Οταν η κοινωνία καταλαβαίνει ότι μόνο με την βοήθεια του ενός προς τον άλλο και την κοινή φροντίδα για τα παιδιά, πέρα απο ματαιότητες και άλλες ανούσιες προτεραιότητες, υπάρχει λύση και ελπίδα, τότε, λειτουργούν αυτοματισμοί που συγκινούν.
Με την βοήθεια και την καθοδήγηση δύο φίλων προπονητών, του Δημήτρη Κομνηνού της Αμιλλας και του Αντώνη Φρατζέσκου, καταφέραμε να κατευθύνουμε και να διευκολύνουμε για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης 3 αδελφάκια που έμειναν ορφανά μέσα σε μία στιγμή, επειδή σκοτώθηκαν οι γονείς τους σε τροχαίο στη διαδρομή απο την Δράμα στις Σέρρες, όπου δούλευαν .
Ο μπαμπάς μάλιστα της οικογένειας ήταν γυμναστής, με ειδικότητα στο χαντ μπολλ και είχε γυρίσει απο την Γερμανία, όπου είχε γνωρισθεί με τη σύζυγο του, για να ζήσουν τα παιδιά τους στην πατρίδα και να μεγαλώσουν εδώ.
Τα παιδιά είναι 19 , 16 και 13 ετών και ειδικά το μικρότερο ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έγινε, αλλά, με την υποδειγματική αρωγή απο τις γιαγιάδες και τις θείες τους όπως και με την εξαιρετική υποστήριξη απο την αρμόδια υπηρεσία του Νοσοκομείου Λάρισας αλλά και απο κοινωνικό φορέα, θα τα καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους και να συνεχίσουν.
Αυτή είναι η ζωή και αυτά μαθαίνει ο αθλητισμός.
Κάποτε μπορεί να ήταν...ψιλά γράμματα για τους πολλούς, σήμερα είναι αναγκαιότητα.
Ν.Δελ.
Με την βοήθεια και την καθοδήγηση δύο φίλων προπονητών, του Δημήτρη Κομνηνού της Αμιλλας και του Αντώνη Φρατζέσκου, καταφέραμε να κατευθύνουμε και να διευκολύνουμε για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης 3 αδελφάκια που έμειναν ορφανά μέσα σε μία στιγμή, επειδή σκοτώθηκαν οι γονείς τους σε τροχαίο στη διαδρομή απο την Δράμα στις Σέρρες, όπου δούλευαν .
Ο μπαμπάς μάλιστα της οικογένειας ήταν γυμναστής, με ειδικότητα στο χαντ μπολλ και είχε γυρίσει απο την Γερμανία, όπου είχε γνωρισθεί με τη σύζυγο του, για να ζήσουν τα παιδιά τους στην πατρίδα και να μεγαλώσουν εδώ.
Τα παιδιά είναι 19 , 16 και 13 ετών και ειδικά το μικρότερο ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έγινε, αλλά, με την υποδειγματική αρωγή απο τις γιαγιάδες και τις θείες τους όπως και με την εξαιρετική υποστήριξη απο την αρμόδια υπηρεσία του Νοσοκομείου Λάρισας αλλά και απο κοινωνικό φορέα, θα τα καταφέρουν να σταθούν στα πόδια τους και να συνεχίσουν.
Αυτή είναι η ζωή και αυτά μαθαίνει ο αθλητισμός.
Κάποτε μπορεί να ήταν...ψιλά γράμματα για τους πολλούς, σήμερα είναι αναγκαιότητα.
Ν.Δελ.
