Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Καιρός ήταν....

Τη θέλαμε, όλοι, πολύ, πάρα πολύ, τη σημερινή νίκη της γυναικείας ομάδας μας, αλλά, το ίδιο πολύ ζητούσαμε και τη νίκη των Κορασίδων μας, στον κρίσιμο αγώνα με την Δραπετσώνα, για το πρωτάθλημα της ΕΣΠΕΔΑ.
Δεν αρκεί να έχεις μία πολύ καλή ομάδα Γυναικών, οφείλεις αν θέλεις να έχεις επόμενη ημέρα,  να παρουσιάζεις δυνατές κι εξελισσόμενες υποδομές, που παίζουν βόλει.
Τιμά τον νικητή η αξία του ηττημένου και για αυτό έχει επιπλέον σημασία η νίκη των Κορασίδων του Πορφύρα, απέναντι στη φίλη ομάδα της Δραπετσώνας, με 3-1 σετ.
Το παιχνίδι που παρακολουθήσαμε, ήταν σπουδαίο.
Διήρκεσε 104 , γεμάτα, λεπτά και διαφήμισε το βόλει.
Ο Πορφύρας είχε πάθος, πίστη στην επιτυχία και καθαρό μυαλό αλλά και ισσοροπημένη απόδοση απο όλες τις αθλήτριες του.
Οταν παίζουν πολύ καλά κι οι 10 αθλήτριες που χρησιμοποιεί ο προπονητής, πως να μην κερδίσεις, έστω κι αν έχεις απέναντι σου μία δυνατή ομάδα....
Ολο το...μυστικό ήταν στο τρίτο σετ, όταν πήγε στο σερβίς η πρωτόπειρη σε πρωτάθλημα Κορασίδων Ειρήνη Μονιού, η οποία γύρισε τη ροή του αγώνα και κάλυψε τη διαφορά που είχε πάρει η Δραπετσώνα, που  είχε ξεφύγει με 18-12 (νωρίτερα και με 16-5 ) και ο Πορφύρας ισοφάρισε σε 18-18.
Στο τέταρτο σετ, με αποφασιστικότητα που έλιωνε σίδερα και παλμό απο το κοινό του Πορφύρα, πολύ δύσκολα θα χάναμε και όπως αποδείχθηκε μέσα στο παιχνίδι, η νίκη πήγε δίκαια σε εκείνον που στα κρίσιμα σημεία, πίστεψε περισσότερο στην επιτυχία κι έδωσε πιο πολλά στο παιχνίδι, με συλλογική προσπάθεια.
Τα σετ ήταν 25-22, 17-25, 25-22 και 25-21.
Οπλο μας ήταν, επίσης, το σερβίς αλλά κι οι έξυπνες αλλαγές του κόουτς.
Τώρα, κρατάμε στα χέρια μας την πρόκριση στην επόμενη φάση του πρωταθλήματος Κορασίδων.
Τα καλά λόγια που ακούσαμε απο γονείς αθλητριών της Δραπετσώνας, μας ευχαριστούν και μας δίνουν δύναμη.
Ηταν ένα μεγάλο ματς το σημερινό.
Πρώτα και πάνω απο όλα, επειδή, τα δίνουμε όλα για την Ακαδημία κι αποζημιωνόμαστε με τέτοιες εμφανίσεις και με τόσο καλά αποτελέσματα.
Κάποια δάκρυα, αυθόρμητα αλλά και δικαιολογημένα, δεν είναι ντροπή....
Τόσος και τέτοιος αγώνας, με αντίξοες συνθήκες, έχει γίνει....
Οι Κορασίδες μας πιστεύουν στους εαυτούς τους κι αυτό είναι το σπουδαιότερο απο όλα, ακόμα σημαντικότερο απο το γεγονός ότι παίζουν πια ως ΟΜΑΔΑ, αξιοποιώντας τις παραστάσεις που έχουν απο τη συνολική λειτουργία του Πορφύρα και την άνοδο στην Α2 Εθνική.
Χαρακτηριστικό είναι ότι απο τις 10 αθλήτριες μας, οι 4 (  Κ.Ζαννή, Ε.Μονιού, Καρβούνη, Κουζίνη ) παίζουν για πρώτη φορά σε πρωτάθλημα Κορασίδων, αλλά, είναι η μία καλύτερη της άλλης, κυρίως επειδή  προπονούνται με συνέπεια ενώ πλέον έχουν βασικούς ρόλους  οι γεννημένες το 1997, Τζερεφού και Δαρδακούλη.
Οι...παλιοσειρές Α. και Ε. Πρίφτη, Λιάρου, Παλημέρη κράτησαν την ομάδα στα δύσκολα και ξέρουν να διαχειρίζονται τα λάθη τους.
Για αυτά τα 4 παιδιά, που έχουν φάει την...πίκρα με το...κουτάλι , στα παλαιότερα χρόνια, ευχόμαστε να είναι η τελευταία χρονιά τους ως Κορασίδες, η πιο ευτυχισμένη....Και πετυχημένη....
Αριστη η διαιτησία των Τσάκα--Πανούδη.Σωστά άφησαν το παιχνίδι να εξελίσσεται.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( προπονητής Γκούντας ) Παλημέρη, Λιάρου, Α.Πρίφτη, Ε.Πρίφτη, Κουζίνη, Δαρδακούλη, Τζερεφού, Κ.Ζαννή, Ε,Μονιού, Καρβούνη.
ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ Χίου, Σαλτουρίδου, Αμοιρίδου, Πόποβα, Αθανασάκη, Σιμιτζή, Βεντούρη, Καβάκη, Χόρχερ, Λιόλιου.