρία χάθηκε και δε μας φταίει κανείς άλλος, εκτός απο το δικό μας προγραμματισμό που θα έπρεπε, έστω με δυσκολία χρήσης γηπέδου και με λειτουργικά ζητήματα, να ήταν διαφορετικός.
Στο πρωτάθλημα των Παγκορασίδων, ήδη, έχουμε αποφασίσει και μεθοδεύσει την εκπροσώπηση του τμήματος με 3 ομάδες, αντί των 2 που είχαμε πέρσι.
Ωστε να έχουν πιο πολλά παιδιά την ευκαιρία να αγωνισθούν αλλά και να ετοιμασθούν καλύτερα οι υποδομές μας για να περάσουν στη συνέχεια, σε πιο ανταγωνιστικό επίπεδο.
Η συνεργασία των γονιών και των παιδιών είναι αναγκαία, αλλά, κρίνοντας απο το ενδιαφέρον και την ανταπόκριση, δεν έχουμε αμφιβολία, όλα καλά θα πάνε.
