Ακούς για τον ένα φίλο σου ότι έμεινε με ένα νεφρό, ακούς για γνωστό ότι πέθανε ξαφνικά, για γείτονα ότι έχασε τη δουλειά του μετά απο 25 χρόνια και σάλταρε, βλέπεις ότι η κατάθλιψη έχει γίνει...μόδα λόγω της ανεργίας...
Αυτά τα ξέρουμε όλοι, τα ζούμε, μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν....
Και πας μέσα σε αυτό το χαμό, στο γήπεδο και βλέπεις δεκάδες κοριτσάκια να μαθαίνουν και να παίζουν βόλει, αντικρύζεις μία εικόνα γεμάτη υγεία και ζωντάνια, παίρνεις κουράγιο απο τις φωνές των παιδιών, ξεπερνάς όλα τα προβλήματα σου, πεισμώνεις κι είσαι έτοιμος να ξεπεράσεις τις δυνάμεις σου, για τα μωρά μας, γι΄αυτό το τιτάνιο έργο που γίνεται στο βόλει Γυναικών του Πορφύρα, χωρίς χρήματα, με χίλια εμπόδια και για τα αυτονόητα, αλλά, με μεράκι κι αγάπη, όπως και με ειλικρίνεια κι ενδιαφέρον, συνεργασία και κινητικότητα.
Αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν ωραίο, παραγωγικό, με γέλια αλλά και σύννεφα, γιατί δεν μπορούν να πηγαίνουν όλα καλά....
Κινητοποιούνται τόσα παιδάκια με την βοήθεια της Τασούλας Λιάρου, του Παναγιώτη Τριανταφύλλου, του Αγγελου Ζαννή, του Κώστα Αποστόλου, του Θοδωρή Μονιού, φυσικά, του κυρ Μανώλη και με την κατανόηση όλων των γονιών.
Αυτό το ταξίδι δε ξέρουμε που θα οδηγήσει, που θα μας βγάλει.
Μόνο βέβαιο είναι ότι είμαστε ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ, γιατί ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ και το μόνο που ζητάμε είναι να υπάρχει ανταπόκριση στα αιτήματα και στον αγώνα μας όχι για χρήματα, αλλά, για καλύτερες συνθήκες άθλησης για τα παιδιά.
Στον Πειραιά, ζούμε μέσα στη μιζέρια και στον καημό.
Τουλάχιστον, δείτε ότι ο αθλητισμός είναι η μόνη θετική δύναμη μέσα στην κρίση, αναπτύσσεται σύμφωνα με το--αλάθητο--κριτήριο των γονιών, που εμπιστεύονται εκείνους για τους οποίους καταλαβαίνουν ότι ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ για τα παιδιά και για μία ομάδα που θέλουμε να ζεί απο το ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΜΑ.
Καλό σας βράδυ και να μας έχει ο Θεός καλά, ώστε να είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ώστε να ασχολούμαστε και με κάτι ευχάριστο, να ξεχνιόμαστε και να δημιουργούμε....
Ν.Δελαγραμμάτικας
Αυτά τα ξέρουμε όλοι, τα ζούμε, μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν....
Και πας μέσα σε αυτό το χαμό, στο γήπεδο και βλέπεις δεκάδες κοριτσάκια να μαθαίνουν και να παίζουν βόλει, αντικρύζεις μία εικόνα γεμάτη υγεία και ζωντάνια, παίρνεις κουράγιο απο τις φωνές των παιδιών, ξεπερνάς όλα τα προβλήματα σου, πεισμώνεις κι είσαι έτοιμος να ξεπεράσεις τις δυνάμεις σου, για τα μωρά μας, γι΄αυτό το τιτάνιο έργο που γίνεται στο βόλει Γυναικών του Πορφύρα, χωρίς χρήματα, με χίλια εμπόδια και για τα αυτονόητα, αλλά, με μεράκι κι αγάπη, όπως και με ειλικρίνεια κι ενδιαφέρον, συνεργασία και κινητικότητα.
Αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν ωραίο, παραγωγικό, με γέλια αλλά και σύννεφα, γιατί δεν μπορούν να πηγαίνουν όλα καλά....
Κινητοποιούνται τόσα παιδάκια με την βοήθεια της Τασούλας Λιάρου, του Παναγιώτη Τριανταφύλλου, του Αγγελου Ζαννή, του Κώστα Αποστόλου, του Θοδωρή Μονιού, φυσικά, του κυρ Μανώλη και με την κατανόηση όλων των γονιών.
Αυτό το ταξίδι δε ξέρουμε που θα οδηγήσει, που θα μας βγάλει.
Μόνο βέβαιο είναι ότι είμαστε ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ, γιατί ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ και το μόνο που ζητάμε είναι να υπάρχει ανταπόκριση στα αιτήματα και στον αγώνα μας όχι για χρήματα, αλλά, για καλύτερες συνθήκες άθλησης για τα παιδιά.
Στον Πειραιά, ζούμε μέσα στη μιζέρια και στον καημό.
Τουλάχιστον, δείτε ότι ο αθλητισμός είναι η μόνη θετική δύναμη μέσα στην κρίση, αναπτύσσεται σύμφωνα με το--αλάθητο--κριτήριο των γονιών, που εμπιστεύονται εκείνους για τους οποίους καταλαβαίνουν ότι ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ για τα παιδιά και για μία ομάδα που θέλουμε να ζεί απο το ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΑΙΜΑ.
Καλό σας βράδυ και να μας έχει ο Θεός καλά, ώστε να είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, ώστε να ασχολούμαστε και με κάτι ευχάριστο, να ξεχνιόμαστε και να δημιουργούμε....
Ν.Δελαγραμμάτικας
