Επειδή το λέμε και το εννοούμε ότι θέλουμε το δέσιμο των παιδιών και των γονιών τους με τον Πορφύρα και καθώς αισθανόμαστε ότι, πράγματι, είμαστε μία οικογενειακή αλλά και ΄΄μία άλλη΄΄ομάδα, που ίσως (...) δε συμπαθούν όλοι, αλλά, παραδέχονται οι πάντες, δυό λόγια για την ονομασία του συλλόγου μας, που ιδρύθηκε το 1957.
Λάμπρος Πορφύρας είναι το ψευδώνυμο το οποίο επέλεξε να έχει ο ποιητής και νομικός Δημήτριος Σύψωμος που ζούσε στη Φρεαττύδα, την γειτονιά μας.
Το όνομα του δόθηκε στον σύλλογο, ως η καλύτερη λύση στη διαφωνία των παιδιών που έπαιζαν μπάλλα μπροστά από το άγαλμα του, στην πλατεία, καθώς, δεν έβρισκαν κοινά αποδεκτή επιλογή. Ο Πορφύρας ιδρύθηκε με ποδοσφαιρικό τμήμα, αρχικώς.
Γιατί Λάμπρος Πορφύρας ;
Ο Δημήτριος Σύψωμος ήταν θαυμαστής του έργου και συνεχιστής της σχολής του Διονυσίου Σολωμού. Λάμπρος ήταν ένα ποίημα του, Πόρφυρας ή Πορφύρας ένα άλλο, για λόγους ευκολίας ενδεχομένως προτιμήθηκε η λέξη Πορφύρας ( Πόρφυρας στα κερκυραϊκά, σημαίνει καρχαρίας και το συγκεκριμένο ποίημα αφορά ένα περιστατικό που συνέβη στην Κέρκυρα ).
Στον Πορφύρα πάμε για να γυμνασθούμε, να βάλουμε τον αθλητισμό στη ζωή μας και να μάθουμε να συνεργαζόμαστε, να γίνουμε καλύτεροι, αλλά και για να αποκτήσουμε μία άλλη κουλτούρα. Αυτή θα μας μείνει στο τέλος και αυτή θα επιδιώξουμε να έχουν και τα παιδιά μας. Το ζητούμενο είναι αυτό.
Λάμπρος Πορφύρας είναι το ψευδώνυμο το οποίο επέλεξε να έχει ο ποιητής και νομικός Δημήτριος Σύψωμος που ζούσε στη Φρεαττύδα, την γειτονιά μας.
Το όνομα του δόθηκε στον σύλλογο, ως η καλύτερη λύση στη διαφωνία των παιδιών που έπαιζαν μπάλλα μπροστά από το άγαλμα του, στην πλατεία, καθώς, δεν έβρισκαν κοινά αποδεκτή επιλογή. Ο Πορφύρας ιδρύθηκε με ποδοσφαιρικό τμήμα, αρχικώς.
Γιατί Λάμπρος Πορφύρας ;
Ο Δημήτριος Σύψωμος ήταν θαυμαστής του έργου και συνεχιστής της σχολής του Διονυσίου Σολωμού. Λάμπρος ήταν ένα ποίημα του, Πόρφυρας ή Πορφύρας ένα άλλο, για λόγους ευκολίας ενδεχομένως προτιμήθηκε η λέξη Πορφύρας ( Πόρφυρας στα κερκυραϊκά, σημαίνει καρχαρίας και το συγκεκριμένο ποίημα αφορά ένα περιστατικό που συνέβη στην Κέρκυρα ).
Στον Πορφύρα πάμε για να γυμνασθούμε, να βάλουμε τον αθλητισμό στη ζωή μας και να μάθουμε να συνεργαζόμαστε, να γίνουμε καλύτεροι, αλλά και για να αποκτήσουμε μία άλλη κουλτούρα. Αυτή θα μας μείνει στο τέλος και αυτή θα επιδιώξουμε να έχουν και τα παιδιά μας. Το ζητούμενο είναι αυτό.
