Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

Η επιστροφή της Πετρούπολης

Εμεινε 6, συνεχόμενα, χρόνια στις εθνικές κατηγορίες, την Β΄Εθνική και την Α2, η Πετρούπολη, στο βόλει γυναικών.
Πήρε το πρωτάθλημα στην Α΄ ΕΣΠΕΔΑ, σε σαιζόν όπου αγωνιζόταν και ο Πορφύρας σε αυτή την κατηγορία κι ακολούθησαν οι άνοδοι απο την Ηλιούπολη, την Αρτέμιδα Κορυδαλλού, τον Θρίαμβο Χαιδαρίου, την Φιλία Ηλιούπολης, τους Τράχωνες.
Η Πετρούπολη, κατά κύριο αλλά όχι αποκλειστικό λόγο, στηριζόταν αυτά τα χρόνια σε κορίτσια απο την Ακαδημία της. Δούλεψε καλά στο φυτώριο της και ανταμείφθηκε με την παραγωγική διαδικασία και την υλοποίηση της στην πράξη.
Για την Πετρούπολη, βεβαίως, μέτρησε, απο ένα σημείο κι έπειτα, η φυσική κόπωση, η εξάντληση ανθρώπων και πόρων αλλά και η διαφοροποίηση των δεδομένων και των προτεραιοτήτων για τις ίδιες τις αθλήτριες που αναζητούσαν, απο ένα σημείο κι έπειτα, διαφορετικά κίνητρα.
Δεν πρόκειται να σβήσει η Πετρούπολη, επειδή την υπηρετούν σωστοί άνθρωποι αλλά και γιατί έχει 2 θαυμάσια κλειστά γήπεδα στον Δήμο της, που, με τα περιχαρακωμένα όρια του, είναι δυνατό να συγκρατήσει και πάλι τα παιδιά του, αρκεί να σταθεί δυνατό να αντέξει το φαινόμενο των ''διαρροών'' προς το Ιλιο, το Αιγάλεω, το Περιστέρι και το Καματερό που είναι γειτονικές περιοχές κι έχουν ομάδες που επίσης μοχθούν για τις υποδομές τους.
Στην ουσία, η περίπτωση της Πετρούπολης πρέπει να απασχολήσει όλους μας.
Οχι γιατί η Πετρούπολη δε θα βρεί ξανά τον δρόμο της, αλλά, γιατί έχει αποδειχθεί ότι όσο λιγοστεύουν οι άνθρωποι που εμπλέκονται στις ομάδες, τόσο περισσότερο αυτές αποδυναμώνονται.
Αλλαξαν και οι επιλογές, μέτρησαν στα τελευταία χρόνια άλλα στοιχεία, όχι μόνο το αθλητικό κομμάτι.
Το ''τέλειο μοντέλο'' ήταν αυτό της Πετρούπολης. Και όμως έχει τα δικά του προβλήματα, τώρα πια.
Οποιος έχει φιλοδοξίες και σκέψεις για άλλες προοπτικές στην παρουσία του στο βόλει γυναικών, οφείλει να μελετά τα δεδομένα, να εξετάζει την εικόνα και τα χαρακτηριστικά κάθε ομάδας ξεχωριστά και να αξιολογεί με προσοχή τα συμπεράσματα που θα βγάλει.
Γιατί αν δεν ασχοληθείς συστηματικά και μεθοδικά, όταν είσαι στον αφρό, ώστε να χαράξεις ορθή πολιτική, τότε που πρέπει, κινδυνεύεις να αφήσεις πίσω σου μία επιτυχία που θα χαρακτηρισθεί εφήμερη και--μαζί--ένα σωρό απο συντρίμμια....
Κάθε περιπέτεια άλλης ομάδας είναι δίδαγμα για εμάς.
Οπως, επίσης, σχολείο είναι και τα επιτεύγματα άλλων ομάδων κι ειδικά ο τρόπος με τον οποίο αυτά σημειώθηκαν.
Απο όλα πρέπει να μαθαίνουμε. 


Ν.Δελαγραμμάτικας