Επειδή καταλαβαίνω πλήρως την αγωνία των επαγγελματιών αθλητών του βόλει αλλά και εκείνη των υποτιθέμενων ερασιτεχνών αθλητριών του ίδιου σπορ ,θα ήθελα απλώς να εκφράσω μία απορία .
Απο όλους αυτούς τους αθλητές αλλά και απο το σύνολο των αθλητριών ,πόσοι και πόσες έχουν ζητήσει έστω μία φορά να κάνουν ατομικές προπονήσεις ,πόσοι και πόσες γυμνάζονται εκτός του κανονικού προγράμματος που έχουν με τις ομάδες τους ,πόσοι και πόσες προσέχουν τη διατροφή τους ,το ωράριο τους ,τη φυσική κατάσταση τους ,πόσοι και πόσες προσπαθούν να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση στο διάστημα της ''νεκρής περιόδου'' .
Η επανάπαυση στα κεκτημένα δεν βοήθησε .Κάτι πρέπει να αλλάξει και ως προς την κινητοποίηση αθλητών και αθλητριών ώστε να ανεβάσουν το επίπεδο τους αφού μόνο έτσι θα έχουν ελπίδα να αντισταθούν στην κρίση .
Πλέον ,υπάρχουν περιθώρια επιλογών για τις σοβαρές ομάδες και έτσι θα ξεχωρίσουν εκείνοι και εκείνες που δεν αρκούνται μόνο στη φραπεδούμπα ....
Και μη μου πείτε αν γνωρίζω τι ρισκάρουν τα παιδιά στο γήπεδο .Ξέρω πολύ καλά .Εχω δεί πολλά στην καρριέρα μου ,έχω δεί χτυπημένα και τα δύο παιδιά μου ,καταλαβαίνω....
Αυτό ωστόσο είναι διαφορετικό απο ότι έχει σχέση με τη διάθεση να βελτιωθώ .
Είμαι ,απο πεποίθηση ,με το μέρος των αθλητών και των αθλητριών και λυπάμαι ειλικρινά γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ όπως θα ήθελα για να βοηθήσω ,να προσφέρω ,να κάνω σωστά αυτό που θα ήθελα .
Ομως ,έχω την γνώμη ότι πρέπει κάπου εδώ να σταματήσει αυτό το γαιτανάκι με τις δικαιολογίες και απο τους αθλητές και τις αθλήτριες .
Δεν είναι δυνατό για όλα να φταίνε πάντα οι άλλοι και ποτέ και εμείς .
''Πως να κάνουμε όλα αυτά που λέτε ,όταν δεν έχουμε να φάμε ; '' μπορεί να μου πεί ένας αθλητής .Και θα είναι λογικοφανής η τοποθέτηση του .
Και όταν ήταν στρωμένο το τραπέζι ,τι κάνατε για να ανεβάσετε το επίπεδο σας ;
Ν. Δελαγραμμάτικας
