''Τι να διαβάσω αφού έτσι και αλλιώς και στο Πανεπιστήμιο να μπώ, δε θα βρώ δουλειά ...'' και ''γιατί να πάρω το πτυχίο αφού δε θα μου χρησιμεύσει σε τίποτα...''.
Αυτά είναι επικίνδυνα μηνύματα και καταστροφικά ερεθίσματα.
Πάνω απο όλα, είναι η υγεία μας και μετά η γνώση, γιατί αυτή θα κουβαλάμε μαζί μας σε όλη μας τη ζωή. Τους γονείς μας θα τους αφήσουμε, τα παιδιά μας θα μας αφήσουν, με το ταίρι μας συναντηθήκαμε στη διαδρομή της ζωής μας αλλά δεν είμαστε μαζί απο πάντα, ενώ η ΓΝΩΣΗ είναι αυτή που μας χαρακτηρίζει απο τα πρώτα βήματα μας μέχρι τον θάνατο.
Και γνώση δε σημαίνει, απαραίτητα, μόρφωση. Οπως και η παιδεία δε σημαίνει εκπαίδευση.
Μπορεί ένας καθηγητής Πανεπιστημίου με άριστη εκπαίδευση, να πετάει στο δρόμο το χαρτί απο τη σοκολάτα που έφαγε και ένας γεροντάκος που τελείωσε την τρίτη Δημοτικού και τον είδε, να σκύψει για να το μαζέψει, επειδή, έχει παιδεία.
Η μόρφωση έρχεται με τα πτυχία, τους τίτλους σπουδών, αλλά, αν δε συνδυασθεί με την γνώση, με το διάβασμα βιβλίων, καλού Τύπου, εγκυκλοπαιδική μόρφωση, ενδιαφέρον για το απλό αλλά τόσο ουσιώδες στην καθημερινότητα μας, δεν βοηθά.
Προχωράμε, αν μπορούμε, στη ζωή μας για να πάρουμε εφόδια, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι μέσα απο την γνώση.
Αν δεν μπορούμε--και εγώ, για παράδειγμα, δεν μπόρεσα, ένα Λύκειο, στου Βρυώνη, έβγαλα κι αυτό είναι όλο----προσπαθούμε να μορφωνόμαστε καθημερινά.
Απλώς, επειδή, είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για τη ζωή μας, για τους εαυτούς μας και επειδή στο τελικό ξεκαθάρισμα που είναι φανερό ότι επιχειρείται, ο άνθρωπος που δεν έχει εφόδια θα πάει στην άκρη και η μόρφωση όπως και η γνώση θα είναι τα ''όπλα''εκείνου που θα δώσει αγώνα για την επιβίωση του.
Οποιος και όποια τα παρατήσει τώρα, ούτε για μετανάστης σε ταπεινές χώρες του εξωτερικού δε θα γίνεται δεκτός. Γιατί κι εκεί, πτυχιούχους ζητούν κια ανθρώπους με γνώση, κυρίως μάλιστα εξειδικευμένη.
Μην ακούτε λοιπόν εκείνους που βολεύονται να έχουν απέναντι τους, πρόβατα και αγράμματους αλλά και αμόρφωτους, για να τακτοποιούν τους δικούς τους, να καθοδηγούν το πλήθος, τον όχλο δηλαδή και να μην έχουν αντίλογο.
Μορφωθείτε, πολεμείστε, μάθετε γράμματα και τέχνες, μην τα παρατάτε.
Μην τους κάνετε τη χάρη.
Και σε εμένα, το 1979, που ήμουν 15 χρονών παιδί, όταν ξεκινούσα τη δουλειά, μου έλεγαν να μην ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία, γιατί δε με ήθελαν στα πόδια τους, έπρεπε να κρατήσουν το σύστημα κλειστό.
Πάντα τα ίδια συμβαίνουν.
Και τώρα η ανεργία είναι στο 22% αλλά εσείς πρέπει να χτίσετε το μέλλον σας, δίχως να προεξοφλείτε ότι πάντα θα είναι έτσι η κατάσταση.
Θα αλλάξει, θα γίνει καλύτερη, αλλά, εσείς πρέπει να είστε έτοιμοι.
Γιατί αν δεν έχετε τα εφόδια της γνώσης και της μόρφωσης θα πάτε, οριστικά, στο περιθώριο.
Και αφού ασχολείστε με το βόλει και τον Πορφύρα, πρέπει να έχετε καταλάβει ότι μέσα απο την προσπάθεια και το ΠΕΙΣΜΑ, έρχεται η δικαίωση.
Ν.Δελαγραμμάτικας
