Ο εαυτός μου, ο πιο δύσκολος αντίπαλος....

Για τις Νεάνιδες μας καμαρώνουμε, τις στηρίζουμε με θέρμη, πιστεύουμε σε αυτά τα παιδιά και θεωρούμε δεδομένο ότι θα απολαύσουμε την πρόοδο τους. Είναι όλα αυτά τα παιδιά στον Πορφύρα απο μικρά, απο τα Μίνι, απο ηλικία 6-7 χρονών, έπαιξαν για πρώτη φορά με την ομάδα μας, είναι παιδιά του Πειραιά, παιδιά δικά μας, απο τα σπλάχνα μας. Το ταλέντο τους πλούσιο, ο χαρακτήρας τους εξαιρετικός, οι προδιαγραφές λαμπρές. Μένει μόνο να αποκτήσουν και την κατάλληλη αυτοπεποίθηση, γιατί δεν την έχουν στον βαθμό που χρειάζεται, ώστε να παρουσιάζουν και την απαραίτητη διάρκεια. Παλεύουν μέσα απο τα μαθήματα και την πίεση της Γ΄Λυκείου, γιατί είναι μία καθαρή ομάδα Νεανίδων, εκτός απο τις τρείς 98άρες Παυλίδου, Μονιού, Ευθυμιάδου ( η τελευταία έκανε ντεμπούτο με τις Νεάνιδες, πολλά θα μας δώσει μόλις καταλάβει πόσο καλή είναι...), να βοηθήσουν τον Πορφύρα, να αθληθούν, να τιμήσουν τη φανέλα, να μείνουν στο γήπεδο. Αυτά είναι τα καμάρια μας, τα αγαπάμε και τα στηρίζουμε. Αν είχαμε κερδίσει τον Πανιώνιο χθες βράδυ, δε θα γράφαμε τίποτα απ΄όλα αυτά. Τα σημειώνουμε επειδή χάσαμε, για να ξέρουν όλοι τη λογική και τη νοοτροπία μας, το πιστεύω και τη φιλοσοφία μας. Γιατί καλές οι κούπες στον αθλητισμό, όλοι τις θέλουμε, αλλά, πάντα πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα στην ταυτότητα της ομάδας, στη ψυχή και την καρδιά της. Κάτι ακόμα. Αφείστε τα παιδιά να παίξουν. Μην τρελαίνεστε. Αν αισθάνεστε πιεσμένοι στον αγώνα, πηγαίνετε για ένα καφεδάκι στο Λιοντάρι, απέναντι απο το γήπεδο κι ελάτε μετά. Τα παιδιά σας έχουν προπονητή. Εκείνος κι εκείνα γνωρίζουν καλύτερα. Και να ξέρετε κάτι. Η πρώτη που θέλει να κερδίσει τον αγώνα είναι η αθλήτρια. Γιατί ξέρει ότι στην ήττα είναι, συνήθως, μόνη. Στον Πορφύρα, ΝΙΚΟΥΝ ΟΙ ΑΘΛΗΤΡΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ-ΠΡΟΠΟΝΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΧΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Για την απόδοση των αθλητριών μας, δε χρειάζεται επιμέρους αναφορά. Ομως, δεν μπορούμε παρά να εξάρουμε τη διαρκή αγωνιστική άνοδο της Λιάρου, το πείσμα της Θαλασσινού, την πολύτιμη συνεισφορά του καλύτερου παιδιού μας, της Τσαβαρή και την επιμονή των Α.Πρίφτη- Παλημέρη. Ολα τα παιδιά κάνουν τον αγώνα τους κι είναι αξιέπαινα. Να΄ναι καλά, μαζί με τους γονείς τους που τα ωθούν στο γήπεδο ως βαλβίδα εκτόνωσης. Κι είπαμε. Πίστη κι αυτοσυγκέντρωση. Δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα κι απο κανέναν. Ξεκάθαρα πράγματα. Μας έλειψε λόγω ασθενείας η Ειρήνη Πρίφτη. Τα σετ ήταν 19-25, 17-25, 25-27. Δίκαιη νίκη για τον Πανιώνιο που έκανε λιγότερα λάθη και κέρδισε. Η ροή θα άλλαζε, αν στο τρίτο σετ αξιοποιούσαμε την καλή εμφάνιση μας, αλλά, με τα αν δεν γίνεται τίποτα στη ζωή. Τα ''αν'' είναι δικαιολογίες, προσχήματα. Κι αυτή, είπαμε, δεν είναι η κουλτούρα του Πορφύρα. ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Βασίλης Καλογερογιάννης )Παλημέρη, Θαλασσινού, Τσαβαρή, Τσιραντωνάκη, Λιάρου, Α.Πρίφτη, Κουζίνη, Παυλίδου, Δαρδακούλη, Ευθυμιάδου, Ε.Μονιού, Τζερεφού.