Η δουλειά, ειδικά, στο βόλει, που είναι άθλημα μακράς ωρίμανσης, επειδή είναι όμορφο όσο και δύσκολο γιατί απαιτεί συνεργασία, χρειάζεται υπομονή ώστε να δώσει καρπούς.
Η ανοδική πορεία των ομάδων υποδομών του Πορφύρα είναι δεδομένη κι επισφραγίσθηκε σήμερα στη Νέα Σμύρνη, απέναντι στην Ιριδα, την οποία νικήσαμε, για πρώτη φορά μετά απο 6 διαδοχικές ήττες, με 3-0 σετ, στα προηγούμενα χρόνια.
Απέναντι στην Ιριδα, που έχει δημιουργήσει παράδοση τα τελευταία χρόνια στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, επικρατήσαμε με 3-1 σετ, παίζοντας εκτός έδρας.
Το κυριότερο είναι ότι στον αγώνα όπου συναντήθηκαν ως αντίπαλοι η Πόπη Καλλή με τον σύζυγο της Θωμά Ράπτη, απο τους πάγκους των δύο ομάδων, φάνηκε ότι υπάρχει πρόοδος στις αθλήτριες μας και δεν έχουμε αμφιβολία ότι η καλή χημεία κι η υποστήριξη κι απο τα 12 παιδιά, φέρνει τα καλά αποτελέσματα.
Στην πρώτη αγωνιστική, νικήσαμε με 3-1 σετ το Πέρα, τώρα ντουμπλάραμε τις νίκες.
Το αποτέλεσμα πάντα, αρέσει όταν είναι νικηφόρο. Αλλά, δε ζούμε με αυτό.
Η στρατηγική είναι η ίδια κι αυτή θέλουμε να υπηρετείται.
Τα παιδιά να παίζουν σωστό βόλει ώστε να ετοιμάζονται για την γυναικεία ομάδα, όλα τα παιδιά να είναι έτοιμα να προσφέρουν, γιατί μία ομάδα έχει 12 ίδια δάχτυλα κι έχει ανάγκη απ΄όλες τις δυνάμεις της.
Η Ιριδα ξεκίνησε καλύτερα το παιχνίδι, το πρωινό ξύπνημα είναι αστείο να το επικαλεσθούμε ως δικαιολογία για το γεγονός ότι χάναμε με 14-4. Σε άλλο...ημισφαίριο, ζούν τα παιδιά της Ιριδας , άλλη ώρα έχουν ;
Μόλις έφυγε το άγχος απο τα δικά μας κορίτσια, είδαν ότι απέναντι τους έχουν παιδιά σαν κι εκείνες κι όχι άλλα με.....τέσσερα χέρια, λύθηκαν κι απέδωσαν όπως μπορούν.
Η νίκη είναι δίκαιη, αυτό προκύπτει κι απο τη ροή του αγώνα.
Τα πάντα, βέβαια, είναι ψυχολογία και προσπάθεια.
Στο βόλει επιβιώνουν όχι τα μεγαλύτερα ταλέντα, αλλά, τα παιδιά με τη μεγαλύτερη υπομονή κι επιμονή, αυτά που πασχίζουν περισσότερο, που αντέχουν στις δοκιμασίες, στις δυσκολίες.
Δεν είναι πολύ διαφορετικός ο αθλητισμός στα ομαδικά σπορ, απο την ίδια τη ζωή μας.
Και σε αυτό το ταξίδι, προχωράμε όλοι μαζί, γιατί πάνω απ΄όλα θέλουμε να είμαστε στο γήπεδο κι αγαπάμε την ομάδα μας.
Η αυτοπεποίθηση κι η φιλοδοξία πρέπει να είναι εφόδια για τις αθλήτριες μας.
Μα πρωτίστως, το δέσιμο με τη συμπαίκτρια και το σύνολο.
Αυτά θα σας δώσουν δύναμη, αυτά θα σας κρατήσουν όρθιες μέσα στη λαίλαπα που δεν έχει τελειωμό.
Η νίκη είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Η τούρτα είναι η χαρά του αγώνα, η προσπάθεια, η ευλογία να αντέχουμε, να διαχειριζόμαστε, να χαιρόμαστε, να περιμένουμε.
Μπράβο Πόπη, συγχαρητήρια παιδιά, τα ίδια και για τις 12, γιατί σήμερα δώσατε το τέλειο παράδειγμα.
Τα σετ ήταν 25-19, 16-25, 19-25 και 11-25.
Αριστη η διαιτησία των Τσάκα--Σταθώρη.
ΙΡΙΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ( Θωμάς Ράπτης ) Τασιοπούλου, Ρούσσου, Γερογιάν, Γ.Λουκοπούλου, Μανιάτη, Καντίου, Μ.Λουκοπούλου, Καμπύλη, Ζαμπάτη, Μακαρίου.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Πόπη Καλλή ) Κ.Ζαννή, Παυλίδου, Χονδρουδάκη, Ευθυμιάδου, Ε.Μονιού, Δαρδακούλη, Τζερεφού, Καρβούνη, Φαλιδέα, Κουκομέλα, Παπαγιαννοπούλου, Μπουτσελάκου.
Η ανοδική πορεία των ομάδων υποδομών του Πορφύρα είναι δεδομένη κι επισφραγίσθηκε σήμερα στη Νέα Σμύρνη, απέναντι στην Ιριδα, την οποία νικήσαμε, για πρώτη φορά μετά απο 6 διαδοχικές ήττες, με 3-0 σετ, στα προηγούμενα χρόνια.
Απέναντι στην Ιριδα, που έχει δημιουργήσει παράδοση τα τελευταία χρόνια στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, επικρατήσαμε με 3-1 σετ, παίζοντας εκτός έδρας.
Το κυριότερο είναι ότι στον αγώνα όπου συναντήθηκαν ως αντίπαλοι η Πόπη Καλλή με τον σύζυγο της Θωμά Ράπτη, απο τους πάγκους των δύο ομάδων, φάνηκε ότι υπάρχει πρόοδος στις αθλήτριες μας και δεν έχουμε αμφιβολία ότι η καλή χημεία κι η υποστήριξη κι απο τα 12 παιδιά, φέρνει τα καλά αποτελέσματα.
Στην πρώτη αγωνιστική, νικήσαμε με 3-1 σετ το Πέρα, τώρα ντουμπλάραμε τις νίκες.
Το αποτέλεσμα πάντα, αρέσει όταν είναι νικηφόρο. Αλλά, δε ζούμε με αυτό.
Η στρατηγική είναι η ίδια κι αυτή θέλουμε να υπηρετείται.
Τα παιδιά να παίζουν σωστό βόλει ώστε να ετοιμάζονται για την γυναικεία ομάδα, όλα τα παιδιά να είναι έτοιμα να προσφέρουν, γιατί μία ομάδα έχει 12 ίδια δάχτυλα κι έχει ανάγκη απ΄όλες τις δυνάμεις της.
Η Ιριδα ξεκίνησε καλύτερα το παιχνίδι, το πρωινό ξύπνημα είναι αστείο να το επικαλεσθούμε ως δικαιολογία για το γεγονός ότι χάναμε με 14-4. Σε άλλο...ημισφαίριο, ζούν τα παιδιά της Ιριδας , άλλη ώρα έχουν ;
Μόλις έφυγε το άγχος απο τα δικά μας κορίτσια, είδαν ότι απέναντι τους έχουν παιδιά σαν κι εκείνες κι όχι άλλα με.....τέσσερα χέρια, λύθηκαν κι απέδωσαν όπως μπορούν.
Η νίκη είναι δίκαιη, αυτό προκύπτει κι απο τη ροή του αγώνα.
Τα πάντα, βέβαια, είναι ψυχολογία και προσπάθεια.
Στο βόλει επιβιώνουν όχι τα μεγαλύτερα ταλέντα, αλλά, τα παιδιά με τη μεγαλύτερη υπομονή κι επιμονή, αυτά που πασχίζουν περισσότερο, που αντέχουν στις δοκιμασίες, στις δυσκολίες.
Δεν είναι πολύ διαφορετικός ο αθλητισμός στα ομαδικά σπορ, απο την ίδια τη ζωή μας.
Και σε αυτό το ταξίδι, προχωράμε όλοι μαζί, γιατί πάνω απ΄όλα θέλουμε να είμαστε στο γήπεδο κι αγαπάμε την ομάδα μας.
Η αυτοπεποίθηση κι η φιλοδοξία πρέπει να είναι εφόδια για τις αθλήτριες μας.
Μα πρωτίστως, το δέσιμο με τη συμπαίκτρια και το σύνολο.
Αυτά θα σας δώσουν δύναμη, αυτά θα σας κρατήσουν όρθιες μέσα στη λαίλαπα που δεν έχει τελειωμό.
Η νίκη είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Η τούρτα είναι η χαρά του αγώνα, η προσπάθεια, η ευλογία να αντέχουμε, να διαχειριζόμαστε, να χαιρόμαστε, να περιμένουμε.
Μπράβο Πόπη, συγχαρητήρια παιδιά, τα ίδια και για τις 12, γιατί σήμερα δώσατε το τέλειο παράδειγμα.
Τα σετ ήταν 25-19, 16-25, 19-25 και 11-25.
Αριστη η διαιτησία των Τσάκα--Σταθώρη.
ΙΡΙΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ( Θωμάς Ράπτης ) Τασιοπούλου, Ρούσσου, Γερογιάν, Γ.Λουκοπούλου, Μανιάτη, Καντίου, Μ.Λουκοπούλου, Καμπύλη, Ζαμπάτη, Μακαρίου.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( Πόπη Καλλή ) Κ.Ζαννή, Παυλίδου, Χονδρουδάκη, Ευθυμιάδου, Ε.Μονιού, Δαρδακούλη, Τζερεφού, Καρβούνη, Φαλιδέα, Κουκομέλα, Παπαγιαννοπούλου, Μπουτσελάκου.
