Ο προπονητής συνηθίζει να λέει ότι ''πρέπει να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο''.
Εμείς που αγωνιζόμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, για να προχωρήσει αυτή η ομάδα, ξέρουμε τι έχουν δεί τα μάτια μας, μετράμε την πρόοδο και βλέπουμε ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ωριμάζει και μάλιστα πολύ καλά αυτή η φουρνιά των Κορασίδων μας που παίζει ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΒΟΛΕΙ.
Τα παιδιά αυτά είναι μαζί απο μωρά, έχουν αντέξει στα δύσκολα χάρις στο πείσμα το δικό τους, των γονιών τους και της Μίνας, πήραν μεγάλη βοήθεια πέρσι απο τη δουλειά του Γιάννη Μπογιατζόγλου και εφέτος πάνε και άλλα βήματα μπροστά με την προσπάθεια του Κωνσταντίνου Γκούντα.
Η Μαριάννα, η Ανδρονίκη, η Κατερίνα, η Εβελίνα, η Ιωάννα, η Διονυσία, η Ειρήνη, η Ολγα, η Σοφία, η Μαρία, η Βαλέρια αλλά και η Πέννυ που έλειπε σήμερα όπως και η Σέβη, αποτελούν μία ομάδα με προοπτικές. Και κοντά τους θα προχωρήσουν και άλλο και η Κορίνα με την Χριστίνα.
Στο σημερινό φιλικό μας με την Ευρυάλη ( ευχαριστούμε πολύ που ήλθατε και με το καλό να ξαναπαίξουμε ) είδαμε θεαματικές φάσεις, ωραίες αντιδράσεις, επίπεδο που ξεφεύγει απο αυτό των Κορασίδων.
Στο πρώτο σετ είχαμε προβάδισμα με 24-21 και χάσαμε με 27-25, στο δεύτερο νικήσαμε με 25-21 και στο τρίτο χάσαμε με 25-17.
Σημασία έχει ότι αυτό που είδαμε, μας άρεσε. Και μετρά ότι μεγαλώνουν μαζί με την ομάδα μας τα παιδιά που αθλητικά αναστήθηκαν μέσα σε αυτήν, απο τα Μίνι.
Και κοντά τους, η Γεωργία, η Κατερίνα και η Ελένη, μένουν για να δούν ''τις μεγάλες''.
Αυτή είναι όλη η ομορφιά .Η δημιουργία, ειδικά σε συνθήκες πραγματικά δύσκολες.
Καμαρώνουμε την απόδοση, τη συμπεριφορά, την αφοσίωση, την βελτίωση γιατί το αποτέλεσμα έχουμε μάθει να το αντιμετωπίζουμε στη διάσταση της σχετικότητας.
Τουλάχιστον, μέσα απο αυτόν τον κυκλώνα, το μόνο βέβαιο είναι ότι ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ.
Ν.Δελ.
Εμείς που αγωνιζόμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, για να προχωρήσει αυτή η ομάδα, ξέρουμε τι έχουν δεί τα μάτια μας, μετράμε την πρόοδο και βλέπουμε ότι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ωριμάζει και μάλιστα πολύ καλά αυτή η φουρνιά των Κορασίδων μας που παίζει ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΒΟΛΕΙ.
Τα παιδιά αυτά είναι μαζί απο μωρά, έχουν αντέξει στα δύσκολα χάρις στο πείσμα το δικό τους, των γονιών τους και της Μίνας, πήραν μεγάλη βοήθεια πέρσι απο τη δουλειά του Γιάννη Μπογιατζόγλου και εφέτος πάνε και άλλα βήματα μπροστά με την προσπάθεια του Κωνσταντίνου Γκούντα.
Η Μαριάννα, η Ανδρονίκη, η Κατερίνα, η Εβελίνα, η Ιωάννα, η Διονυσία, η Ειρήνη, η Ολγα, η Σοφία, η Μαρία, η Βαλέρια αλλά και η Πέννυ που έλειπε σήμερα όπως και η Σέβη, αποτελούν μία ομάδα με προοπτικές. Και κοντά τους θα προχωρήσουν και άλλο και η Κορίνα με την Χριστίνα.
Στο σημερινό φιλικό μας με την Ευρυάλη ( ευχαριστούμε πολύ που ήλθατε και με το καλό να ξαναπαίξουμε ) είδαμε θεαματικές φάσεις, ωραίες αντιδράσεις, επίπεδο που ξεφεύγει απο αυτό των Κορασίδων.
Στο πρώτο σετ είχαμε προβάδισμα με 24-21 και χάσαμε με 27-25, στο δεύτερο νικήσαμε με 25-21 και στο τρίτο χάσαμε με 25-17.
Σημασία έχει ότι αυτό που είδαμε, μας άρεσε. Και μετρά ότι μεγαλώνουν μαζί με την ομάδα μας τα παιδιά που αθλητικά αναστήθηκαν μέσα σε αυτήν, απο τα Μίνι.
Και κοντά τους, η Γεωργία, η Κατερίνα και η Ελένη, μένουν για να δούν ''τις μεγάλες''.
Αυτή είναι όλη η ομορφιά .Η δημιουργία, ειδικά σε συνθήκες πραγματικά δύσκολες.
Καμαρώνουμε την απόδοση, τη συμπεριφορά, την αφοσίωση, την βελτίωση γιατί το αποτέλεσμα έχουμε μάθει να το αντιμετωπίζουμε στη διάσταση της σχετικότητας.
Τουλάχιστον, μέσα απο αυτόν τον κυκλώνα, το μόνο βέβαιο είναι ότι ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ.
Ν.Δελ.
