Δυό σκέψεις...

Σε πλήρη εξέλιξη είναι  τα φιλικά των υποδομών μας αυτό το Σαββατοκύριακο.
Γέλια και χαρές είχαμε το πρωί. Δικαιολογημένα.
Ομως, πριν από μία εβδομάδα, είχαμε θλιμμένα πρόσωπα, απελπισία, πανικό.
Επειδή σας αγαπάμε ΟΛΟΥΣ τους γονείς και ΚΥΡΙΩΣ λατρεύουμε τα παιδιά που μας εμπιστευθήκατε, σαν τα δικά μας, με ΑΙΣΘΗΜΑ ΕΥΘΥΝΗΣ, όχι μόνο να μάθουν βόλει, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, να μην αγγίξει ποτέ κανείς ούτε τρίχα από το κεφάλι τους, απλώς, μία λέξη : ΥΠΟΜΟΝΗ.
Ολα θα πάνε καλά. Και εάν δεν πάνε, θα έχουμε παλέψει. ΕΝΤΙΜΑ.
Καινούριες ομάδες, καινούρια παιδιά, δύσκολη η αρχή.
Να θυμάστε πάντα : Εδώ είμαστε ΜΑΖΙ αλλά και μπροστά σας. ΠΑΝΤΑ.
Στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του βόλει Γυναικών του Πορφύρα, θα στηρίξουμε μέχρι το τέλος, όσο έχουμε την υγεία μας, αυτή την προσπάθεια για άθληση με έμφαση στην Ακαδημία, έστω και αν έχει δυσβάσταχτο κόστος.
Γιατί ένα χαμόγελο παιδιού μας, ακόμα και ένα δάκρυ για τον καλό αγώνα, είναι η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ μας.
Μη ξεχνάτε, ωστόσο : ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΟΜΑΔΑ.
Αρκεί, να έχει ΙΣΟΤΙΜΙΑ. Οπως ο Πορφύρας, όπου σκόπιμο λάθος δεν γίνεται.

Υ.Γ. 1
Μπράβο ειδικά σε ένα κοριτσάκι μας, που σήμερα κέρδισε πολλά σε αυτοπεποίθηση, γιατί ήταν φοβισμένο και πικραμένο, μετά την πρώτη εμπειρία στο προηγούμενο φιλικό.
Να είσαι καλά. Και στα αγγλικά θα τα πας καλά και στο βόλει και στη ζωή σου.
Υ.Γ. 2
Εάν χρειασθεί να γίνουμε...αντιπαθητικοί σε γονείς, για το ( αθλητικό ) καλό των παιδιών, να είστε σίγουροι ότι θα συνεχίσουμε να το πράττουμε.
Στο τέλος, καταλαβαινόμαστε...Εμπιστευθείτε μας.